Komisja Administracji i Spraw Wewnętrznych /nr 42/ (05-02-2025)

Komisja Administracji i Spraw Wewnętrznych., obradująca pod przewodnictwem poseł Marii Małgorzaty Janyskiej (KO), przewodniczącej Komisji, zrealizowała następujący porządek dzienny:

– rozpatrzenie rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (druk nr 924).

W posiedzeniu udział wzięli: Maciej Duszczyk podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji wraz ze współpracownikami, gen. bryg. Grzegorz Niemiec zastępca komendanta głównego Straży Granicznej wraz ze współpracownikami, Marcin Sośniak przedstawiciel Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka, Mateusz Luft wiceprezes Klubu Inteligencji Katolickiej wraz ze współpracownikami, Katarzyna Katana radczyni prawna Fundacji Dajemy Dzieciom Siłę, Aleksandra Chrzanowska i Dorota Kociubińska przedstawicielki Stowarzyszenia Interwencji Prawnej.

W posiedzeniu udział wzięli pracownicy Kancelarii Sejmu: Igor Amarowicz, Anna Ornat i Kamila Pawluczuk – z sekretariatu Komisji w Biurze Komisji Sejmowych; Jakub Bennewicz i Sławomir Osuch – legislatorzy z Biura Legislacyjnego.

Przewodnicząca poseł Maria Małgorzata Janyska (KO):

Dzień dobry państwu. Witam państwa na posiedzeniu Komisji Administracji i Spraw Wewnętrznych.

Otwieram posiedzenie Komisji.

W dzisiejszym porządku dziennym mamy rozpatrzenie rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (druk nr 924).

Mamy kworum, więc możemy obradować.

Witam serdecznie na posiedzeniu naszej Komisji pana Macieja Duszczyka, ministra w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji. Witam pana Pawła Dąbrowskiego, dyrektora Departamentu Spraw Międzynarodowych i Migracji w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji. Witam generała Grzegorza Niemca, zastępcę komendanta głównego Straży Granicznej. Witam panią kapitan Dorotę Skrzypczyk, zastępcę dyrektora Zarządu do Spraw Cudzoziemców w Komendzie Głównej Straży Granicznej. Witam wszystkie organizacje, które przybyły na dzisiejsze posiedzenie Komisji.

Szanowni państwo, jak państwo wiecie, wczoraj uczestniczyliśmy w wysłuchaniu publicznym. W kwestii tego projektu pierwsze czytanie odbyło się na posiedzeniu Sejmu i jako Komisja mogliśmy wysłuchać wszystkich informacji i dzisiaj tylko i wyłącznie już, szanowni państwo, procedujemy poszczególne zapisy projektu ustawy.

W takim razie przechodzimy do pracy. Czy do tytułu ustawy ktoś z państwa posłów wnosi zastrzeżenia? Nie widzę. W takim razie rozpatrzyliśmy tytuł ustawy.

Proszę państwa, to są dwa artykuły w projekcie, ale będziemy je rozpatrywali bardziej szczegółowymi jednostkami redakcyjnymi. Prosiło o to Biuro Legislacyjne. Otrzymaliście państwo również poprawki, które zostały zgłoszone do tego projektu, więc będziemy od razu z tymi poprawkami to analizować.

W art. 1 zmiana pierwsza. Biuro Legislacyjne, bardzo proszę.

Legislator Jakub Bennewicz:

Dziękuję bardzo.

Biuro Legislacyjne ma wątpliwości dotyczące sformułowania „funkcjonariuszy”. Tam jest mowa o tym, iż w szczególności „z użyciem przemocy wobec funkcjonariuszy chroniących tę granicę lub w połączeniu z niszczeniem infrastruktury granicznej” itd. Nasza wątpliwość dotyczy tego, czy pojęcia „funkcjonariuszy” nie należałoby uszczegółowić poprzez wskazanie, o funkcjonariuszy których konkretnie służb może tutaj chodzić, a także o to, czy nie powinno się tutaj uwzględnić żołnierzy Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej z tej racji, iż oni również ochraniają granice. I to jest pytanie do wnioskodawców. Dziękuję.

Przewodnicząca poseł Maria Małgorzata Janyska (KO):

Bardzo proszę, panie ministrze.

Podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji Maciej Duszczyk:

Szanowna pani przewodnicząca, Wysoka Komisjo, dziękuję za tę poprawkę – oczywiście ona jest zasadna. Chcielibyśmy ją przyjąć. Dziękuję.

Przewodnicząca poseł Maria Małgorzata Janyska (KO):

Dziękuję bardzo.

Poseł Paweł Hreniak (PiS):

Pani przewodnicząca, mamy zgłoszenie z sali.

Przewodnicząca poseł Maria Małgorzata Janyska (KO):

W takim razie ja proszę, szanowni państwo… Tak, zaraz panu posłowi udzielę głosu.

Jeszcze odczytam, jak będzie brzmiało to określenie w tej chwili, czyli to będzie: „w szczególności z użyciem przemocy wobec funkcjonariuszy służb państwowych oraz żołnierzy Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej chroniących tę granicę lub w połączeniu…” – i dalej treść jest ta sama.

Czy jeszcze ktoś z państwa w tej kwestii chciałby zabrać głos? Pan poseł Zieliński? Czy chodziło dokładnie o to, żeby przytoczyć?

Poseł Jarosław Zieliński (PiS):

Podnosiłem rękę przed wysłuchaniem dokładnego brzmienia poprawki. Chciałem się upomnieć o żołnierzy, ale jest w porządku. Dziękuję bardzo.

Przewodnicząca poseł Maria Małgorzata Janyska (KO):

Dziękuję bardzo.

Czy w takim razie państwo posłowie do takiego brzmienia zmiany pierwszej z poprawką, która została złożona, macie jakieś uwagi? Nie widzę, w takim razie poprawka została przyjęta. Dziękuję bardzo.

Przechodzimy teraz do zmiany drugiej. Biuro Legislacyjne.

Legislator Jakub Bennewicz:

Dziękuję bardzo.

Mamy tutaj kilka wątpliwości. Ja może na początku skorzystam z prawa głosu i poproszę Komisję o upoważnienie dla Biura Legislacyjnego do dokonania oczywistych korekt językowych i legislacyjnych.

Przewodnicząca poseł Maria Małgorzata Janyska (KO):

Szanowni państwo posłowie, czy wyrażamy zgodę? Nie ma sprzeciwu. Tak, Biuro Legislacyjne ma zgodę Komisji.

Legislator Jakub Bennewicz:

Dziękuję bardzo.

Natomiast o ile chodzi o pkt 2 i zmieniany art. 21, to mamy wątpliwości dotyczące ogólności tych sformułowań. Oczywiście zdajemy sobie sprawę z tego, iż w nowelizowanej ustawie są tego typu sformułowania i to nie jest jakiś wyłom. Natomiast art. 21 ust. 1 to są przesłanki pozbawienia cudzoziemca statusu uchodźcy. Wydaje się więc, iż one powinny być w miarę precyzyjnie określone, tymczasem dodawane punkty… Pkt 10 mówi o tym, iż cudzoziemiec miałby stanowić zagrożenie dla bezpieczeństwa państwa, w którym przebywa. Tutaj, po pierwsze, abstrahując od tego, iż pojęcie jest nieostre i nieprecyzyjne, i nie wiadomo, jak to oceniać, to jeszcze kłopot polega na tym, iż polski organ miałby oceniać, iż cudzoziemiec stanowi zagrożenie dla bezpieczeństwa obcego państwa, w którym przebywa. I pytanie, czy polskie organy miałyby do tego narzędzia, żeby oceniać, czy cudzoziemiec stanowi zagrożenie dla bezpieczeństwa w innym państwie niż Rzeczpospolita Polska. I tak samo w pkt 11 są sformułowania takie jak „szczególnie poważne przestępstwo” czy „zagrożenie dla społeczeństwa państwa”. Zdajemy sobie sprawę z tego, iż ciężko to pewnie będzie doprecyzować, natomiast może to budzić pewne wątpliwości interpretacyjne.

Potem, w art. 33a, również będzie tego typu sformułowanie, ale już do tego się nie będę akurat w tamtym kontekście odnosił, bo to jest ta sama uwaga. Dziękuję.

Przewodnicząca poseł Maria Małgorzata Janyska (KO):

Dziękuję bardzo.

Poprosimy pana ministra o ustosunkowanie się.

Podsekretarz stanu w MSWiA Maciej Duszczyk:

Szanowna pani przewodnicząca, rzecz w tym, iż to jest poważna poprawka dotycząca doprecyzowania pewnych rzeczy. o ile pani przewodnicząca się zgodzi, to oddałbym głos panu dyrektorowi Dąbrowskiemu.

Przewodnicząca poseł Maria Małgorzata Janyska (KO):

Oczywiście. Bardzo proszę, panie dyrektorze.

Podsekretarz stanu w MSWiA Maciej Duszczyk:

Dziękuję bardzo.

Dyrektor Departamentu Spraw Międzynarodowych i Migracji Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji Paweł Dąbrowski:

Dzień dobry państwu, Paweł Dąbrowski, MSWiA.

Szanowni państwo, problem związany z definicją pojęcia „szczególnie poważne przestępstwo” polega na tym, iż jest to pojęcie używane w prawie Unii Europejskiej w dyrektywie 2013/32 i stało się ono przedmiotem dwukrotnej wykładni Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, który tłumaczy to pojęcie, powołując bardzo szczególne okoliczności kwalifikacyjne, co jest tym szczególnym przestępstwem, wskazując m.in. na rodzaj i wymiar kary, którą dane przestępstwo jest zagrożone – karą orzeczoną, rodzaj przestępstwa, ewentualne okoliczności łagodzące. Nie wymieniam, nie kontynuuję tego wyliczenia, gdyż jest ono długie.

Stoimy na stanowisku, iż tego typu okoliczności ze względu na swoją szczegółowość uniemożliwiają zbudowanie definicji legalnej, która musiałaby być w jakiś sposób elastyczna. Stojąc przed tym zadaniem, próbowaliśmy zbudować taką definicję, ale zarówno nie udało się to we współpracy z Rządowym Centrum Legislacji, jak i z legislatorami sejmowymi. W związku z tym opowiadamy się za pozostawieniem przepisów w proponowanym brzmieniu i przyjęciem, iż organy w każdej sprawie będą ad casum badać, uwzględniając te wytyczne trybunału, czy coś jest szczególnie poważnym przestępstwem, czy też nie jest.

Krótko odniosę się też do drugiej części wypowiedzi pana legislatora. Otóż postępowanie o udzielenie ochrony międzynarodowej, jak i o pozbawienie ochrony międzynarodowej ma tę szczególną cechę, iż duża część prawa materialnego, jakie się w nim stosuje, bazuje na pojęciach nieostrych, na przykład: „zbrodnia przeciwko ludzkości”, „szczególnie poważna zbrodnia”, czy też – wielokrotnie powtarzane w ustawodawstwie cudzoziemskim – „zagrożenie dla bezpieczeństwa państwa”. Od tego nie uciekniemy, taka jest uroda tego postępowania i z tym organy od czasu ratyfikacji konwencji genewskiej muszą sobie radzić, co stwierdzam też jako były przewodniczący Rady do Spraw Uchodźców.

Ostatnie zdanie. jeżeli chodzi o wątek współpracy międzynarodowej, czyli identyfikację zagrożeń występujących potencjalnie poza terytorium RP, gdy uchodźca przebywa w innym kraju, zapewniam, iż mechanizmy współpracy istnieją i organy orzekające, czyli szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców i Rada do Spraw Uchodźców, otrzymują takie informacje za pośrednictwem szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego. Dziękuję.

Przewodnicząca poseł Maria Małgorzata Janyska (KO):

Dziękuję bardzo.

Wyjaśnienie wyczerpujące i naprowadzające, w jakim zakresie można to interpretować. Czy ktoś z państwa? Pan poseł Zieliński, proszę bardzo.

Poseł Jarosław Zieliński (PiS):

Chciałbym jeszcze prosić Biuro Legislacyjne, żeby po tej wypowiedzi jednak doprecyzowało swoją wątpliwość albo ją już uznało za nieistniejącą. Bo tam padło takie sformułowanie, iż polskie służby będą miały kłopoty z zakwalifikowaniem właśnie tych przypadków.

Pytanie jest proste: kto ma mieć takie kompetencje i takie możliwości, jak nie polskie służby? A po tym wyjaśnieniu pana mecenasa chciałbym zapytać, czy jeszcze te wątpliwości Biuro Legislacyjne ma, czy już zostały rozwiane.

