Sejm i Senat przyjęły ustawę z dnia 26 kwietnia 2019 r. o zmianie ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego oraz niektórych innych ustaw. Zawiera ona znaczne zmiany w przepisach o obrocie gruntami rolnymi (i konsekwencjach tego obrotu).
Niestety, ustawa jest bardzo obszerna, stąd na początek wskażę na najważniejsze – w mojej ocenie – zmiany, które ona wprowadza:
-
poszerzenie definicji „osoby bliskiej” o rodzeństwo rodzica i pasierbów,
-
znaczne poszerzenie przypadków, kiedy osoba niebędąca rolnikiem indywidualnym może nabyć nieruchomość rolną m.in. w przypadku nieruchomości mniejszych niż 1 ha, nabycia w toku postępowania egzekucyjnego i upadłościowego, a także w wyniku zniesienia współwłasności, podziału majątku wspólnego po ustaniu małżeństwa oraz działu spadku;
-
poszerzenie katalogu przypadków, kiedy nabycie będzie możliwe za zgodą dyrektora KOWR (np. nabycia dla potrzeb realizacji celu publicznego),
-
skrócenie okresu obowiązku prowadzenia gospodarstwa rolnego, zakazu zbywania nieruchomości i oddawania jej w posiadanie z 10 lat do 5 lat,
-
podniesienie wielkości nieruchomości rolnych, które generują prawo pierwokupu udziałów i akcji w spółce kapitałowej do 5 ha,
-
złagodzenie wymagań z definicji rolnika indywidualnego i sposobu ich dokumentowania,
O szczegółach tej ustawy będę pisać w kolejnych wpisach. Regulacja jest bardzo obszerna i kazuistyczna (co jest jej minusem). W końcu wyłączono spod zbędnej ochrony najmniejsze grunty rolne, które samodzielnie nie mają znaczenia gospodarczego. Pozostaje pytanie, kiedy zaczniemy różnicować tę ochronę również z uwagi na położenie gruntów oraz ich jakość.
