Informacja o wysokości przychodu uzyskanego IFT-2R – co to jest i co powinieneś o niej wiedzieć?

Polscy przedsiębiorcy coraz częściej decydują się na dokonywanie transakcji z kontrahentami zagranicznymi. Niejednokrotnie taki krok może być związany z koniecznością opłacenia podatku u źródła. W tym celu konieczne będzie wypełnienie IFT-2R. Sprawdź, jak to zrobić!

Deklaracja IFT-2R dotyczy informacji o wysokości przychodów uzyskanych przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych. Do jej wypełnienia są zobligowani przedsiębiorcy, którzy zostali wezwani do wykazania podatku u źródła w związku z dokonaniem transakcji z zagranicznymi przedsiębiorcami. Zebraliśmy szereg przydatnych informacji, które warto posiadać o rzeczonej informacji.

IFT-2R – co to jest?

IFT-2R to skrótowa nazwa informacji o wysokości przychodu (dochodu) uzyskanego przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych niemających siedziby lub zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Do złożenia dokumentu zobligowani są przedsiębiorcy rozliczający transakcje z kontrahentami z innych krajów. Muszą oni wykazać podatek u źródła i w ten sposób dopełnić obowiązku informacyjnego przed urzędem skarbowym. Informację IFT-2R składa się obligatoryjnie, raz w roku, po jego zakończeniu.

Deklaracja IFT-2R – kogo dotyczy obowiązek jej złożenia?

Do złożenia zeznania podatkowego w formie informacji IFT-2R zobligowani są przedsiębiorcy, którzy w trakcie trwania roku kalendarzowego wypłacili zagranicznemu kontrahentowi wynagrodzenie tytułem świadczeń i usług niematerialnych, a więc zakupili od zagranicznych kontrahentów określony rodzaj usługi. Mówiąc o przedsiębiorcach, mamy na myśli przede wszystkim osoby fizyczne prowadzące jednoosobową działalność gospodarczą, spółki osobowe i spółki prawa handlowego.

Czym jest import usług?

Zgodnie z zapisami ustawy o podatku dochodowym obowiązkowi informacyjnemu, a więc obowiązkowi złożenia formularza IFT-2R, podlega import usług. Mianem importu usług nazywa się nabycie usług od kontrahentów zagranicznych, którzy posiadają siedzibę, miejsce zamieszkania lub miejsce stałego prowadzenia działalności poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej. W skrócie można powiedzieć, iż importem usług nazywa się nabywanie usług od nierezydentów Polskich.

Importowanie usług powoduje powstanie obowiązku podatkowego. W roli płatnika podatku VAT występuje tutaj nabywca. Podlega on opodatkowaniu zgodnie ze stawką obowiązującą w Polsce.

Aby daną czynność uznać za import usług, powinna ona spełniać szereg warunków:

• miejscem świadczenia usługi powinno być terytorium Rzeczpospolitej Polskiej;
• siedziba, miejsce zamieszkania lub miejsce stałego prowadzenia działalności sprzedawcy powinno znajdować się poza granicami polski;
• nabywca usług powinien rozliczać się w polskim urzędzie skarbowym;
• sprzedawca nie rozliczył w polskim urzędzie skarbowym podatku należnego tytułem wykonanej usługi.

Rodzaje usług, które podlegają obowiązkowi informacyjnemu

Obowiązek składania informacji IFT-2R został unormowany w Ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. W artykule 21. wyżej przytoczonego aktu prawnego wymieniono katalog usług podlegających pod obowiązek złożenia informacji. Zgodnie z nim, obowiązek informacyjny powstanie w sytuacji, kiedy polski przedsiębiorca dokona na rzecz przedsiębiorcy zagranicznego zapłaty tytułem:

• odsetek, praw autorskich lub praw pokrewnych, praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how);
• opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
• świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze;
• należnych opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej, z wyjątkiem ładunków i pasażerów tranzytowych;
• przychodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej;
• dywidend oraz innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Termin opodatkowania

Informacja IFT-R2 powinna zostać złożona do końca marca roku następującego po roku, w którym wystąpiło zdarzenie podlegające opodatkowaniu. Deklaracja przyjmuje charakter roczny. Wyjątek stanowi sytuacja, kiedy przedsiębiorca w trakcie trwania roku postanawia zamknąć swoją działalność. W tym przypadku dokument składa się najpóźniej w dniu zakończenia działalności.

Miejsce złożenia deklaracji

Podatnik ma obowiązek elektronicznego przekazania deklaracji. Od 2020 roku jedynym urzędem w Polsce, który przyjmuje tego rodzaju druki jest Lubelski Urząd Skarbowy.

Należy pamiętać, iż deklarację składa się nie tylko do Lubelskiego Urzędu Skarbowego, ale również do kontrahenta, którego dany druk dotyczy. Sposób, w jaki usługodawca powinien nabyć dokument, nie został unormowany prawnie, dlatego uznaje się, iż każda opcja przyjęta przez usługobiorcę będzie prawidłową. Najczęściej więc stosuje się wysyłkę w postaci załącznika do wiadomości e-mail.

Ilość składanych deklaracji

Deklarację sporządza się osobno dla wszystkich odbiorcy zagranicznego. Oznacza to, iż ich ilość będzie uzależniona od liczby kontrahentów zagranicznych podatnika. Co do zasady, ilu kontrahentów zagranicznych, tyle składanych druków IFT-2R.

IFT-2R a IFT-2

Dokument IFT-2 swoją formą jest bardzo zbliżony do informacji IFT-2R. IFT-2 składa się na wniosek kontrahenta i czyni to w trakcie trwania roku podatkowego. Dokument należy przekazać usługodawcy w terminie nie późniejszym niż 14 dni od otrzymania żądania. Druk składamy zarówno do usługodawcy, jak również do urzędu skarbowego adekwatnego dla obcokrajowców. Gotowe wzory druków do wypełnienia znajdują się na stronach internetowych ministerstwa. Co ważne, wystawienie w trakcie roku druku IFT-2 nie zwalnia z obowiązku sporządzenia deklaracji IFT-2R.

Jak wykazać wartość wynagrodzenia kontrahenta zagranicznego?

Przygotowanie druku IFT-2R wymaga wskazania wartości wynagrodzenia uzyskanego przez kontrahenta zagranicznego. W informacji wskazuje się kwoty, które zostały rzeczywiście otrzymane przez usługodawcę w roku podatkowym i z datą wypłaty należności.

Nie należy się przejmować, kiedy suma należności nie zawsze będzie zgodna z sumą zafakturowanych przychodów. Wynikać to może z rozbieżności dat pomiędzy wystawieniem faktury a jej wykazaniem w księgach podatkowych oraz rozbieżnością dat pomiędzy wykonaniem usługi a uregulowaniem płatności za nią.

Wartość dla IFR-2R liczona jest po kursie, który odnosi się do płatności. Jest to kurs waluty, po którym zapłata została faktycznie dokonana. jeżeli płacisz z konta walutowego, to będzie to średni kurs NBP z dnia poprzedzającego dzień dokonania płatności.

W przypadku rozliczania importu usług w podatku VAT przeliczenie wartości usługi następuje za wykorzystaniem średniego kursu NBP z dnia poprzedzającego dzień wykonania usługi lub uregulowania płatności (w przypadku, kiedy płatność miała miejsce wcześniej).

Podsumowując, deklaracja IFT-2R służy rozliczeniu płatności za usługi wykonane przez podmioty zagraniczne, które nie są rezydentami Polski, a pomimo to świadczą usługi na jej terytorium,