Przewodnicząca poseł Maria Małgorzata Janyska (KO):

Dziękuję bardzo.

No nie wiem czy Biuro Legislacyjne… Bardzo proszę.

Legislator Jakub Bennewicz:

Biuro Legislacyjne podtrzymuje swoje wątpliwości, ale przyjmuje jednocześnie wyjaśnienia i w związku z tym już nie kontynuuje dyskusji na ten temat. Dziękuję.

Przewodnicząca poseł Maria Małgorzata Janyska (KO):

Dziękuję bardzo.

Czy państwo posłowie w takim razie wnoszą sprzeciw wobec przyjęcia tej zmiany w takiej treści? Nie widzę. Biuro Legislacyjne poproszę jeszcze, bo zdaje się, iż tam wpłynęła poprawka od klubu Konfederacja. Czy jest przedstawiciel klubu Konfederacja, żeby mógł przedstawić poprawkę? Nie widzę. Nie będzie? Tak?

Legislator Jakub Bennewicz:

Jeśli można. Poprawka powinna być zgłoszona zarówno ustnie, jak i pisemnie, więc jeżeli nie ma posła, który by ją zgłosił, to nie ma poprawki.

Przewodnicząca poseł Maria Małgorzata Janyska (KO):

To dziękuję bardzo.

W takim razie tych poprawek nie analizujemy.

Poseł Jarosław Zieliński (PiS):

Pani przewodnicząca, bo ta poprawka jest godna zastanowienia. Ona jest zgłoszona przez Konfederację, ale o ile nie ma przedstawiciela, to my jesteśmy gotowi ją przejąć i zgłosić jako posłowie Prawa i Sprawiedliwości. Czy możemy to zrobić?

Przewodnicząca poseł Maria Małgorzata Janyska (KO):

Dokładnie w tożsamej treści, tak? To proszę sformułować.

Poseł Jarosław Zieliński (PiS):

Tak, dokładnie w tej samej treści.

Przewodnicząca poseł Maria Małgorzata Janyska (KO):

Ale proszę sformułować, bo tutaj jest cały komplet poprawek. Którego zapisu to dotyczy?

Poseł Jarosław Zieliński (PiS):

Nie, chodzi o tę jedną poprawkę. Chodzi o tę pierwszą poprawkę. Chodzi o art. 21 ust. 1 pkt 9.

Przewodnicząca poseł Maria Małgorzata Janyska (KO):

Czyli mówimy o poprawce pierwszej z tego zakresu.

Poseł Jarosław Zieliński (PiS):

Pierwszej, tak. Bo tam jest dodana istotna sprawa. Panie ministrze – zresztą podczas pierwszego czytania na sali sejmowej ta sprawa nie została do końca precyzyjnie wyjaśniona – czy ten zakaz będzie dotyczył, gdybyśmy uchwalili projekt ustawy, także tych, którzy składają wnioski na przejściach granicznych? Bo to jest takie doprecyzowanie, iż chodzi o tego, kto przekroczył granicę poza przejściem granicznym. I oczywiście tak to powinno być, tylko właśnie żeby to doprecyzować. I ku temu zmierza poprawka Konfederacji, którą uważamy za sensowną.

Przewodnicząca poseł Maria Małgorzata Janyska (KO):

Bardzo proszę, panie ministrze.

Podsekretarz stanu w MSWiA Maciej Duszczyk:

Pani przewodnicząca, Wysoka Komisjo, to rozporządzenie Rady Ministrów będzie doprecyzowywało, w którym miejscu ta ustawa będzie funkcjonowała. A więc o ile Rada Ministrów zdecyduje, iż jest to również przejście graniczne, to oczywiście będzie to również przejście graniczne. Dlatego są też te wyłączenia dotyczące grup wrażliwych. Natomiast to już jest kwestia wtórna, mówiąca o tym, w którym miejscu dojdzie do spełnienia tych trzech wymogów, które są na początku ustawy – dotyczące instrumentalizacji i destabilizacji państwa. A więc o ile będzie wniosek Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji i Rada Ministrów to poprze, iż to dotyczy również przejścia granicznego, to też będzie to przejście graniczne. Dziękuję.

Przewodnicząca poseł Maria Małgorzata Janyska (KO):

Dziękuję bardzo.

Pytam pana posła Zielińskiego – czy to wytłumaczenie pana ministra jest dla pana satysfakcjonujące, czy podtrzymuje pan tę poprawkę? W takim razie, zdaje się, iż ona musi… Tu Biuro Legislacyjne zapytam, jeżeli będzie podtrzymywana, musi być na piśmie również złożona.

Poseł Jarosław Zieliński (PiS):

Tak, zaraz to zrobimy.

Oczywiście to wyjaśnienie jest klarowne, natomiast mnie się wydawało od samego początku, iż intencją tej ustawy jest ograniczenie prawa do złożenia wniosku o ochronę międzynarodową wtedy, gdy cudzoziemiec przekroczył granicę nielegalnie. A o ile składa wniosek legalnie na przejściu granicznym, to o takie sytuacje tutaj nie chodzi. Ale wydaje mi się, iż rozporządzenie Rady Ministrów nie powinno takich sytuacji obejmować, bo byśmy wtedy kwestionowali w ogóle legalne postępowania o ochronę międzynarodową. Tak rozumiałem intencję tej ustawy. Ale o ile się mylę, to proszę, niech pan minister mnie z błędu wyprowadzi.

Podsekretarz stanu w MSWiA Maciej Duszczyk:

Panie pośle, mogę odpowiedzieć w następujący sposób: pamiętamy Kuźnicę i to było przejście graniczne. Rada Ministrów musi mieć pewną elastyczność w stosunku do tego, w którym miejscu to zrobi. Natomiast pragnę tu jeszcze raz powiedzieć, iż to nie dotyczy sytuacji zawieszenia jakiegokolwiek prawa dozoru, ponieważ to jest tylko terytorialne. Czyli o ile jest jakieś inne przejście, w którym to nie zostanie zawieszone, to oczywiście tam ta ustawa nie funkcjonuje. Ponieważ to jest decyzja Rady Ministrów w oparciu o scenariusze, z którymi możemy borykać się w przyszłości. A więc tutaj ta elastyczność jest konieczna. Dziękuję.

Przewodnicząca poseł Maria Małgorzata Janyska (KO):

Dziękuję bardzo.

Jeśli pan podtrzymuje, panie pośle, to bardzo proszę o przekazanie poprawki na piśmie i będziemy głosować.

Poseł Jarosław Zieliński (PiS):

Pani przewodnicząca, zrobimy tak – bo tu rzeczywiście powstała jakaś wątpliwość i spór – ja w tej chwili tej poprawki nie złożę, ale zastanowimy się nad nią w drugim czytaniu jeszcze. Musimy to rozważyć.

Przewodnicząca poseł Maria Małgorzata Janyska (KO):

Dobrze, dziękuję bardzo. W takim razie nie ma tej poprawki na ten moment.

Biuro Legislacyjne jeszcze, proszę.

Legislator Jakub Bennewicz:

Zwracam tylko uwagę, iż pomiędzy pkt 2 a pkt 3 jest poprawka Konfederacji dotycząca art. 22. Nie ma wnioskodawcy, ale być może jest jakaś wola przejęcia. Więc tylko zwracam na to uwagę.

Przewodnicząca poseł Maria Małgorzata Janyska (KO):

Dziękuję bardzo. Nie widzę takiej woli.

W takim razie, szanowni państwo, czy do zmiany pierwszej są jakieś uwagi? Nie ma, w takim razie rozpatrzyliśmy.

Bardzo proszę, zmiana druga. Czy Biuro Legislacyjne?

Legislator Jakub Bennewicz:

Zmiana druga już jest przyjęta, tylko zmiana trzecia.

Przewodnicząca poseł Maria Małgorzata Janyska (KO):

Przepraszam, zmiana trzecia, tak. Czy do zmiany trzeciej?

Legislator Jakub Bennewicz:

Bez uwag.

Przewodnicząca poseł Maria Małgorzata Janyska (KO):

Bez uwag. W takim razie, szanowni państwo, czy do zmiany trzeciej są uwagi państwa posłów? Nie widzę. W takim razie, zmianę trzecią rozpatrzyliśmy.

I teraz, szanowni państwo, zmiana czwarta. Biuro Legislacyjne, proszę.

Legislator Jakub Bennewicz:

Dziękuję.

Biuro Legislacyjne ma najpierw do art. 1 dodawanego – art. 33a, ale w zasadzie do każdego z nich szereg wątpliwości zarówno konstytucyjnych, prawnomiędzynarodowych, jak i legislacyjnych. Postaram się pokrótce je przedstawić. Te wątpliwości konstytucyjno-prawnomiędzynarodowe w dużej mierze pokrywają się z wątpliwościami przedstawionymi w opinii Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka, która jest Komisji znana, i dotyczą przede wszystkim wątpliwości co do zgodności z art. 31 ust. 3 konstytucji w zakresie takim, w jakim prawa i wolności obywatelskie można ograniczać w drodze ustawy wyłącznie, jeżeli nie narusza to istoty tych praw. Natomiast w tym przypadku, no właśnie, ograniczamy istotę prawa do złożenia wniosku azylowego. Ponadto art. 56 konstytucji, który mówi o możliwości zgłaszania wniosków azylowych, art. 18 i 19 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, ogólnie przepisy dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/32 w sprawie wspólnych procedur udzielania i cofania ochrony międzynarodowej, a także art. 33 ust. 1 konwencji genewskiej dotyczącej statusu uchodźców. To są nasze wątpliwości. Nie będę ich szerzej przedstawiał z racji tego, iż już się odbyło i pierwsze czytanie, i wysłuchanie publiczne, plus Komisji znana jest opinia Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka. Natomiast Biuro Legislacyjne te wątpliwości podziela.

Jeżeli chodzi natomiast o wątpliwości legislacyjne, Biuro Legislacyjne przedstawiło propozycje poprawek legislacyjnych, w tym nadanie nowego brzmienia – całkowicie nowego brzmienia – art. 33a ust. 1. Potrzeba nadania nowego brzmienia wynika w naszej ocenie z tego, iż po pierwsze, upoważnienie ustawowe do wydania rozporządzenia w sprawie wprowadzenia takiego czasowego ograniczenia prawa do złożenia wniosku azylowego jest rozbite na dwa ustępy, czego się legislacyjnie nie robi. Biuro Legislacyjne proponuje więc uczynienie z tego jednego ustępu. Ponadto były osobne upoważnienia ustawowe na wprowadzenie, przedłużenie i zniesienie tego czasowego ograniczenia, co również raczej legislacyjnie nie powinno mieć miejsca. Stąd nasza propozycja dotycząca tego, ażeby wszystkie te upoważnienia znajdowały się w jednym przepisie. Ponadto przepis w takim brzmieniu, w jakim był zaproponowany w druku, jeżeli chodzi o przedłużanie, jeżeli chodzi o znoszenie czasowego ograniczenia, nie zawierał wytycznych, co też budzi wątpliwości konstytucyjne. Próbowaliśmy to skorygować.

Następnie część regulacji materialnych, które powinny być w osobnych przepisach materialnych, została zawarta właśnie w upoważnieniu ustawowym, więc też pozwoliliśmy sobie oddzielić regulacje materialne od upoważnień ustawowych. I to chyba tyle, jeżeli chodzi o wyjaśnienie, z czego wynika taka poprawka Biura Legislacyjnego.

Natomiast jeszcze sobie pozwolę zauważyć, iż taka konstrukcja dotycząca ubiegania się o zgodę Sejmu na przedłużanie tego czasowego ograniczenia będzie wymagała nowelizacji regulaminu Sejmu, z czego też Komisja musi sobie zdawać sprawę w konsekwencji. Plus też mamy wątpliwości co do samej takiej konstrukcji, która uzależnia możliwość wydania rozporządzenia przez konstytucyjny organ, który ma uprawnienie do wydania rozporządzenia – w tym przypadku Radę Ministrów – od zgody innego organu, który takiej kompetencji do wydawania rozporządzeń nie ma – w tym przypadku Sejmu. Tak iż tutaj mamy wszystkie te wątpliwości. Myślę, iż w miarę treściwie i syntetycznie je przedstawiłem. Dziękuję.

Przewodnicząca poseł Maria Małgorzata Janyska (KO):

Bardzo dziękuję.

