Komisja Cyfryzacji, Innowacyjności i Nowoczesnych Technologii /nr 27/ (25-07-2024)

Komisja Cyfryzacji, Innowacyjności i Nowoczesnych Technologii, obradująca pod przewodnictwem posła Bartłomieja Pejo (Konfederacja), przewodniczącego Komisji, rozpatrzyła:

– informację na temat architektury informacyjnej państwa oraz wdrożenia koncepcji Krajowej Platformy Udostępniania Danych;

– informację na temat prac podkomisji stałej do spraw sztucznej inteligencji i przejrzystości algorytmów w pierwszym półroczu 2024 r.;

– sprawy bieżące.

W posiedzeniu udział wzięli: Dariusz Standerski sekretarz stanu w Ministerstwie Cyfryzacji wraz ze współpracownikami, Robert Janik ekspert w Departamencie Bezpieczeństwa Urzędu Komunikacji Elektronicznej, Ewelina Brzostymowska-Rendaszka dyrektor Zespołu Prawnego w Biurze Rzecznika Praw Dziecka, Arkadiusz Kołodziej kierownik Działu Ładu Architektonicznego w Naukowej i Akademickiej Sieci Komputerowej – Państwowym Instytucie Badawczym, Michał Kanownik prezes Związku Cyfrowa Polska, Aleksandra Urbanowicz koordynator ds. ochrony danych Izby Gospodarki Elektronicznej, Maciej Lewandowski ekspert Polskiej Izby Informatyki i Telekomunikacji, wiceprzewodniczący Komitetu Przełomowych Technologii, dr. hab. Marta Grabowska prof. Uniwersytetu Warszawskiego, wykładowca Centrum Europejskiego Uniwersytetu Warszawskiego, dr Agnieszka Jankowska ekspert Konfederacji Lewiatan wraz ze współpracownikami, Adam Jadczak redaktor naczelny ITwiz, Joanna Karczewska członek Stowarzyszenia Absolwentów Elektroniki na Politechnice Warszawskiej @ELKApw.

W posiedzeniu udział wzięli pracownicy Kancelarii Sejmu: Jakub Błoński i Magdalena Krzymowska – z sekretariatu Komisji w Biurze Komisji Sejmowych.

Przewodniczący poseł Bartłomiej Pejo (Konfederacja):

Dzień dobry, witam państwa.

Otwieram posiedzenie Komisji Cyfryzacji, Innowacyjności i Nowoczesnych Technologii.

Stwierdzam kworum oraz przyjęcie protokołów z posiedzeń od 8. do 16. wobec niewniesienia do nich zastrzeżeń.

Witam panie i panów posłów. Witam pana ministra Dariusza Standerskiego. Witam pana Arkadiusza Kołodzieja, kierownika Działu Ładu Architektonicznego w NASK. Witam bardzo serdecznie pana Roberta Janika z Departamentu Bezpieczeństwa Urzędu Komunikacji Elektronicznej. Witam przedstawicieli Biura Rzecznika Praw Dziecka – panią Ewelinę Brzostymowską-Rendaszkę, dyrektor Zespołu Prawnego, oraz panią Iwonę Leszczyńską, zastępcę dyrektora Zespołu Edukacji Cyfrowej i Bezpieczeństwa w Sieci. Witam przedstawicieli organizacji branżowych, społecznych i środowisk naukowych: Polskiej Izby Informatyki i Telekomunikacji, Związku Cyfrowa Polska, Izby Gospodarki Elektronicznej, Polskiej Izby Radiodyfuzji Cyfrowej, Polskiego Towarzystwa Informatycznego, Konfederacji Lewiatan, Związku Przedsiębiorców i Pracodawców, stowarzyszenia ELKApw, Polskiej Izby Książki, ITwiz oraz Centrum Europejskiego Uniwersytetu Warszawskiego. Witam wszystkich państwa bardzo serdecznie.

