Garaże i miejsca postojowe a podatek od nieruchomości w 2025 r.

Zgodnie z art. 1a ust. 1 pkt 1 ustawy z 12.1.1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 70; dalej: PodLokU), pod pojęciem budynku rozumie się obiekt budowlany w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni dzięki przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach. Ta definicja się zmieni. Od 1.1.2025 r., budynek to będzie obiekt (już nie budowlany) wzniesiony w wyniku robót budowlanych, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość jego użytkowania zgodnie z przeznaczeniem, trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni dzięki przegród budowlanych oraz który posiada fundamenty i dach, z wyłączeniem obiektu, w którym są lub mogą być gromadzone materiały sypkie, materiały występujące w kawałkach albo materiały w postaci ciekłej lub gazowej, którego podstawowym parametrem technicznym wyznaczającym jego przeznaczenie jest pojemność.

Spór „budynek czy budowla” zasadniczo nie dotyczy garaży, bo one konsekwentnie zaliczane są do tej pierwszej kategorii. Nie oznacza to jednak, iż wokół tej kategorii budynków nie istniały kontrowersje. Istniały – w dużej mierze dlatego, iż brak było przepisów dotyczących ściśle garaży ani miejsc postojowych. Z tego względu, wysokość opodatkowania tych nieruchomości uzależniona była od konkretnych okoliczności. W dużej mierze zależała ona od wyodrębnienia garażu i miejsca postojowego oraz od sposobu wykorzystania nieruchomości lub samego garażu (miejsca postojowego).

I tak, garaże niewyodrębnione dzieliły los nieruchomości, do której przynależą (jako ich część). Więc garaż lub miejsce niewyodrębnione od lokalu mieszkalnego to opodatkowanie maksymalnie 1,15 PLN od metra kwadratowego (art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. a PodLokU). Ale od lokalu wykorzystywanego do działalności gospodarczej to już maksymalnie 33,10 PLN od metra kwadratowego (art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. b PodLokU). Garaż wyodrębniony to zaś budynek „pozostały”, ze stawką podatku do 11,17 PLN od metra kwadratowego (art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. e PodLokU).

Powyższa wyliczanka nie wyczerpuje zagadnienia. Są jeszcze przecież garaże wielostanowiskowe stanowiące element nieruchomości wspólnej w budynku mieszkalnym – w tej chwili uznawane za część mieszkalną budynku, która jest opodatkowana stawką określoną w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. a PodLokU, lub o ile jest zajęta na prowadzenie działalności gospodarczej, to jest opodatkowana stawką określoną w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. b PodLokU. Istnieją jednak jeszcze garaże „blaszaki” – tu można było wręcz uniknąć zapłaty podatku, o ile garaż taki nie jest wykorzystywany do działalności gospodarczej. Wszystko to tworzyło istny galimatias. Zmiany w przepisach okazały się konieczne także dlatego, iż Trybunał Konstytucyjny wyrokiem z 19.10.2023 r., SK 23/19, Legalis, uznał, iż garaże znajdujące się w budynkach mieszkalnych, posiadające jednak odrębną księgę wieczystą, nie powinny być opodatkowane wyższą stawką, niż same mieszkania.

Opodatkowanie garaży – zmiana definicji

Zgodnie z nowym przepisem art. 1a ust. 2c PodLokU, za część mieszkalną budynku mieszkalnego uznaje się także pomieszczenie przeznaczone do przechowywania pojazdów w tym budynku. Ustawodawca odstępuje więc od różnicowania statusu garaży i miejsc postojowych z uwagi na wyodrębnienie. W efekcie, wszystkie pomieszczenia przeznaczone do przechowywania pojazdów w budynkach mieszkalnych i niezajęte na działalność gospodarczą będą opodatkowane jednakową stawką – w porównaniu do poprzedniego stanu prawnego preferencyjną. Ale w przypadku zajęcia pomieszczenia przeznaczonego do przechowywania pojazdów w budynku mieszkalnym na prowadzenie działalności gospodarczej do jego opodatkowania będzie miała zastosowanie stawka określona w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. b PodLokU (wyższa).

W konsekwencji proponowanej zmiany ww. zasady będą stosowane także do opodatkowania pomieszczeń służących np. do przechowywania rowerów, znajdujące się w prawnie wyodrębnionych garażach. W końcu rower to też pojazd. Ale już nie do parkingów znajdujących się poza budynkiem lub placów postojowych – te są wskazane wprost w załączniku 4 do PodLokU jako budowle.

Informacja o nieruchomościach IN-1

Osoby fizyczne będące właścicielami lub współwłaścicielami lokalu będącego pomieszczeniem przeznaczonym do przechowywania pojazdów w budynku mieszkalnym nie będą miały obowiązku składania informacji IN-1 obejmującej własność lub współwłasność lokalu garażowego, o ile do końca 2024 r. została złożona informacja w tym przedmiocie. Zasada ta umożliwi organom podatkowym wydanie decyzji na podatek od nieruchomości na 2025 r. z tytułu przysługiwania własności takich miejsc do przechowywania pojazdów bez konieczności formalnego wszczęcia postępowania oraz bez obowiązku wyznaczenia stronie terminu do wypowiedzenia się w sprawie zebranego materiału dowodowego. Złożenie informacji IN-1 nie jest więc konieczne dla dokonania prawidłowego wymiaru wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości po wejściu w życie projektowanej zmiany. Organy podatkowe będą już bowiem posiadały informacje o nieruchomościach i obiektach budowlanych, w których jest wykazana powierzchnia użytkowa garaży.

Komentarz