W takim razie, szanowni państwo, przekażę głos teraz panu ministrowi, żeby się ustosunkował do kwestii poruszanych przez pana legislatora w pierwszej części wypowiedzi. A później przejdziemy do tych z drugiej części, które mają charakter poprawek legislacyjnych, ujednolicających i redakcyjnych.

Podsekretarz stanu w MSWiA Maciej Duszczyk:

Dziękuję bardzo, pani przewodnicząca.

Chciałem tylko powiedzieć, iż odbyło się spotkanie między MSWiA i sejmowymi legislatorami w celu też wyjaśnienia kilku kwestii, ale Komisja oczywiście musi być poinformowana o wszystkich wątpliwościach, które są. Też jakby mogła pani pozwolić oddać głos panu dyrektorowi Dąbrowskiemu.

Przewodnicząca poseł Maria Małgorzata Janyska (KO):

Oczywiście, bardzo proszę.

Dyrektor departamentu MSWiA Paweł Dąbrowski:

Dziękuję bardzo.

Odniosę się do kwestii, które pojawiają się w odniesieniu do zgodności projektu z konstytucją, prawem Unii Europejskiej i prawem międzynarodowym. Stanowisko MSWiA jest następujące: zgodnie z art. 56 konstytucji gwarantowane jest prawo do bycia uchodźcą, do uznania za uchodźcę w rozumieniu i na zasadach konwencji genewskiej dotyczącej statusu uchodźców. jeżeli spojrzeć teraz na konwencję, to z punktu widzenia identyfikacji ograniczeń tego prawa istotne znaczenie mają dwa przepisy. Pierwszym jest art. 9 konwencji genewskiej, który pozwala na wprowadzenie środków tymczasowych, a więc stanowi, iż żadne z postanowień niniejszej konwencji nie pozbawia umawiającego się państwa w czasie wojny lub w razie zaistnienia innych poważnych i wyjątkowych okoliczności prawa do podjęcia tymczasowo w stosunku do określonej osoby środków, które uważa za niezbędne dla bezpieczeństwa narodowego. W mojej ocenie sytuacja instrumentalizacji na granicy polsko-białoruskiej jest doskonałym przykładem tego, co konwencja nazwała „innymi poważnymi i wyjątkowymi okolicznościami”.

Ponadto konwencja zawiera oczywiście zasadę non-refoulement, która przez konwencję została także warunkowana, limitowana zaistnieniem stanu zagrożenia dla bezpieczeństwa państwa. Stanowisko ministra spraw wewnętrznych i administracji w tym zakresie opiera się na dostrzeżeniu potrzeby odczytania tego wyjątku ujętego w art. 33 ust. 2 konwencji genewskiej poprzez pryzmat tego zupełnie nowego zjawiska, jakim jest instrumentalizacja migracji. Z cudzoziemców w sposób cyniczny czyni się broń, używając jej w celu destabilizacji sytuacji wewnętrznej państw ościennych, w szczególności Polski. De facto niezależnie od tego, kim jest ten cudzoziemiec, jaka jest jego przeszłość, poprzez włączenie go w tę akcję instrumentalizacji reżim czyni go bronią, a więc traktując ten kanał migracyjny jako pewną całość, doprowadza do sytuacji, w której występuje zagrożenie dla bezpieczeństwa państwa.

Zdajemy sobie sprawę, iż ta klauzula jest limitowana postanowieniami konwencji europejskiej, w szczególności jej art. 3, który wprowadza bezwzględny zakaz tortur, nieludzkiego lub poniżającego traktowania. Dlatego dodaliśmy do projektu wyliczenie grup wrażliwych, aby zadośćuczynić art. 3 konwencji europejskiej. Tak też jest to postrzegane w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, który tłumaczy zakres zasady non-refoulement przez pryzmat tego art. 3. Nie byliśmy w tym pierwsi, bo przed nami byli Finowie, którzy mają analogiczną regulację.

Zatem, konkludując tę część wypowiedzi, stoimy na stanowisku, iż art. 56 konstytucji, odsyłając do konwencji genewskiej, pozwala państwu na stosowanie pewnych elastycznych wyjątków. Oczywiście mamy też w konstytucji art. 31 ust. 3, obszernie wczoraj przywoływany podczas wysłuchania publicznego, i jest to oczywiście kwestia oceny, czy zachodzą przesłanki zastosowania ograniczenia prawa konstytucyjnego. Nie mam wątpliwości, iż zachodzą w takim zakresie, w jakim przepis konstytucyjny wskazuje na bezpieczeństwo państwa. Zatem w dalszej kolejności, ale zachowując prymat tego, co powiedziałem wcześniej, czyli odesłania do konwencji genewskiej, także art. 31 ust. 3 może być powołany jako uzasadnienie wprowadzenia wyjątku od prawa do ubiegania się o ochronę międzynarodową.

Co do zgodności z prawem międzynarodowym, przepraszam, prawem Unii Europejskiej – to wyręczyła nas Komisja Europejska, publikując w grudniu zeszłego roku komunikat w sprawie przeciwdziałania zagrożeniom hybrydowym wynikającym z wykorzystywania migracji jako broni i w sprawie zwiększania bezpieczeństwa na granicach zewnętrznych Unii Europejskiej. Możemy dyskutować nad treścią tego komunikatu, ale z pewnością z niego nie wynika twierdzenie, iż tego typu ograniczenia są odrzucane przez Komisję Europejską. Ja ten komunikat odczytuję wprost przeciwnie, czyli jako dopuszczający – oczywiście warunkowo – wprowadzenie takich rozwiązań jak fińskie czy projektowane polskie. Dodajmy, iż rozwiązania fińskie – bardzo zbliżone do projektowanych – nie zostały zakwestionowane przez Komisję Europejską.

Co do prawa międzynarodowego – to oczywiście decydujące znaczenie ma europejska konwencja praw człowieka. Nie powtarzając się, wskazuję, iż projekt poprzez uwzględnienie grup wrażliwych zapobiega ewentualnemu konfliktowi z art. 3 konwencji.

Co do kwestii legislacyjnych, to – tak jak pan minister zaznaczył – w trybie standardowym odbyły się spotkania z legislatorami sejmowymi i proponowane przetasowania w art. 33a akceptujemy. Mają one charakter legislacyjno-redakcyjny. Dziękuję.

Przewodnicząca poseł Maria Małgorzata Janyska (KO):

Dziękuję bardzo.

Szanowni państwo, o głos prosi pani posłanka Gosek-Popiołek.

Poseł Daria Gosek-Popiołek (Lewica) – spoza składu Komisji:

Dziękuję bardzo, pani przewodnicząca.

Ja może tak kilka słów wyjaśnienia, zwłaszcza w kontekście powoływania się na przykład Finlandii. Bo obawiam się, iż pan dyrektor bardzo szkicowo przedstawił tę sytuację. Nie do końca ta ustawa spełnia to, co wprowadzili Finowie. Przede wszystkim ta ustawa, choć została przyjęta, jeszcze nie obowiązuje, więc Finowie w tym momencie nie zawiesili prawa do składania wniosków i ubiegania się o ochronę międzynarodową. W przepisach fińskich przed pushbackiem funkcjonariusze są zobowiązani do dokonania oceny, indywidualnej oceny, czy taki wniosek może być przyjęty, czy nie. W przypadku naszej ustawy mamy do czynienia z zasadą, w której nie ma w ogóle momentu jakiejkolwiek indywidualnej oceny. Jest po prostu wyłączenie całej procedury, z wyjątkiem grup wrażliwych.

Ja mam, szczerze mówiąc, wiele wątpliwości odnośnie do tego katalogu. Bo na przykład nie ma tam, szanowni państwo, ofiar handlu ludźmi ani ofiar przemocy seksualnej, czyli tak naprawdę grupy, które mogą na pozór… nie są matką z małym dzieckiem, ale ich doświadczenia powinny włączyć i być uwzględnione w tym katalogu.

Zwracam także uwagę, iż przepisy fińskie, jak już wejdą w życie i będą stosowane – bo tak jak mówię, to prawo jeszcze nie zostało w Finlandii zawieszone – nakazują odprowadzenie osób migrujących do miejsca, w którym wniosek będzie mógł być złożony. Czyli nie przyjmują wniosków od ludzi w drodze, znalezionych na przykład w lesie – tak, to prawda, ale jest uruchomiona procedura przeprowadzenia tych osób w miejsce, gdzie mogą złożyć wniosek i być może nie otrzymać tej ochrony międzynarodowej.

Więc to, co mówi pan dyrektor – nie, panie dyrektorze, nasze przepisy nie są podobne do tego, co zamierzają być może wprowadzić Finowie. Jest to zupełnie inna procedura. Jest to zupełnie inne podejście. Nieindywidualne. Jest to podejście, w którym bardzo wiele osób z grup wrażliwych nie będzie objętych jakąkolwiek formą ochrony. Więc nie porównujmy naszych przepisów do przepisów fińskich. Dziękuję.

Przewodnicząca poseł Maria Małgorzata Janyska (KO):

Dziękuję bardzo.

Szanowni państwo, w takim razie poproszę państwa posłów członków Komisji o wyrażenie poglądu. Co do poprawek legislacyjnych to już ustaliliśmy, iż przejmujemy je. Tutaj nie ma uwag. Czy są ze strony państwa posłów inne uwagi? Pan poseł Zieliński, proszę bardzo.

Poseł Jarosław Zieliński (PiS):

Pani przewodnicząca, ja rozumiem, iż rozmawiamy o zmianie czwartej w całości, czyli o artykułach…

Przewodnicząca poseł Maria Małgorzata Janyska (KO):

Rozmawiamy o zmianie czwartej, dotyczącej art. 33a. Ja może nie dopowiedziałam, przepraszam.

Poseł Jarosław Zieliński (PiS):

Bo zmiana czwarta obejmuje także art. 33b i art. 33c.

Jeżeli chodzi o art. 33a, to jedno pytanie, potem do innych spraw chciałbym się odnieść. Mianowicie, panie ministrze, przy takiej konstrukcji tego przepisu co będzie się działo z tymi osobami, które znajdą się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej? Nie będą mogły złożyć wniosku o ochronę międzynarodową, a znalazły się – zwłaszcza w sposób nielegalny, bo o takich przypadkach mówimy oczywiście – znalazł się cudzoziemiec nielegalnie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, nie może złożyć wniosku o ochronę międzynarodową. Co będzie się z nim działo do upływu okresu, na który to zawieszenie prawa do złożenia wniosku zostało wprowadzone?

I pytanie dalsze – czy jak on by pozostawał na terenie Polski w takim czy innym miejscu, przy takim czy innym statusie, to czy będzie mógł złożyć ten wniosek po upływie tego terminu?

Przewodnicząca poseł Maria Małgorzata Janyska (KO):

Dziękuję bardzo.

Oddam głos panu ministrowi. Natomiast mam jeszcze prośbę do państwa posłów. Ponieważ i pierwsze czytanie, i wysłuchanie publiczne, i debata, i pytania, i odpowiedzi w tej kwestii były naprawdę wyczerpujące, to prosiłabym, żebyśmy procedowali w ten sposób, iż jeżeli są jakieś uwagi co do zapisów, które były naprawdę przedyskutowane, to żeby od razu proponować je w formie poprawek.

Poseł Jarosław Zieliński (PiS):

Nie, pani przewodnicząca, ale to nie jest tak. Bo ja o tych sprawach mówiłem podczas pierwszego czytania, ale pan minister nie na wszystkie pytania i wątpliwości odpowiedział. Tak iż ja ponawiam.

Przewodnicząca poseł Maria Małgorzata Janyska (KO):

Jeśli czuje pan, iż nie dostał odpowiedzi na wszystko, to bardzo proszę, panie ministrze.

Podsekretarz stanu w MSWiA Maciej Duszczyk:

Szanowna pani przewodnicząca, panie pośle, tzn. ten czas, który ja dostałem wtedy, nie pozwalał mi na udzielenie odpowiedzi na wszystkie pytania. Dlatego staram się odpowiedzieć na te wszystkie pytania, które są. Akurat na to odpowiadałem, wydaje mi się.

Jeśli chodzi o kwestie dotyczącą tego, co się z tymi osobami dzieje w związku z tym, iż zachodzą te przesłanki, o których mówimy, iż nie mogą złożyć wniosku o ochronę międzynarodową, to nie ma podstawy pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – wracają na stronę białoruską.

Natomiast o ile chodzi o drugą kwestię, to o ile ten czas się wygasi, nie ma przedłużenia, to oczywiście to prawo nie funkcjonuje i te osoby mogą złożyć wniosek o ochronę, o ile nie zachodzi taka sytuacja, która by upoważniała do przedłużenia tego okresu.