Szanowni państwo, porządek dzisiejszego posiedzenia przewiduje w punkcie pierwszym rozpatrzenie informacji na temat architektury informacyjnej państwa oraz wdrożenia koncepcji Krajowej Platformy Udostępniania Danych. W punkcie drugim przewodniczący podkomisji stałej do spraw sztucznej inteligencji i przejrzystości algorytmów, pan Grzegorz Napieralski, jeżeli dotrze, przedstawi sprawozdanie z działania podkomisji w pierwszym półroczu br. jeżeli pan przewodniczący nie dotrze, to ja przedstawię państwu właśnie to sprawozdanie. W punkcie trzecim mamy sprawy bieżące. W tym punkcie rozpatrzymy wniosek o objęcie patronatem debaty naukowej organizowanej przez Centrum Cyfryzacji Zdrowia na temat potrzeb cyfryzacji ze strony świadczeniodawców usług zdrowotnych i dobrych praktyk w tym zakresie oraz wskazań legislacyjnych.

Czy są uwagi do porządku dziennego? Nie widzę.

Przechodzimy zatem do rozpatrzenia punktu pierwszego porządku dziennego.

Bardzo proszę, panie ministrze, o przedstawienie tej tematyki.

Sekretarz stanu w Ministerstwie Cyfryzacji Dariusz Standerski:

Bardzo serdecznie dziękuję.

Panie przewodniczący, Wysoka Komisjo, bardzo dziękuję za możliwość przedstawienia informacji na temat, który jest istotny sam w sobie, ale istotny jest również z punktu widzenia procesu legislacyjnego, który w tej chwili toczy się w rządzie. Architektura informacyjna państwa to fundament budowy państwa cyfrowego, który wychodzi poza silosy i umożliwia tworzenie systemów rejestrów cyfrowych dla jednostek sektora publicznego – mogą one się ze sobą komunikować dzięki temu, iż mają zachowaną jednolitą architekturę. Dzięki temu jednolitemu zestawowi wytycznych i norm, przyczyniających się do realizacji zadań, można zapewnić wymianę danych pomiędzy podmiotami publicznymi, a dzięki temu zapewnić szeroki wachlarz usług cyfrowych dla obywateli, który jednocześnie nie wymaga od obywateli znacznych nakładów w przekazywaniu danych. Dzisiaj – jak dobrze wiemy, pamiętamy z urzędów – musimy je często przekazywać, bo systemy się ze sobą nie komunikowały i dotychczas przez cały czas się ze sobą nie komunikują.

Architektura informacyjna państwa zapewnia spójność, jednolitość i interoperacyjność systemów państwowych. Interoperacyjność jest tutaj szczególną wartością dla stworzenia takich systemów, które nie tylko się między sobą komunikują, ale również dzięki jednolitości ich architektury mogą być efektywniejsze, a wydatki na tworzenie kolejnych systemów mogą być niższe. o ile tworzymy w ramach jednolitej architektury, jednolitych standardów, to oznacza, iż część środków wydawanych wcześniej na wyważanie otwartych drzwi i znajdowanie od zera standardów i rozwiązań, które mogą być powielane i dostosowywane w innych systemach, w tym przypadku zostanie zaoszczędzona i te środki będą mogły być skierowane na inne ważne zadania.

Architektura informacyjna państwa dotychczas nie doczekała się spójnej definicji ani też pełnych norm ustawowych, dlatego Ministerstwo Cyfryzacji zaproponowało projekt ustawy o zmianie ustawy o informatyzacji. Jest on w tej chwili na etapie po uzgodnieniach, konsultacjach i opiniowaniu. Chciałbym też bardzo podziękować wszystkim podmiotom, które złożyły uwagi do tego projektu, bo ten projekt ustawy – poza również ważnymi elementami dotyczącymi strategii, dotyczącymi pełnomocników do spraw cyfryzacji – zawiera definicję architektury informacyjnej państwa, która zawiera się w stwierdzeniu, iż architektura informacyjna państwa to metoda zarządzania informatyzacją państwa, realizująca cele strategii, oparta na modelach architektonicznych i obejmująca zasady podstawowe, standardy, wytyczne i rekomendacje architektoniczne.

