Na terenie stoczni ST Engineering Marine Limited odbyła się ceremonia położenia stępki pod wielozadaniowy okręt, (Multi-Role Combat Vessel, MRCV) który wejdzie w skład sił morskich Singapuru. Ma stanowić krok naprzód w rozwoju jednostek bojowych i wykorzystania nowoczesnych rozwiązań w zakresie wykorzystania technologii autonomicznych i pojazdów bezzałogowych.
W wydarzeniu wzięli udział przedstawiciele stoczni, partnerów działających w ramach łańcucha dostaw, a także singapurskich władz oraz kadry sił morskich. „Ceremonia ta jest kamieniem milowym dla projektu MRCV. Stępka jest „kręgosłupem” okrętu, a położenie stępki przypomina „narodziny”, podkreśliła marynarka wojenna w komunikacie w mediach społecznościowych. To kolejny etap prac, po cięciu blach które odbyło się w marcu tego roku.
Głównym wykonawcą budowy jest singapurska stocznia należąca do koncernu ST Engineering Marine, przy współpracy z szwedzkim koncernem Saab. W ramach partnerstwa oba przedsiębiorstwa wspólnie realizują inicjatywy w zakresie długoterminowego wsparcia rozwijanego sprzętu, dostarczania nowoczesnych technologii i szkolenia wyspecjalizowanych kadr. Zgodnie z umową o współpracy, Singapurska Agencją Nauki i Technologii Obrony (Defence Science & Technology Agency, DSTA) i Saab wspólnie rozwijają i projektują nowy okręt dla sił morskich tego niewielkiego kraju, wykorzystując technologie takie jak sztuczna inteligencja (AI) i analiza danych, aby zrealizować koncepcję MRCV jako okrętu wysoce skomputeryzowanego. Szwedzki koncern, we współpracy z DSTA, dostarczy także kompozytowe nadbudówki.
Planowane jednostki posłużą jako wielozadaniowe platformy bojowe dla bezzałogowych statków powietrznych (UAV), nawodnych (USV), a potencjalnie też podwodnych (UUV), dzięki czemu będą zdolne prowadzić nowoczesne działania we wszystkich domenach. Są określane jako wielozadaniowe okręty, najprawdopodobniej będą porównywalne z fregatami, jako iż wzorem dla nich mają być jednostki typu Iver Huitfeldt, służące w siłach morskich Danii. Co istotne, na nich opiera się platforma Arrowhead 140, stanowiącej wzorzec dla projektów fregat dla Wielkiej Brytanii (typ 31), Polski (program „Miecznik”) i Indonezji. Wyróżniać się mają rozmiarami, wynoszącymi ponad 140 metrów długości i 8000-10000 ton wyporności. Jednocześnie załoga ma liczyć 60-80 osób co będzie to wynikało z automatyzacji szeregu urządzeń, przy jednoczesnym wyspecjalizowaniu kadry, gdzie jej członkowie będą faktycznie ekspertami wykorzystującymi najnowocześniejsze technologie morskie. To zapewni im oszczędność kosztów operacyjnych, a także wydłuży zdolność do prowadzenia działań morskich (bez zawijania do portu), z racji iż ilość zapasów porównywalna dla podobnych tonażowo jednostek ma starczyć na dłużej.
Oprócz
różnorodnego wyposażenia w postaci dronów okręt będzie posiadał
klasyczne wyposażenie, w tym armatę morską 76 mm Leonardo, systemy
ochrony bezpośredniej (CIWS), wyrzutnie dla pocisków MBDA VL MICA NG i
Aster B1 NT do zwalczania celów powietrznych oraz IAI Blue Spear do
nawodnych, a także wyrzutnie torped w związku ze zwalczaniem okrętów
podwodnych. Do tego w wyposażeniu znajdą się prawdopodobnie
wielofunkcyjny radar SeaFire firmy Thales, a także system PASEO XLR
EO/IR i system wystrzeliwania wabików NGDS od firmy Safran.