Przewodnicząca poseł Maria Małgorzata Janyska (KO):

Pan poseł Sosnowski, pan przewodniczący, proszę bardzo.

Poseł Zbigniew Sosnowski (PSL-TD):

Pani przewodnicząca, panie i panowie posłowie, to pytanie pana posła Zielińskiego jest zasadne, natomiast odpowiedź pana ministra mnie nie satysfakcjonuje. Panie ministrze, wyobraźmy sobie rzeczywiście to, co mówimy, iż ten uchodźca jest na terytorium Polski. I co – my będziemy go przepychać, a Białorusini będą go wpychać do nas? Musi to być jakoś uregulowane. Bo dojdzie… Ja sobie nie mogę wyobrazić tej sytuacji. Siłą go przepchniemy na stronę białoruską, a tam z Białorusini będą go wpychać do nas? Chciałbym usłyszeć, jak to zrobimy.

Przewodnicząca poseł Maria Małgorzata Janyska (KO):

Ale proszę nie prowadzić pytań bez zgłoszenia…

Poseł Zbigniew Sosnowski (PSL-TD):

Ale skoro ustawę chcemy wdrożyć, to zróbmy coś, co będzie dobrze funkcjonowało. Ja tu nie mam rozwiązania, żeby była sprawa jasna. Ale warto się nad tym zastanowić.

Przewodnicząca poseł Maria Małgorzata Janyska (KO):

Bardzo proszę, jeszcze raz pan minister.

Podsekretarz stanu w MSWiA Maciej Duszczyk:

Panie przewodniczący, sytuacja na granicy jest bardzo dynamiczna. Mieliśmy bardzo różne sytuacje, od takiej, w której osoby wracają dobrowolnie na stronę białoruską, a również momentami takie sytuacje, w których mogą być choćby użyte środki przymusu bezpośredniego związane z ochroną granicy. o ile mamy na przykład sytuacje dotyczące agresji w stosunku do polskich strażników granicznych czy do żołnierzy – a takie sytuacje się zdarzają – używana jest na przykład broń gładkolufowa, nie w kierunku migrantów. To się dzieje bardzo, bardzo, bardzo rzadko – wtedy, kiedy już nie ma innego wyjścia. Utrzymane są natomiast wszystkie te metody, które pozwalają nie przekroczyć granicy.

Natomiast o ile chodzi o bezpośrednie sytuacje – co się dzieje z tą osobą, która już jest – to jest art. 303b ustawy. I będzie stosowana procedura mówiąca o sytuacji, w której to nakazuje się powrót na stronę białoruską. To jest coś, co funkcjonuje od bardzo długiego czasu. Nie jest to przepis może idealny, ale ze względu na sytuację, którą mamy na granicy, tak naprawdę stosowany. o ile jeszcze będzie potrzeba, to w razie czego poproszę Straż Graniczną, żeby doprecyzować, jak to momentami wygląda.

Przewodnicząca poseł Maria Małgorzata Janyska (KO):

Dziękuję bardzo.

W takim razie bardzo proszę pana generała o krótkie ustosunkowanie się też do tego pytania.

Zastępca komendanta głównego Straży Granicznej gen. bryg. Grzegorz Niemiec:

Dziękuję, panie ministrze.

Szanowna pani przewodnicząca, Wysoka Komisjo, ja mogę tylko powtórzyć to, co powiedział pan minister. Zgadza się, art. 33b, on może rzeczywiście nie jest doskonały… Przepraszam, art. 303b ustawy o cudzoziemcach, czyli wydanie postanowienia. Natomiast trzeba podkreślić jedno, iż chociażby w orzeczeniu NSA z 10 maja 2023 r. ta procedura nie została przez sąd określona jako nielegalna. Tak więc sprawa jest w tym przypadku dość klarowna. Wydawane jest postanowienie przez adekwatnego miejscowo komendanta placówki i realizowana jest po prostu w dalszym ciągu ta procedura. Dziękuję bardzo.

Przewodnicząca poseł Maria Małgorzata Janyska (KO):

Dziękuję bardzo.

Chciałam jeszcze tylko przypomnieć państwu posłom, iż jeżeli jest jakiś niedosyt tych wytłumaczeń, to jeszcze naprawdę mamy czas, żeby w drugim czytaniu można było zgłosić poprawki. Mamy też z całą pewnością do dyspozycji resort do każdej propozycji, która będzie zgłoszona, żebyśmy to wspólnie uzgodnili i zobaczyli, w jaki sposób na mocy przepisów obowiązujących i tych planowanych można wprowadzić jak największe zabezpieczenia, mając na uwadze i humanitaryzm, i także bezpieczeństwo kraju.

Pan minister jeszcze prosił. Proszę.

Podsekretarz stanu w MSWiA Maciej Duszczyk:

Tak, dziękuję bardzo, pani przewodnicząca.

Chciałbym też jeszcze odnieść się do tego. Pamiętajmy o tym, iż mamy tu do czynienia ze spełnieniem trzech podstawowych kwestii, dla których ta ustawa jest realizowana. Ta ustawa w normalnej sytuacji nie funkcjonuje. Ona funkcjonuje w pewnej bardzo jasno określonej sytuacji. Mamy definicję instrumentalizacji – ona jest napisana w sposób wykluczający normalne sytuacje. Tak naprawdę musi dojść do bardzo istotnego zagrożenia również spójności terytorialnej państwa itd., kiedy ta ustawa tak naprawdę może dopiero zostać zastosowana. A więc próba dopisania, doprecyzowania w jakiś sposób wszystkich sytuacji, które mogą mieć miejsce ze strony białoruskiej, jest po prostu w tym przypadku niemożliwa.

My tworzymy pewne prawo, które mówi o tym, iż państwo polskie będzie w stanie zgodnie z prawem międzynarodowym, polską konstytucją reagować odpowiednio w sytuacjach, których dzisiaj nie jesteśmy w stanie przewidzieć. Ja już to parokrotnie mówiłem i chcę to powtórzyć jeszcze raz: tak jak Finowie mam nadzieję, iż ta ustawa nigdy nie wejdzie w życie. Natomiast po drugiej stronie mamy do czynienia z przeciwnikiem, bo tak go trzeba nazwać, który nie ma żadnego swojego ograniczenia prawnego, prawa międzynarodowego, łamie je każdego dnia w sposób absolutnie skandaliczny. I my jako państwo demokratyczne, państwo, które chce przestrzegać wszystkich możliwych przepisów, szukamy pewnego specyficznego prawa, które pozwala nam reagować po to, żeby bronić tak naprawdę bezpieczeństwa Polski. I musimy sobie zdawać sprawę z tego, iż nigdy nie napiszemy idealnego prawa, mając na względzie wszystkie te kwestie, które musimy wziąć pod uwagę: konstytucję, prawo międzynarodowe, konwencję taką, konwencję inną. Pamiętajmy o tym, iż Białoruś, przygotowując się do ataku, wypowiedziała z nami umowę o readmisji. o ile wypowiada umowę o readmisji, oznacza to, iż jest przygotowana na tego typu sytuacje, iż nie będzie przyjmowała tych ludzi z powrotem. Musimy więc mieć pewność sytuacji, w której się znajdujemy.

To jest prawo, które jest prawem wyjątkowym. To jest pewnego rodzaju bezpiecznik, który chcemy, żeby w prawie był, który pozwoli nam reagować odpowiednio na sytuacje, w których… Dzisiaj tak naprawdę nie poczuwam się do możliwości przewidzenia, jakie mogą być te sytuacje. Dlatego jest to rozporządzenie, które to precyzuje: miejsce i czas tak naprawdę, w którym może to być zastosowane. Dziękuję.

Przewodnicząca poseł Maria Małgorzata Janyska (KO):

Dziękuję bardzo.

Pani poseł, ale naprawdę bardzo proszę, żebyśmy już nie debatowali, bo mamy to za sobą. Bardzo proszę.

Poseł Daria Gosek-Popiołek (Lewica) – spoza składu Komisji:

Tak, bo oczywiście mam pytanie do pana ministra. Czyli, jak rozumiem, teraz mamy rozporządzenie o pushbackach, które nie zostaje uchylone, a w momencie, w którym rząd, służby uznają, iż mamy do czynienia z instrumentalizacją, jeszcze do tego zostanie dołożona niejako konsekwencja tej ustawy? Tak?

Podsekretarz stanu w MSWiA Maciej Duszczyk:

Jak rozumiem, dyskutujemy dzisiaj o nowym akcie prawnym, nie analizując tego, co będzie zmieniane w ustawach…

Poseł Daria Gosek-Popiołek (Lewica) – spoza składu Komisji:

Nie, bo pan powiedział, iż w przyszłości. Czyli, jak rozumiem, to jest ten mechanizm. Ale rozumiem, iż żaden z wcześniejszych mechanizmów, które w tym momencie uniemożliwiają składanie wniosków o ochronę międzynarodową, nie zostanie uchylony.

Podsekretarz stanu w MSWiA Maciej Duszczyk:

Dzisiaj mamy sytuację taką, w której o ile osoba składa prawidłowy wniosek o ochronę międzynarodową, to te wnioski są przyjmowane. A więc nie mamy sytuacji takiej, w której nie jest przestrzegane polskie prawo. o ile zdarzają się sytuacje, w których ktoś nie przyjmuje prawidłowo złożonego wniosku o ochronę międzynarodową, to jest to niezgodne z polskim prawem. Natomiast o ile ta osoba nie składa wniosku, to państwo ma pewne instrumenty prawne – mówiące o tym, iż ta osoba wraca na stronę białoruską. Czyli to jest najczęściej art. 303b. Natomiast to jest trochę inna sytuacja. o ile nie składa tego wniosku, mamy do czynienia z sytuacją, w której to strażnik graniczny podejmuje decyzję, iż dana osoba nie złożyła w sposób prawidłowy wniosku, a więc nie może powoływać się na dobrodziejstwa konwencji. Dziękuję bardzo.

Przewodnicząca poseł Maria Małgorzata Janyska (KO):

W takim razie, szanowni państwo, przechodzimy już do konkluzji. Z tym iż jeszcze mam pytanie do Biura Legislacyjnego, bo pozostało poprawka Polski 2050 – Trzeciej Drogi. Czy ona też w tym momencie, czy potem?

Legislator Jakub Bennewicz:

W tym momencie. Rozumiem, iż państwo posłowie zgłaszają te poprawki?

Przewodnicząca poseł Maria Małgorzata Janyska (KO):

Bardzo proszę.

Legislator Jakub Bennewicz:

Bo Biuro Legislacyjne ma pewne wątpliwości co do niej, ale to poczekamy.

Przewodnicząca poseł Maria Małgorzata Janyska (KO):

Dobrze. Pan poseł Zimoch, proszę.

Poseł Tomasz Zimoch (Polska 2050-TD):

Bardzo dziękuję.

My tę poprawkę przygotowywaliśmy bez wcześniejszej znajomości uwag Biura Legislacyjnego, więc co do numeracji oczywiście możemy tutaj to wszystko zmienić. Proponujemy, by w art. 1 w pkt 4 w dodawanym art. 33a po ust. 2 dodać ust. 2a w brzmieniu: „Minister adekwatny do spraw wewnętrznych informuje sejmową komisję adekwatną do spraw wewnętrznych o złożeniu wniosku, o którym mowa w ust. 2, nie później niż następnego dnia po jego złożeniu do Rady Ministrów”. Krótko uzasadniając: w sprawach tak istotnych ograniczeń, jakie przewiduje rozporządzenie wydawane na podstawie dodawanego nowelizacją art. 33a, między rządem a Sejmem powinna następować bieżąca wymiana informacji. Proponujemy, aby już na etapie wniosku o wydanie rozporządzenia minister adekwatny do spraw administracji był zobowiązany poinformować o tym adekwatną komisję sejmową. Naszym zdaniem będzie to element kontroli władzy wykonawczej w tak newralgicznej sferze, zwłaszcza iż przedłużenie już wprowadzonego czasowego ograniczenia możliwości składania wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej następować będzie za zgodą Sejmu. I przyjmujemy te uwagi, które wcześniej pan mecenas przedstawił, iż będzie to najprawdopodobniej wymagało także przy naszej poprawce zmiany w regulaminie Sejmu.

A co do nazwy komisji adekwatnej do spraw wewnętrznych, my nie określiliśmy konkretnie, iż to jest Komisja Administracji i Spraw Wewnętrznych, bo przyjęliśmy założenie, iż jakby zmieniła się nazwa – to co wtedy? Więc określiliśmy to w ten sposób.

