Południowokoreańska stocznia z siedzibą w Ulsan dostarczyła ROKS Jeongjo the Great (DDG-995), pierwszy niszczyciel z zaplanowanej serii sześciu, które mają stanowić nowy trzon sił morskich Korei Południowej. Należący do projektu KDX-III Batch-II jest wyposażony w nowoczesny system kontroli ognia Aegis.
Uroczystość przekazania okrętu nastąpiła 27 listopada. Oprócz przedstawicieli władz Korei Południowej w ceremonii wzięli udział reprezentanci Chile, Ekwadoru, Maroka, Peru, Polski, Tajlandii i USA. Reprezentowali wiec państwa współpracujące z koncernem Hyundai, bądź zainteresowane współdziałaniem na różnych polach, w tym zakupu jednostek morskich.
Budowa okrętu miała swój początek w 2019 roku, wraz z podpisaniem umowy na budowę. Ma to stanowić o tempie i terminowości stoczni z siedzibą w Ulsan. Zaplanowany czas służby tego okrętu to 30 lat i ma reprezentować zdolności południowokoreańskiej inżynierii morskiej oraz branży okrętowej.
ROKS Jeongjo the Great to czwarty okręt typu Sejong the Great, jednocześnie pierwszy z podserii Batch-II. Cała seria liczyć ma łącznie sześć jednostek. Niszczyciel ma 165 metrów długości, 21,4 metra szerokości, natomiast wyporność maksymalna ma sięgać do 10 000 ton. Osiąga prędkość do 30 węzłów, a jego autonomiczność wynosi 50 dni. Załoga liczy 300 osób.
Normal 0 21 false false false PL X-NONE X-NONE /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:Standardowy; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-priority:99; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin-top:0cm; mso-para-margin-right:0cm; mso-para-margin-bottom:8.0pt; mso-para-margin-left:0cm; line-height:107%; mso-pagination:widow-orphan; font-size:11.0pt; font-family:"Calibri",sans-serif; mso-ascii-font-family:Calibri; mso-ascii-theme-font:minor-latin; mso-hansi-font-family:Calibri; mso-hansi-theme-font:minor-latin; mso-bidi-font-family:"Times New Roman"; mso-bidi-theme-font:minor-bidi; mso-font-kerning:1.0pt; mso-ligatures:standardcontextual; mso-fareast-language:EN-US;}
Na napęd składają się cztery silniki wysokoprężne General Electric LM2500 (COGAG), dwa wały napędowe, wytwarzające moc 75 MW. W skład wyposażenia wchodzą wielofunkcyjny radar AN/SPY-1D(V), radar kierowania ogniem AN/SPG-62, sonar montowany na kadłubie DSQS-21BZ-M, system sonaru holowanego SQR-220K, system wyszukiwania i śledzenia w podczerwieni (IRST) Sagem, a także wabiki wabiki LIG Nex1 SLQ-200K Sonata. Do tego dochodzi system walki Aegis, określany jako jeden z najlepszych na świecie.
Uzbrojenie tworzą armata morska kal. 127 mm MK 45
Mod 4, system obrony bezpośredniej 30 mm CIWS Phalanx, osiem pocisków
przeciwokrętowych SSM-700K Haeseong, 48-komorowa wyrzutnia Mk 41 VLS dla
pocisków SM-2 Block IIIB, SM-3, SM-6, 16-komorowa wyrzutnia K-VLS dla
pocisków K-SAAM, K-ASROC Red Shark, do tego też pociski manewrujące do
ataku na cele lądowe ataku lądowego Haeryong, a także 24-komorowa
wyrzutnia K-VLS II dla pocisków Cheongung 3(L SAM).
W wyposażeniu znajdują się również lądowisko i hangar do obsługi dwóch śmigłowców Super Lynx lub MH-60R Seahawk.
Dla HD Hyundai Heavy Industries (HD HHI) moment przekazania jest istotny nie tylko z racji na swoisty kamień milowy w kwestii dostarczania okrętów serii KDX-III Batch-II, ale też mając możliwość zaprezentowania niszczyciela jako potencjalnego „towaru eksportowego”. Stocznia podkreśla przy tym współpracę z krajową Administracją Programów Pozyskiwania Środków Obronnych (Defense Acquisition Program Administration, DAPA), siłami morskimi Agencją Rozwoju Obrony (Agency for Defense Development, ADD) i Agencją Obrony Technologii i Jakości (Defense Agency for Technology and Quality, DTaQ). Aktualnie trwa budowa dwóch kolejnych, jeszcze nie nazwanych niszczycieli, oznaczonych jako DDG-996 i DDG-997, przy czym cięcie blach pod trzeci z nich miało miejsce w październiku tego roku.
Stocznia w Ulsan działa również nie tylko przy dostarczaniu okrętów dla rodzimych sił morskich. HD HHI realizuje też przedsięwzięcia w postaci dostaw okrętu patrolowego dla Marynarki Wojennej Filipin, a także rozpoczęła zakrojone na szeroką skalę prace nad wstępnie czterema różnymi okrętami dla peruwiańskiej floty. Podkreśla przy tym znaczenie współpracy z lokalną branżą stoczniową i transferem technologii, przenosząc część pracy do kraju przyszłego odbiorcy okrętów.
