4 tygodni temu
Z praktyki podatkowej wynika, iż firmowy zakup posiłków dla osoby współpracującej może mieć różne skutki podatkowe w zależności od formy współpracy. Organy podatkowe przyjmują, iż taki wydatek jest kosztem podatkowym wyłącznie, gdy jest poniesiony na rzecz zatrudnionych na etacie. W przypadku osób współpracujących na innej podstawie prawnej (np. B2B) już nie.
Opublikowana niedawno interpretacja Szefa KAS wskazuje jednak, iż wydatki na usługi gastronomiczne mogą być kosztem podatkowym niezależnie od formy współpracy.
Jakiej sprawy dotyczyła interpretacja?
Interpretacja dotyczyła spółki z branży IT. Zatrudniała ona specjalistów na umowie o pracę i na podstawie kontraktów B2B. Celem zapewnienia współpracownikom jak najlepszych warunków, spółka nabywała artykuły spożywcze dostępne dla wszystkich. Były to, m.in. napoje, warzywa i owoce, a także płatki śniadaniowe i musli. Niekiedy kupowała też ciasta, kanapki, pizze i zestawy lunchowe (w szczególności na potrzeby spotkań wewnętrznych i szkoleń).
Spółka zadała organowi pytanie – czy wydatki na powyższe są kosztami podatkowymi w przypadku poniesienia ich na rzecz pracowników (umowa o pracę) oraz współpracowników (kontrakt B2B)?
Ocena organu podatkowego
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (DKIS) odpowiedział na to pytanie częściowo pozytywnie. Uznał, iż wydatki na posiłki są kosztem podatkowym, gdy są ponoszone na rzecz pracowników. Z kolei w przypadku osób współpracujących na innej podstawie mowa o wydatku niebędącym kosztem podatkowym[1].
W ocenie DKIS posiłki kupione dla współpracowników są tzw. wydatkami na reprezentację (ustawowo wyłączonymi z kosztów podatkowych[2]). W końcu – zdaniem organu – wydatki na posiłki mają na celu wykreowanie pozytywnego wizerunku względem drugiego, niezależnego podmiotu.
Argumenty Szefa KAS
Szef KAS tymczasem zmienił z urzędu tę interpretację i uznał, iż wydatki na posiłki – niezależnie od tego, na jakiej podstawie spółka współpracuje z daną osobą – nie stanowią kosztów reprezentacji i mogą być kosztami podatkowymi[3]. Główne argumenty podniesione przez Szefa KAS są następujące:
- wydatki o charakterze reprezentacyjnym skierowane są na zewnątrz, a nie do wewnątrz firmy (a więc nie do pracowników lub współpracowników);
- celem wydatków na artykuły spożywcze jest stworzenie odpowiednich warunków do realizowania zadań, a nie podkreślanie zasobności firmy;
- różnicowanie dostępu do artykułów spożywczych pracownikom i współpracownikom byłoby nieuzasadnione i prowadziłoby do negatywnej atmosfery.
Na jednolite stanowisko musimy jeszcze poczekać
Kwestia oceny podatkowej poczęstunków dla osób współpracujących na podstawie umów B2B jest bardzo kontrowersyjna. Niekorzystne dla podatników stanowiska prezentowane są nie tylko na poziomie DKIS, ale także na poziomie sądów administracyjnych (w tym Naczelnego Sądu Administracyjnego[4]).
Interpretacja wydana przez Szefa KAS daje pewną nadzieję na jednolite, pozytywne stanowisko dopuszczające zaliczenie do kosztów podatkowych wydatków na posiłki – niezależnie od formy współpracy. Zanim jednak będzie można mówić o utrwalonym stanowisku organu, musi się pojawić więcej podobnych interpretacji.
W przypadku zainteresowania tematem i chęci uzyskania dalszych informacji lub otrzymania oferty na weryfikację schematy rozliczania podatkowego wydatków pracowniczych i „współpracowniczych” – zapraszamy do kontaktu. Nasi eksperci są do Państwa dyspozycji.
[1] interpretacja indywidualna DKIS z dnia 12.06.2020 r., 0111-KDIB2-1.4010.119.2020.1.AM
[2] art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT
[3] zmiana interpretacji indywidualnej Szefa KAS z dnia 21.07.2021 r., DOP4.8221.8.2021.CPXV (opublikowana 11.10.2024 r.)
[4] wyrok NSA z dnia 11.10.2023 r., II FSK 326/21