Przewodnicząca poseł Maria Małgorzata Janyska (KO):

Dziękuję bardzo.

Biuro Legislacyjne, proszę.

Legislator Jakub Bennewicz:

Dziękuję.

Pan poseł trochę antycypował nasze uwagi, które przedstawiliśmy panu posłowi przed Komisją. Rzeczywiście w obliczu tego, iż została przyjęta poprawka Biura Legislacyjnego polegająca na nadaniu brzmienia całemu art. 33a, to w tej sytuacji ten proponowany przez pana posła przepis musiałby się znaleźć czy powinien się znaleźć jako ust. 7, a nie jako ust. 2a, ponieważ to w ust. 5 i 6 jest mowa o tym wniosku.

Po drugie, to też legislacyjnie, raczej nie moglibyśmy po prostu odesłać, jeżeli chodzi o ten wniosek, ponieważ w przepisie, do którego odsyłamy, jest mowa zarówno o wniosku ministra spraw wewnętrznych, jak i o wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej. Wobec czego trzeba będzie to rozpisać. Ale Biuro Legislacyjne może to zrobić, korzystając z upoważnienia, które otrzymało.

Rzeczywiście jest wątpliwość dotycząca nazwy komisji z racji tego, iż raczej w sytuacji takiej, kiedy odwołujemy się do konkretnej komisji sejmowej, zwłaszcza stałej, to nazywamy ją nazwą własną tej komisji – jest to Komisja Administracji i Spraw Wewnętrznych. Ale to jest pewna taka otwarta wątpliwość.

Natomiast o ile chodzi o konieczność nowelizacji regulaminu Sejmu, to wymagałoby to jeszcze dodatkowej analizy na ten moment. To tyle uwag w tym momencie. Dziękuję.

Przewodnicząca poseł Maria Małgorzata Janyska (KO):

Dziękuję bardzo.

A jakie jest stanowisko rządu w tej kwestii?

Podsekretarz stanu w MSWiA Maciej Duszczyk:

Bardzo nam zależy na tym, żeby to był bardzo transparentny proces, żeby tu nie dochodziło do jakiejkolwiek wątpliwości, iż to jest naprawdę konieczna sytuacja. I wydaje mi się, iż to jest bardzo dobry pomysł, żeby minister adekwatny do spraw wewnętrznych informował odpowiednią komisję o tym, iż takie działania są podjęte. Myślę, iż to i tak będzie wystarczająco medialna sprawa, o ile byłaby taka sytuacja. Ale myślę, iż to jest bardzo dobry pomysł, adekwatnie wprowadzający ten element kontroli społecznej tak bardzo kontrowersyjnej rzeczy, z którą się przecież borykamy. Tak iż ja nie widzę żadnych przeszkód. Popieram absolutnie tę poprawkę.

Przewodnicząca poseł Maria Małgorzata Janyska (KO):

Dziękuję bardzo.

Szanowni państwo, w takim razie Biuro Legislacyjne dokona tych poprawek legislacyjnych, które są w tej poprawce. Tak jak uzgodniliśmy. Z tym iż ja jednak miałabym propozycję, żeby wpisać tę konkretną komisję – z nazwą własną. Czy wnioskodawca tej poprawki zgadza się?

Poseł Tomasz Zimoch (Polska 2050-TD):

My jesteśmy otwarci, to, co powiedziałem, chodzi tylko, żeby myśleć ewentualnie przyszłościowo – zmieni się komisja czy nazwa komisji.

Przewodnicząca poseł Maria Małgorzata Janyska (KO):

No raczej ta Komisja to chyba jest od wieków zawsze taka sama z tą nazwą własną.

Poseł Tomasz Zimoch (Polska 2050-TD):

Ale za pięć lat być może będzie inna.

Przewodnicząca poseł Maria Małgorzata Janyska (KO):

No dobrze, to proszę…

Poseł Tomasz Zimoch (Polska 2050-TD):

Ale jesteśmy otwarci i przyjmujemy. O tym dyskutowaliśmy.

Przewodnicząca poseł Maria Małgorzata Janyska (KO):

Ale to jest wasza poprawka. W związku z tym pytam, czy się zgadzacie, czy nie. Czy zostajecie przy adekwatnej komisji i taką poddam w takim razie do akceptacji Komisji?

Poseł Tomasz Zimoch (Polska 2050-TD):

Pani przewodnicząca, my z celnymi uwagami Biura Legislacyjnego zawsze się zgadzamy i absolutnie jesteśmy za, a choćby przeciw.

Przewodnicząca poseł Maria Małgorzata Janyska (KO):

Czy w takim razie państwo posłowie – czy ktoś z państwa posłów zgłasza sprzeciw do tej poprawki wydyskutowanej i przedstawionej ostatecznie w ten sposób? Nie widzę. W takim razie tę poprawkę, szanowni państwo, przyjęliśmy.

I teraz czy co do całej zmiany w zmianie czwartej art. 33a łącznie z poprawkami legislacyjnymi jest sprzeciw? Nie widzę. W takim razie rozpatrzyliśmy.

Przechodzimy teraz w zmianie czwartej do art. 33b. Biuro Legislacyjne, proszę.

Legislator Jakub Bennewicz:

Dziękuję.

Biuro Legislacyjne ma dwie takie dosyć zasadnicze wątpliwości dotyczące tego przepisu plus dwie kwestie legislacyjne. Postaram się krótko przedstawić te wątpliwości. One dotyczą przede wszystkim ust. 2 pkt 4 w art. 33b. Jest to przepis mówiący o tym, w jakich sytuacjach – pomimo trwania owego czasowego ograniczenia w przyjmowaniu wniosków azylowych – organ Straży Granicznej ma jednak przyjąć wniosek. I w pkt 4 jest mowa o tym, iż dzieje się to w sytuacji, kiedy dotyczy to cudzoziemca będącego osobą, wobec której zachodzą okoliczności, które w ocenie organu Straży Granicznej jednoznacznie świadczą, iż jest zagrożona rzeczywistym ryzykiem doznania poważnej krzywdy w państwie, z którego przybyła bezpośrednio na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. I problem nasz polega na tym, iż to są ogólne przesłanki udzielania ochrony międzynarodowej, więc zasadniczo choćby w obecnym stanie prawnym w sytuacji, gdy organ Straży Granicznej uznaje, iż taka osoba nie jest zagrożona rzeczywistym ryzykiem doznania poważnej krzywdy, to powinien po prostu odmówić udzielenia takiej ochrony międzynarodowej, a nie odmówić przyjęcia wniosku. To jest nasza pierwsza, podstawowa wątpliwość.

Poza tym problem polega na tym, iż o ile organ Straży Granicznej w takiej sytuacji w ogóle nie przyjmuje wniosku – i to jest też jakby konsekwencja tego, co znajduje się w art. 33a – to pytanie, w jakiej procedurze ma w ogóle stwierdzić, iż ta osoba jest zagrożona rzeczywistym ryzykiem doznania poważnej krzywdy w państwie. Skoro nie przyjmuje wniosku, to teoretycznie nie podejmuje żadnych czynności, nie podejmuje żadnych działań, więc nie bardzo wiadomo, jak miałby stwierdzać, iż ta osoba jest zagrożona rzeczywistym ryzykiem doznania poważnej krzywdy i to jeszcze w obcym państwie. To są nasze zasadnicze wątpliwości.

Natomiast jeżeli chodzi o kwestie legislacyjne, to są nasze poprawki oznaczone jako druga i trzecia – i one mają charakter czysto porządkująco-redakcyjny. Rezygnujemy z zastrzeżenia w ust. 1 do ust. 2, bo to jest zbędne. To jest zasada, a zaraz po niej następuje wyjątek oraz ujednolicenie terminologii. Dziękuję.

Przewodnicząca poseł Maria Małgorzata Janyska (KO):

Dziękuję bardzo.

Proszę pana ministra o stosunkowanie się.

Podsekretarz stanu w MSWiA Maciej Duszczyk:

Pani przewodnicząca, jeżeli jeszcze raz mogę oddać głos panu dyrektorowi.

Przewodnicząca poseł Maria Małgorzata Janyska (KO):

Oczywiście, bardzo proszę.

Dyrektor departamentu MSWiA Paweł Dąbrowski:

Dziękuję bardzo.

Co do przepisu wskazującego grupę wrażliwą i komentarza, iż jest to wskazanie na tę grupę, która powinna uzyskać ochronę międzynarodową, to pozostajemy na swoim stanowisku. Otóż przede wszystkim, jeżeli porównać przepisy prawa materialnego, to ten pkt 4 jest rzeczywiście zbliżony do art. 15, który stanowi o tym, komu należy się ochrona uzupełniająca. Ale tylko zbliżony. Dlatego iż art. 15 odnosi te zagrożenia do kraju pochodzenia, podczas gdy ten projektowany przepis mówi o zagrożeniach występujących w kraju, który stosuje instrumentalizację, czyli na Białorusi – inny kraj.

Druga różnica polega na tym, iż w projektowanym przepisie zostało dodane słowo „jednoznacznie”, czyli przesłanka jednoznaczności. To jest wskazanie na taką grupę osób, co do których funkcjonariusz Straży Granicznej będzie miał pełne przeświadczenie, iż autentycznie na Białorusi tym osobom zagraża jakieś niebezpieczeństwo. Może to wynikać z różnych względów. Bardzo trudno dokonać ich egzemplifikacji, ale taką furtkę sobie zostawiamy. Zatem podobieństwo istnieje, ale tylko do pewnego momentu, a samo wskazanie takiej kategorii podmiotowej wśród grup wrażliwych znalazło się właśnie po to, żeby zadośćuczynić konwencji europejskiej, bo te pojęcia, które tu występują – „poważna krzywda”, to są pojęcia z systemu konwencyjnego.

Kolejna wątpliwość dotyczy procedury, w jakiej to wszystko miałoby być stwierdzane. Uczynię pewne wyjaśnienie formalne. Mianowicie sytuacja prawna, sytuacja proceduralna zależy od tego, gdzie cudzoziemiec będzie próbował złożyć wniosek o ochronę międzynarodową. o ile będzie się to działo w przejściu granicznym, konsekwencją nieprzyjęcia wniosku będzie decyzja o odmowie wjazdu. I to w tym postępowaniu administracyjnym te okoliczności powinny zostać uwzględnione i wyjaśnione, znajdując wyraz w uzasadnieniu tej decyzji. o ile będzie to poza przejściem granicznym, wówczas zastosowanie będzie znajdował art. 303b, omawiany już przez pana ministra. Na podstawie tego przepisu wydaje się postanowienie, które także zawiera uzasadnienie – i tam także będzie to opisane. Oczywiście są też sytuacje szczególne, kiedy trwa szturm na granicę, cudzoziemcy atakują polskich funkcjonariuszy lub żołnierzy. W takich przypadkach nie ma miejsca na żadną procedurę.

Zatem ten brak procedury jest pozorny. Chodzi o to, żeby nie dodawać kolejnej procedury do już istniejących. Pamiętajmy, iż duża część tych przypadków będzie odbywać się w lesie, w warunkach terenowych, nierzadko nocą. Nie możemy obarczać funkcjonariuszy i żołnierzy obowiązkiem wydawania kolejnych postanowień w tej sprawie. Zatem pozostajemy na swoim stanowisku.

Przewodnicząca poseł Maria Małgorzata Janyska (KO):

Dziękuję bardzo. Co do poprawek legislacyjnych już się państwo też wypowiedzieliście na początku, iż wszystkie są uzgodnione.

Pani posłanka Piekarska, proszę.

Poseł Katarzyna Maria Piekarska (KO):

Szanowny panie ministrze, powiem tak, iż trochę przykro mi to jest choćby mówić, ale myślę, iż ten przepis jest absolutną fikcją. I tutaj w jakimś sensie zgodzę się z Biurem Legislacyjnym, bo nikt – zwłaszcza jak tutaj pan dyrektor był uprzejmy powiedzieć – w warunkach leśnych nie będzie mógł sprawdzić, czy komuś rzeczywiście… Znaczy nikt choćby nie będzie tego sprawdzał, tak to po prostu będzie. I tak naprawdę przyjmujemy trochę fikcyjny przepis tylko po to, żeby mieć lepsze samopoczucie. OK.

Ale chciałam zapytać o coś, co wczoraj padło na wysłuchaniu publicznym, a mianowicie kwestie choćby małych, maleńkich dzieci z osobami dorosłymi. Tak naprawdę tutaj mamy grupę małoletnich bez opieki, kobiety ciężarne i osoby, które mogą wymagać szczególnego traktowania ze względu na swój wiek lub stan zdrowia. Tu też jest bardzo duża dowolność i tak naprawdę to funkcjonariusz Straży Granicznej będzie określał, czy ktoś ma taki stan zdrowia, czy nie, czyli będzie i lekarzem, i wszelką najważniejszą instancją. Ale rozumiem, iż mamy takie czasy, iż pewnie tak musi być. Ale zastanawiam się, jak będzie wyglądała ta sytuacja, kiedy rzeczywiście będzie osoba z małym dzieckiem. I ja rozumiem, iż pewnie wtedy Białoruś będzie stosowała instrumentalizację polegającą na tym, iż te osoby będą z małymi dziećmi. Natomiast co wtedy? I tutaj mam to pytanie, czy jednak jakoś nie zastanowić się, czy nie stworzyć takiej możliwości, żeby rzeczywiście nie było sytuacji, jak wczoraj słyszeliśmy w czasie wysłuchania publicznego, iż są przypadki przerzucania dzieci, żeby one po prostu miały możliwość dostania się do lepszego świata. Dziękuję bardzo.

Przewodnicząca poseł Maria Małgorzata Janyska (KO):

Dziękuję bardzo.

Pan minister wczoraj już wyczerpująco w tej kwestii się wypowiadał, ale bardzo proszę.

Podsekretarz stanu w MSWiA Maciej Duszczyk:

Pani poseł, my zastanawiamy się nad jeszcze jedną kwestią, która może być tutaj pewnym wyjściem naprzeciw temu, o czym pani powiedziała. Mianowicie nie w tym artykule, ale w art. 33c. Tam jest wyłączenie art. 25, art. 27 i art. 28 dotyczące wspólnych wniosków na przykład. I zastanawiamy się, czy nie można by z tego zrezygnować. Wtedy byłaby możliwość składania wspólnego wniosku. Natomiast potrzebujemy jeszcze chwilę, żeby się nad tym zastanowić – żeby z jednej strony nie dochodziło do sytuacji, w której mamy do czynienia z wykorzystywaniem dzieci do tego, żeby w tym momencie, w którym dochodzi do takiej bardzo trudnej sytuacji, te dzieciaki były po prostu instrumentalizowane.

Natomiast tutaj zastanawiamy się, jak jeszcze z tego wybrnąć, żeby to doprecyzować. Ja miałem to powiedzieć troszkę później, mówiąc o naszych przemyśleniach jeszcze też po wczorajszym dniu, ale też zastanawiając się nad różnymi rzeczami, co możemy tutaj jeszcze zrobić, ponieważ my naprawdę bardzo to prawo staraliśmy się napisać w taki sposób, żeby ono było stosowalne, ale żeby też dawało Straży Granicznej odpowiednią możliwość interpretacji. Bo te sytuacje są naprawdę bardzo trudne do przewidzenia. Ale zastanawiamy się tu jeszcze nad jedną zmianą, którą byśmy chcieli zaproponować. Wbrew pozorom… To też pewnie mogę poprosić pana generała o to, żeby powiedział trochę, jak to wygląda.

Jednym z elementów dyskusji na temat tego przepisu z Komisją Europejską było to, czy przewidujemy szkolenia, czy przewidujemy pewnego rodzaju wdrożenie tego prawa – w jaki sposób je stosować, w jaki sposób można to zrobić. I to jest absolutnie konieczne. Była też dyskusja z fachowcami, z ekspertami z organizacji społecznych i było mówione: ale jak ten strażnik będzie mógł funkcjonować? Na pewno będziemy musieli tutaj poprawić zakres informacji, pewnych szkoleń, mówiąc, jak tę ustawę bezpośrednio stosować. Na pewno to zrobimy. Rozmawiałem też z komendantem głównym Straży Granicznej. Są gotowi takie szkolenia zrobić. Jeszcze z ośrodkami szkolenia Straży Granicznej będziemy starali się to doprecyzować.

Natomiast jeszcze raz chciałbym podkreślić, iż poruszamy się jednak w dużej części niedoprecyzowania potencjalnych sytuacji, które mogą być. Mieliśmy do czynienia z instrumentalizacją również kobiet w ciąży niestety. Zrobiliśmy dwa kroki, przy trzecim musieliśmy się cofnąć. Bo sytuacja była już nie do opanowania. Natomiast nie mogę, chyba nic więcej nie jestem w stanie w tej sprawie powiedzieć, żeby bardzo jasno to doprecyzować. Poproszę jeszcze pana dyrektora, żeby wyjaśnić jedną kwestię, która chyba jest istotna. Dziękuję bardzo.

Przewodnicząca poseł Maria Małgorzata Janyska (KO):

Bardzo proszę.

Ale, jak rozumiem, panie ministrze, do drugiego czytania ta propozycja będzie przedstawiona?

Podsekretarz stanu w MSWiA Maciej Duszczyk:

Albo przedstawimy propozycję bardzo jasną, albo wytłumaczymy, dlaczego tego nie można zrobić. Ja nie chcę jeszcze podjąć tej decyzji w 100%, ale wydaje nam się po wstępnych, jeszcze wczorajszych rozmowach, dzisiejszych rozmowach, iż jesteśmy w stanie taką propozycję, która doprecyzuje i wykluczy możliwość rozdzielenia rodzin na przykład, bo to był ten jeden zarzut. To wyeliminujemy to. Tak iż taka sytuacja nie będzie mogła mieć miejsca. Moim zdaniem takiej nie ma, ale gdyby była, mogła być taka sytuacja, taka hipotetyczna sytuacja w prawie, to ją wyeliminujemy.

Przewodnicząca poseł Maria Małgorzata Janyska (KO):

Jeśli można jeszcze jakiś bezpiecznik znaleźć, to trzeba oczywiście poszukać dróg.

Bardzo proszę, panie dyrektorze.

Dyrektor departamentu MSWiA Paweł Dąbrowski:

Dziękuję.

Krótko. Istotną uwagą wydaje się być to, iż wśród wyliczenia grup wrażliwych pkt 3 został ujęty poprzez użycie sformułowania „osoba, która może wymagać szczególnego traktowania”. Nie jest to przypadek, dlatego iż to określenie jest używane w innych przepisach ustawy o udzielaniu ochrony cudzoziemcom. W szczególności znajduje wyjaśnienie i rozwinięcie w art. 68, który nie jest nowelizowany, natomiast istotny jest dlatego, iż zawiera przykładowe wyliczenie, kto może zostać zaliczony do tej właśnie kategorii. I tam znajdujemy „osoby małoletnie”, „osoby niepełnosprawne” czy też „ofiary handlu ludźmi”. Jest to wyliczenie otwarte, dziesięciopunktowe.

Zatem w nawiązaniu do wczorajszych przykładów z wysłuchania, jak i dzisiejszych uwag chciałbym wskazać, iż w razie identyfikacji takich drastycznych przypadków jak instrumentalizowana matka z noworodkiem ten projekt daje pełne podstawy, żeby traktować ich jako grupę wrażliwą – jeżeli tylko odczyta się ten projektowany pkt 3 łącznie z art. 68 tej ustawy. Dziękuję.

Przewodnicząca poseł Maria Małgorzata Janyska (KO):

Dziękuję bardzo.

Jest zgłoszenie pani poseł Gosek-Popiołek. Proszę.

Poseł Daria Gosek-Popiołek (Lewica) – spoza składu Komisji:

Chciałabym zgłosić poprawkę, która wykreśla z art. 33b w ust. 2 w pkt 1, gdzie pojawiają się „małoletni bez opieki”, to sformułowanie „bez opieki”. Jesteśmy państwem stroną Konwencji o prawach dziecka ONZ. Podpisaliśmy Kartę praw podstawowych Unii Europejskiej. Mamy obowiązek respektować prawo dziecka małoletniego do posiadania rodziny, do przebywania z tą rodziną. To jest podstawa jakiegokolwiek prawa międzynarodowego. I to jest w ogóle tak bardzo podstawowe prawo do tego, żeby przyjąć wniosek od dziecka, które przebywa ze swoimi rodzicami czy z osobą bliską. Więc taka rodzina powinna móc złożyć taki wniosek.

Podkreślam: to jest samo złożenie wniosku. Ustalenie, czy pomiędzy tymi osobami jest jakakolwiek więź, ustalenie, czy to dziecko jest dobrze zaopiekowane – to przecież będzie się działo później. To ma miejsce w czasie całej procedury w ośrodkach. Więc dajmy możliwość sprawdzenia tego i dopilnowania, czy to dziecko, które znajduje się na terenie Polski, jest dzieckiem zaopiekowanym. Przecież o ile w trakcie procedury okaże się, iż to dziecko było na przykład ofiarą handlu dziećmi – bo to się zdarza, mówimy o nadzwyczajnych sytuacjach – to czy my chcemy wypychać to dziecko jeszcze raz na granicę, do Białorusi, niezaopiekowane, czy chcemy je włączyć w polski system pieczy zastępczej, a w stosunku do osoby, która je uprowadziła, podjąć te działania, które są przewidziane polskim prawem? Jak inaczej chcemy to ocenić, niż mając to dziecko? I składam tę poprawkę z uzasadnieniem. Dziękuję.

Przewodnicząca poseł Maria Małgorzata Janyska (KO):

Dziękuję. Pani poseł, proszę złożyć do Biura Legislacyjnego.

Jest kolejne zgłoszenie. Pan poseł Romowicz, pan poseł Łącki, pani posłanka Piekarska. Bardzo proszę. A, nie widziałam, panie Zieliński, ale już pana dopisuję. Ale może pan wstać i wyraźniej, proszę pana, podnieść rękę? Bo zasłaniają mi inni posłowie.

Poseł Bartosz Romowicz (Polska 2050-TD):

Dziękuję bardzo.

Ja mam do wnioskodawczyni tej poprawki pytanie. Bo jak znam Kodeks karny, to zgodnie z definicją Kodeksu karnego małoletni to jest chyba poniżej 18. roku życia. Jak popatrzymy na statystyki Policji, to zdarzają się małoletni w wieku 17 lat, którzy potrafią popełnić ciężkie przestępstwa. I małoletni bez opieki a małoletni – to jest kluczowa różnica, bo można mieć na granicy małoletniego, który ma 17 lat i potrafi już zrobić dorosłemu człowiekowi, funkcjonariuszowi krzywdę. Pytanie, czy to jest materia, którą powinniśmy rozpatrywać na kolanie, składać poprawkę tu i teraz pod wpływem chwili i emocji, czy nie poczekać, żeby zrobić tę poprawkę do drugiego czytania, przeanalizować, przedyskutować, m.in. z Ministerstwem Spraw Wewnętrznych i Administracji. Koło Razem po drugim czytaniu też ma jak najbardziej prawo złożyć poprawki zgodnie z…

Poseł Daria Gosek-Popiołek (Lewica) – spoza składu Komisji:

Nie jestem z koła Razem.

Poseł Bartosz Romowicz (Polska 2050-TD):

Ale jako Lewica. Każdy może złożyć poprawki w drugim czytaniu. Żebyśmy nie tworzyli prawa na kolanie po prostu. Bo siedzimy nad tym projektem już trochę czasu, było wczoraj wysłuchanie, a dostajemy teraz wrzutkę. Ja osobiście część argumentacji pani przyjmuję, ale z racji tego, iż wiem, iż siedemnastoletni młody człowiek też potrafi zrobić krzywdę, głosowałbym przeciw tej poprawce. Pytanie, czy chce pani osiągnąć efekt, czy chce pani zrobić show. o ile pani chce osiągnąć efekt, to zachęcam do drugiego czytania. o ile show, to można teraz. Dziękuję.

Przewodnicząca poseł Maria Małgorzata Janyska (KO):

Pan poseł Łącki, bardzo proszę.

Poseł Artur Jarosław Łącki (KO):

Pani przewodnicząca, szanowni państwo, każdy z nas ma dzisiaj wątpliwości, jeżeli chodzi o tę ustawę, ale czasy są, jakie są. Ja przypomnę pani poseł Gosek-Popiołek, iż nie robimy tej ustawy dlatego, iż chcemy to zrobić, tylko musimy ją zrobić. Musimy podjąć pewne kroki, które pozwolą na to, żeby na granicy nie przepychano nam niechcianych migrantów i takich, którzy doprowadzili już raz do śmierci funkcjonariusza. Przypominam też, iż małoletni czternastoletni popełnił zbrodnię w Londynie, zabijając kilku jeszcze bardziej małoletnich. Tak iż nie wiem, jak mamy to oceniać, jak mają to oceniać funkcjonariusze.

Pani poseł, rozmawiamy z ministerstwem nad złagodzeniem pewnych zapisów tej ustawy i wydaje mi się, iż wykreślenie w punkcie 33c – to, o czym mówił pan minister – iż nie stosuje się art. 25–27, wykreślenie z tego punktu doprowadzi do tego, iż będzie można złożyć wniosek wspólny w imieniu współmałżonków i małoletnich. I myślę, iż taki gest ze strony rządu polskiego i ministerstwa idzie w dobrym kierunku. Ale też nie możemy za każdym razem zmieniać wszystkiego w tej ustawie. Bo, tak jak powiedział pan poseł Romowicz, pracujemy nad nią już pewien czas. To jest wypracowane naprawdę w dużych dyskusjach i składanie teraz poprawki takiej ad hoc, z kolana będzie tylko rozwalało cały system. Tak iż ja, chociaż zgadzam się w pewnych punktach z pani argumentacją, będę przeciwny, jeżeli chodzi o tę poprawkę. Dziękuję bardzo.

Przewodnicząca poseł Maria Małgorzata Janyska (KO):

Dziękuję.

Pani posłanka Piekarska, pan poseł Zieliński i pan poseł Frysztak. I, szanowni państwo, w tym punkcie już zamykam listę, bo nie widzę żadnych dalszych zgłoszeń.

Poseł Katarzyna Maria Piekarska (KO):

To ja mam prośbę do pani posłanki Gosek-Popiołek, aby wstrzymała się do czasu, kiedy ministerstwo spróbuje przygotować tę poprawkę. Bo ja rozumiem, iż poprawka szłaby w podobnym kierunku, ale może rzeczywiście byłaby lepiej dopracowana. Więc o ile mogę mieć taką prośbę, może wtedy zyska ona po prostu szersze poparcie. Tu bym miała taką prośbę.

Druga sprawa jest do pana ministra, ponieważ ja sobie otworzyłam ten artykuł i moim zdaniem on nie wyczerpuje sytuacji, o której mówimy, ponieważ tam jest „osoba samotnie wychowująca dzieci”. A o ile będzie to, nie wiem, dwójka osób, która będzie albo nie będzie samotnie wychowywała… Znaczy nie do końca ten artykuł po prostu wyczerpuje, podobnie jak art. 9 konwencji, o której mówił pan dyrektor, ponieważ ten artykuł mówi o konkretnej osobie, a nie o grupie osób. A my w tej chwili przygotowujemy ustawę o grupie osób. I rzeczywiście, powiem tak: jest to bardzo trudna ustawa, także dla mnie, osoby, która kilkanaście lat zajmowała się prawem migracyjnym i pracowała z osobami, które znalazły się w bardzo trudnej sytuacji, nie ze swojej winy. Ale rozumiem, iż czasy są trudne. Tylko bardzo proszę, panie ministrze, żeby przynajmniej spróbować pochylić się nad tym, czy można to zapisać tak, żeby – jak to mówią – był i wilk syty, i owca cała. Dziękuję.

Przewodnicząca poseł Maria Małgorzata Janyska (KO):

Dziękuję.

Pan poseł Zieliński.

Poseł Jarosław Zieliński (PiS):

Zwracam uwagę, iż kształt tych zapisów, art. 33 ust. 2, stwarzać będzie w praktyce niebezpieczeństwo subiektywnych ocen i pewnie nadużyć interpretacyjnych – i to w różne strony, nie w jedną. Ale chciałbym zapytać o ust. 3 tego artykułu. Bo on brzmi tak: „do cudzoziemca, wobec którego konieczne było użycie lub zastosowanie środków przymusu bezpośredniego, lub użycie broni, lub innego uzbrojenia, bezpośrednio po tym, jak przekroczył albo usiłował przekroczyć granicę z użyciem przemocy i we współdziałaniu z innymi, przepisu ust. 2 nie stosuje się”. Pytanie jest takie, panie ministrze: to jaki sposób dotarcia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej będzie uprawniał do tego, żeby zastosować przepisy tego ust. 2? Konkretnie, praktycznie. Bo o ile ktoś utorował drogę z tych, którzy forsują granicę siłowo, a ktoś inny z tego skorzystał, to rozumiem, iż on nie użył broni bezpośrednio ani przemocy i pewnie ten przepis do niego będzie się stosował. Ale właśnie jak pan to interpretuje?

I drugie pytanie, dotyczące poprawki, którą zgłosiła Konfederacja. My się zastanawiamy, czy ją zgłosić albo poprzeć w drugim czytaniu. Mianowicie chodzi o osoby, które dysponują kartą Polaka.

Przewodnicząca poseł Maria Małgorzata Janyska (KO):

Dziękuję bardzo.

Jeszcze zanim oddam głos panu ministrowi, to pani posłanka Gosek-Popiołek, ale bardzo proszę o ustosunkowanie się do tego, co mówiła pani posłanka Piekarska.

Poseł Daria Gosek-Popiołek (Lewica) – spoza składu Komisji:

Właśnie to chcę zrobić. Oczywiście wykonam ten gest w stronę ministerstwa i nie będę składała tej poprawki w tym momencie. Natomiast zgłoszę ją podczas drugiego czytania, licząc na to, iż ministerstwo przedstawi analogiczną poprawkę, która rozwiąże kwestię dzieci i ich prawa do bezpieczeństwa i do życia.

Przewodnicząca poseł Maria Małgorzata Janyska (KO):

Dziękuję bardzo, pani posłanko.

Pan minister. To już się do poprawki nie ustosunkowujemy, natomiast do ewentualnych poprzednich pytań. I, szanowni państwo, będziemy już powoli zmierzali do końca. Dziękuję.

Podsekretarz stanu w MSWiA Maciej Duszczyk:

Pani przewodnicząca, ja muszę jednak trochę na to zareagować, jak mogę, z tego powodu, iż poruszamy się w bardzo trudnej materii, która bardzo często ma swój bardzo ciemny obraz. Proszę mi pozwolić odwołać się do własnego doświadczenia Pireusu w 2016 r. i masowego handlu ludźmi, handlu dziećmi, który tam miał miejsce. Zaproponujemy poprawkę, która będzie wychodziła naprzeciw temu, o czym była dzisiaj mowa. Nie zaproponuję poprawki, która będzie zwiększała niebezpieczeństwo handlu ludźmi, po prostu. Dzieci, które dzisiaj w Polsce są, ze względu na słabość systemu pieczy zastępczej i wielu innych rzeczy, bardzo często nam uciekają, ponieważ nie są w ośrodkach strzeżonych. Naprawdę nie wiemy, co się z tymi dziećmi później dzieje. A więc musimy to rozważyć w różne strony.

Przepraszam państwa, dla mnie też nie jest to prosta ustawa. Nigdy nie myślałem, iż będę taką ustawę kiedykolwiek przygotowywał. Natomiast wiem na pewno ze swojego doświadczenia, jak również wszystkich rzeczy, co się czasami dzieje z dziećmi i jakiej instrumentalizacji podlegają. Nie zaproponuję przepisu, który będzie zwiększał niebezpieczeństwo handlu ludźmi. To, iż Polska przesunęła się z tego drugiego Tier do pierwszego Tier jako państwo, do grupy najlepszych państw, które walczą z handlem ludźmi – na pewno nie sprowadzę nas do miejsca, które by nas wykluczyło z tej sytuacji.

Możecie się państwo śmiać. Trzeba było być w Pireusie i widzieć, co tam się dzieje. Zarzucacie mi państwo często, iż nie wiem, co się dzieje na naszej granicy. Wiem. Byłem tam wielokrotnie. Tak samo jak byłem w Pireusie i wielu innych państwach, kiedy widziałem te tragedie, które tam się dzieją. Nie jestem teoretykiem. Proponując przepisy, które… Przepraszam za ten emocjonalny ton. Ale proponując te przepisy, rozważamy kwestie bezpieczeństwa, aspektu humanitarnego i interes tych, którzy są najsłabsi, którzy nie umieją się bronić przed handlarzem, nie umieją się bronić przed tym, iż sprzedadzą ich organy. Tego nie umieją. I przed tym będę bronił również tej ustawy. Nie mamy innego wyjścia.

Zaproponujemy rozwiązanie. Na pewno nie zaproponuję rozwiązania, które będzie wychodziło naprzeciw handlu ludźmi. Po to jest „małoletni bez opieki”, bo to jest cały dorobek. Mówiłem o tym wczoraj. Jest komisarz do spraw dziecka, który wydał jasne… Musi być takie rozwiązanie, ponieważ w innej sytuacji zwiększamy szansę handlu ludźmi, handlu dziećmi. Dlatego też będę tego w taki sposób bronił.

Przepraszam za emocjonalny ton, ale jak słyszę, iż zarzuca mi się to, iż w pewien sposób nie wychodzę naprzeciw temu interesowi, to po prostu nie mogę tego przyjąć. Muszę w pewien sposób też zareagować. Spróbujemy znaleźć związanie. Obiecuję, iż spróbujemy znaleźć rozwiązanie. Będziemy na ten temat dyskutować, natomiast muszę przedstawić drugą stronę tego, nad czym pracujemy.

Przewodnicząca poseł Maria Małgorzata Janyska (KO):

Bardzo dziękuję, panie ministrze.

Absolutnie zrozumiały jest ton emocjonalny, ponieważ tak jak pan powiedział, nie jest pan tylko teoretykiem, ale także praktykiem. W związku z czym wszystkie strony, które uczestniczą w takiej dyskusji, muszą też mieć szacunek do wiedzy, doświadczenia i do celu, jaki pan minister przedstawia. Bo cały czas jasno przedstawia ten cel. I tak samo fakt, iż to nie jest ustawa, która ma charakter powszechny. To nie jest projekt, który ma charakter powszechny. Szanowni państwo, w związku z tym…

Podsekretarz stanu w MSWiA Maciej Duszczyk:

Jeszcze odpowiem na pytania pana poseł Zielińskiego.

Przewodnicząca poseł Maria Małgorzata Janyska (KO):

Tak, proszę.

Podsekretarz stanu w MSWiA Maciej Duszczyk:

Panie pośle, tu chodzi o sytuację, w której mamy przejście graniczne albo rzekę. To jest ta sytuacja. o ile przekracza rzekę, nie niszczy infrastruktury. Jest to jedna czy dwie osoby, które przepływają rzekę. Tutaj nie mamy stwierdzenia mówiącego o tym, iż art. 33c powinien zostać zastosowany. A drugie pytanie, przepraszam, bo wyleciało mi z głowy?

Poseł Jarosław Zieliński (PiS):

Chodziło o kartę Polaka.

Podsekretarz stanu w MSWiA Maciej Duszczyk:

Karta Polaka. Ja bym nie mieszał tych ustaw, naprawdę. To znaczy karta Polaka i tak będzie w pewien sposób doprecyzowana, pewnie w niedługim czasie, MSZ to zapowiedział. I bym nie mieszał w tej ustawie karty Polaka, bo z nią też są związane pewne wyzwania – żebyśmy utrzymali z jednej strony cel karty Polaka, ale z drugiej strony doprecyzowali w taki sposób, żeby nie była nadużywana. MSZ ma nad tym pracować, to jest adekwatność MSZ. W ramach międzyresortowych zespołów będziemy pewnie nad tym pracować. Ale tu bym nie mieszał tych dwóch kwestii. Dziękuję bardzo.

Przewodnicząca poseł Maria Małgorzata Janyska (KO):

Dziękuję bardzo.

Szanowni państwo, w związku z tym, iż wcześniej powiedziałam, iż już w tym punkcie zamykam listę zgłoszeń, bo ich nie było, w takim razie mam pytanie do państwa posłów. Czy jest sprzeciw wobec przyjęcia art. 33b w zmianie czwartej? Nie widzę. W takim razie rozpatrzyliśmy...

Legislator Jakub Bennewicz:

Z poprawkami, tak?

Przewodnicząca poseł Maria Małgorzata Janyska (KO):

Z poprawkami. Tak, z poprawkami, które zostały zgłoszone i zaakceptowane.

W takim razie przechodzimy do art. 33c. I Biuro Legislacyjne, proszę. Przepraszam, do art. 33c w zmianie czwartej.

Legislator Jakub Bennewicz:

Biuro Legislacyjne ma tylko jedną poprawkę, która ma charakter legislacyjny. Jak rozumiemy, ten przepis na razie zostaje. Pan minister zapowiedział, iż może będą tu jakieś modyfikacje, ale póki co w takim razie jest propozycja Biura Legislacyjnego dotycząca tylko tego, żeby nie odsyłać w tym przepisie art. 33c do rozporządzenia, jako iż w ustawach powinniśmy odsyłać do aktów równorzędnych. Tak iż jest to zmiana czysto legislacyjna. Dziękuję.

Przewodnicząca poseł Maria Małgorzata Janyska (KO):

Dziękuję bardzo.

Czy ktoś z państwa posłów ma uwagi do art. 33c w zmianie czwartej? Nie. W takim razie wraz z propozycjami zmian legislacyjnych uważam, iż rozpatrzyliśmy.

Art. 2. Biuro Legislacyjne.

Legislator Jakub Bennewicz:

Tradycyjnie Biuro Legislacyjne zwraca uwagę na to, iż nie przewidziano okresu vacatio legis. Rozumiemy praktyczną, pragmatyczną potrzebę szybkiego wprowadzenia tej ustawy w życie, natomiast zwracamy również uwagę na to, iż dobrym zwyczajem jest wprowadzenie choćby minimalnego okresu vacatio legis. Dziękuję.

Przewodnicząca poseł Maria Małgorzata Janyska (KO):

Dziękuję bardzo.

Pan poseł Zieliński, proszę.

Poseł Jarosław Zieliński (PiS):

Właśnie, dziękuję, iż pan mecenas to powiedział. Bo my też tak odbieraliśmy tę potrzebę uchwalenia tej ustawy, uważając, iż mamy do czynienia z taką sytuacją w tej chwili na granicy polsko-białoruskiej, iż ona par excellence wypełnia definicję instrumentalizacji, którą zapisaliśmy na początku tej ustawy. A pan minister – co nas, jak tu siedzimy, posłów Prawa i Sprawiedliwości, bardzo zaniepokoiło i zbulwersowało choćby – powiedział, iż może nigdy ta ustawa nie będzie wprowadzona. Panie ministrze, to jest potrzeba uchwalenia tej ustawy, bo mamy sytuację zagrożenia na granicy, czy bawimy się w teorię i mówimy, iż nic takiego złego się nie dzieje, może kiedyś? Czy to nie jest ukłon w stronę Lewicy, która tę ustawę kwestionuje? Panie ministrze, proszę o jednoznaczną deklarację.

Przewodnicząca poseł Maria Małgorzata Janyska (KO):

Panie ministrze, bardzo proszę. Ja myślę, iż to zrozumieliśmy w sposób oczywisty, ale bardzo proszę jeszcze raz wyjaśnić, jeżeli to było niezrozumiałe.

Przepraszam, pani posłanka Piekarska jeszcze. Ale bardzo krótko proszę.

Poseł Katarzyna Maria Piekarska (KO):

Żeby pan minister… Mam takie pytanie do pana, ponieważ ustawa wchodzi w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia. Pan zapowiedział: szkolenia. W jakim czasie rozpoczną się te szkolenia dla pań i panów funkcjonariuszy Straży Granicznej? Bo przy tak ogólnych pewnych pojęciach, co strona rządowa również przyznała, te szkolenia będą potrzebne. Więc kiedy się zaczną? Czy wiemy?

Podsekretarz stanu w MSWiA Maciej Duszczyk:

Przekażę to, bo Straż Granicza przygotowuje już cykl tych szkoleń, tak iż za chwilę oddam głos.

Natomiast mówiąc do pana posła Zielińskiego – nie mam podstawy prawnej wydania rozporządzenia na przykład. Nie mamy definicji instrumentalizacji. Natomiast sytuacja… Powiem w następujący sposób: nie wiem, czy pan poseł był wczoraj, ja pokazywałem wykres. Nie wiem, czy ten wykres można jeszcze dzisiaj przytoczyć. On pokazuje ewidentne tworzenie sztucznego szlaku migracyjnego. Wiemy o tym, iż on miał bardzo różne fazy. Miał fazę Kuźnicy, ale miał fazę spokoju. Miał fazę kobiet z dziećmi, ale też miał fazę agresywnych nastolatków itd. A więc mamy bardzo różne fazy. I dzisiaj nie potrzebujemy tego dzisiejszego rozporządzenia. W sytuacji, w której rzeczywiście ta instrumentalizacja – nazywana przez Unię Europejską weaponizacją – wystąpi, wtedy oczywiście potrzebujemy takiej ustawy i innych kompletnych narzędzi dla strażników granicznych i dla żołnierzy, którzy są przy granicy.

Przewodnicząca poseł Maria Małgorzata Janyska (KO):

Dziękuję.

Pan przewodniczący Hreniak się jeszcze zgłaszał. I nie widzę więcej zgłoszeń, więc zamykam listę zgłoszeń do tego punktu.

Poseł Paweł Hreniak (PiS):

Wysoka Komisjo, panie ministrze, chciałbym dopytać, jakby pan minister mógł jasno odpowiedzieć. Czy ten projekt ustawy i tak zdefiniowana instrumentalizacja na granicy to jest to, co obserwujemy już na granicy polsko-białoruskiej, czy też nie? Czy to wypełnia tę definicję, którą proponujemy w tej ustawie? Jakby pan minister mógł jasno odpowiedzieć.

Podsekretarz stanu w MSWiA Maciej Duszczyk:

Panie pośle, ale dzisiaj? Dzisiaj, jakbyśmy wzięli dzisiejszy dzień… Sekundkę, muszę sprawdzić, jak to wygląda.

Poseł Paweł Hreniak (PiS):

No to wczorajszy dzień.

Podsekretarz stanu w MSWiA Maciej Duszczyk:

Dobrze. Wczoraj mieliśmy 15 prób przekroczeń, nie udała się żadna. Znaczy nie udało się sforsować granicy. Czyli radzimy sobie dzisiejszymi środkami, wzmacniając zaporę. Mając wszystkie te kwestie, nie mamy potrzeby wprowadzać sytuacji ekstraordynaryjnej. Ale nie wiemy, co stanie się za tydzień czy za dwa. Znaczy za tydzień, za dwa pewnie się kilka stanie, bo nie widzimy żadnych ruchów specjalnych, które by powodowały, iż moglibyśmy powiedzieć, iż Łukaszenka coś szykuje. o ile Łukaszenka coś przyszykuje, musimy być nastawieni na to, żeby po prostu odpowiednio zareagować.

Pani przewodnicząca, mogę jeszcze panu generałowi oddać głos?

Przewodnicząca poseł Maria Małgorzata Janyska (KO):

Bardzo proszę, oczywiście.

Zastępca komendanta głównego Straży Granicznej gen. bryg. Grzegorz Niemiec:

Dziękuję bardzo.

Szanowni państwo, ten projekt ustawy czytam łącznie z tym, co już w tej chwili Straż Graniczna realizuje na granicy, tzn. mam tu na myśli wzmocnienie infrastruktury granicznej. Wyciągamy doświadczenie z ostatnich kilku lat, wiemy, gdzie były luki. Uszczelniamy cały czas barierę fizyczną, ale też i elektroniczną. Właśnie zakończyła się faza związana z zabezpieczeniem cieków wodnych w Podlaskim Oddziale Straży Granicznej, tak więc cały odcinek granicy lądowej i rzecznej w Podlaskim Oddziale Straży Granicznej jest zabezpieczony. realizowane są w tej chwili prace nad zabezpieczeniem odcinka rzecznego, mam tu na myśli rzekę Bug.

Widzimy, iż te kroki, które wykonujemy praktycznie każdego dnia, przynoszą efekt. Natomiast ta ustawa to są dwa kroki do przodu. Bo tak jak wspomniał już pan minister czy wczoraj, czy dzisiaj – my tak naprawdę nie mamy stuprocentowej pewności co do planów panów z Mińska i z Moskwy w zakresie działań, które zostaną podjęte bądź też które planowane są do podjęcia na naszej granicy z Białorusią.

Pan minister wspomniał Kuźnicę. Tak, musimy się liczyć z kilkoma tysiącami osób na przejściu granicznym jedynym w tej chwili otwartym, czyli mam tu na myśli Terespol. I musimy wypracować już w tej chwili narzędzia. Nie w momencie, kiedy to zdarzenie wystąpi, tylko już teraz, aby komplementarnie podejść do zarządzania kryzysem migracyjnym.

Przywoływany wielokrotnie kazus Finlandii. Finlandia bardzo gwałtownie rozwiązała ten problem, zamykając całą granicę. Natomiast u nas w dalszym ciągu otwarte jest jedno przejście graniczne. W kontekście teraz…

Poseł Daria Gosek-Popiołek (Lewica) – spoza składu Komisji:

Finlandia ma otwarte dwa przejścia.

Zastępca komendanta głównego Straży Granicznej gen. bryg. Grzegorz Niemiec:

Moment, przepraszam. Dobrze. Teraz jeszcze w kontekście przygotowania Straży Granicznej i szkoleń, o ile chodzi m.in. o grupy wrażliwe. Ten temat jest realizowany przez Straż Graniczną od wielu lat, nie tylko samodzielnie, sami się nie szkolimy, również z udziałem organizacji pozarządowych. I teraz kilka szczegółów. Poproszę panią dyrektor. Dziękuję bardzo.

Zastępca dyrektora Zarządu do Spraw Cudzoziemców Komendy Głównej Straży Granicznej kpt. Dorota Skrzypczyk:

Dzień dobry państwu. Dziękuję, panie komendancie, panie ministrze.

Szanowni państwo, przede wszystkim Straż Graniczna dba o odpowiedni dobór funkcjonariuszy do służby. I na kolejnych szczeblach szkoleń funkcjonariuszy elementy związane przede wszystkim z ochroną praw człowieka, z przeciwdziałaniem, z identyfikacją osób, które stanowią grupę wrażliwą, są wdrażane i na bieżąco realizowane. Ponadto wdrażamy szereg szkoleń na poszczególnych etapach kształcenia funkcjonariuszy, ale też ad hoc w zależności od identyfikowanych potrzeb w kontekście identyfikowania osób, które są przedmiotem handlu ludźmi.

Niemniej jednak dostrzegamy też pewne obszary, które wymagają uzupełnienia, stąd już podjęliśmy, szanowni państwo, działania wspólnie z Krajowym Mechanizmem Prewencji Tortur Biura Rzecznika Praw Obywatelskich oraz z Biurem Rzecznika Praw Dziecka w kontekście wdrożenia pewnych elementów, które będą w jeszcze szerszym zakresie podnosiły kompetencje funkcjonariuszy Straży Granicznej, które – co wielokrotnie było podkreślone – w zasadzie już funkcjonują, szanowni państwo, w polskim porządku prawnym. Ponieważ identyfikowanie przez funkcjonariuszy osób stanowiących grupy wrażliwe jest w tym momencie realizowane. Świadczą o tym m.in. dane na temat pomocy, jakiej udziela Straż Graniczna bezpośrednio na granicy każdego dnia. Dziękuję bardzo.

Przewodnicząca poseł Maria Małgorzata Janyska (KO):

Dziękuję bardzo.

Szanowni państwo, pytanie do państwa posłów w takim razie, czy jest sprzeciw wobec przyjęcia art. 2. Nie widzę. W takim razie mamy rozpatrzony.

I teraz szanowni państwo, całość ustawy. Proszę o przygotowanie się do głosowania.

Kto jest za przyjęciem projektu ustawy z druku… Tak, ja czytam na razie treść głosowania, panie pośle, i poczekam. Kto jest za przyjęciem projektu ustawy z druku nr 924 wraz z poprawkami, które szanowna Komisja przyjęła na tym posiedzeniu? Kto jest przeciw? Kto się wstrzymał? Czy wszyscy zdążyli zagłosować? Zamykam głosowanie, dziękuję.

Głosowało 30 osób, za było 29, nikt nie był przeciw, wstrzymała się 1 osoba.

Bardzo państwu dziękuję, zamykam… A przepraszam, sprawozdawca Komisji. Jest propozycja, pan poseł Romowicz chce zgłosić.

Poseł Bartosz Romowicz (Polska 2050-TD):

Chciałabym zaproponować posła Tomasza Zimocha.

Przewodnicząca poseł Maria Małgorzata Janyska (KO):

Dziękuję bardzo.

Czy pan poseł Zimoch się zgadza?

Poseł Tomasz Zimoch (Polska 2050-TD):

Tak.

Przewodnicząca poseł Maria Małgorzata Janyska (KO):

Czy jest inna propozycja? Nie widzę. W takim razie wybraliśmy sprawozdawcę.

Zamykam posiedzenie Komisji. Dziękuję.