W ustawie został również zdefiniowany model architektoniczny jako odwzorowanie obiektów, w szczególności usług, procesów, systemów danych oraz sposobów ich powiązania, identyfikujących najważniejsze komponenty funkcjonalne zapewniające realizację zadań publicznych drogą elektroniczną. Chcemy zdefiniować zarówno całą architekturę informacyjną państwa, jak i model architektoniczny, tak żeby wszystkie systemy tworzone po wejściu w życie proponowanej ustawy mogły być już na tych jednolitych podstawach, niezależnie od tego, który podmiot publiczny, który podmiot rządowy te systemy realizuje. Dzięki temu będziemy w sytuacji znacznego ograniczenia silosowości państwa w zakresie cyfrowym, o którym mówiliśmy wielokrotnie podczas posiedzeń Komisji. Dzięki tym zasadom systemy tworzone przez ministra cyfryzacji, ministra rolnictwa, ministra zdrowia będą miały tę jedną solidną podstawę, dzięki czemu unikniemy w przyszłości wielu miesięcy prac nad uwspólnianiem katalogów, systemów, rejestrów, żeby iść dalej.

W projekcie ustawy proponujemy, żeby to minister adekwatny do spraw informatyzacji opracowywał i rozwijał architekturę informacyjną państwa, a także prowadził repozytorium architektury informacyjnej państwa, w którym zgromadzone będą: modele architektoniczne, pryncypia, standardy, wytyczne oraz rekomendacje architektoniczne. To minister będzie zarówno prowadził, jak i udostępniał repozytorium na swoich stronach internetowych, tak żeby dostęp do architektury informacyjnej państwa był powszechny i żeby te rozwiązania były jak najbardziej transparentne.

Ministerstwo Cyfryzacji prowadzi Portal Interoperacyjności i Architektury, który już teraz ma wiele materiałów, w tym obecny model architektury informacyjnej państwa. To będzie ten portal, to miejsce, gdzie w przyszłości będą wszystkie informacje dotyczące modeli architektonicznych oraz całej architektury informacyjnej państwa do użytku przez wszystkie podmioty, które są wymienione w ustawie o informatyzacji.

Architektura informacyjna państwa jest w tej chwili wykorzystywana na poziomie ministerialnym i centralnym – uczestniczą kolejne jednostki sektora publicznego, jak Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, Urząd Transportu Kolejowego. Będą wdrażane takie podmioty jak Urząd Komunikacji Elektronicznej. Te rozwiązania, które dzisiaj są stosowane często dzięki dobrej woli i dzięki porozumieniu poszczególnych podmiotów i jednostek, dzięki wejściu w życie proponowanej ustawy będą zasadą, co znacznie usprawni i tak naprawdę zmieni filozofię tworzenia systemów informatycznych w państwie.

Architektura informacyjna państwa obejmuje wszystkie działy administracji rządowej i, co jest ważne, ma mieć swoje źródło i swoją podstawę w proponowanej strategii cyfryzacji, co oznacza, iż nie będzie to dokument, który będzie odrębny od całego strategicznego myślenia państwa, tylko będzie wpisywał się w model rozwoju i strategii, które są obecne, żeby to uspójnić z całą polityką rządową i ze strategią rozwoju średniookresowego.

Narzędziem, z którego będzie korzystał Komitet Rady Ministrów do spraw Cyfryzacji, będzie właśnie architektura, dzięki czemu Komitet Rady Ministrów do spraw Cyfryzacji będzie miał wzorzec, do którego będzie odnosił się przy ocenie wszystkich projektów informatycznych, wszystkich projektów zawierających modele architektoniczne. Oznacza to, iż to nie będzie tylko dokument, który będzie jakimiś wytycznymi, rekomendacjami, ale będzie też realne narzędzie w postaci wzmocnionego Komitetu Rady Ministrów do spraw Cyfryzacji. To rzeczywiście będzie podstawa do wydawania opinii, do zaleceń komitetu dla podmiotów do wprowadzenia na dalszym poziomie prac.

Dodatkowo wizja architektury informacyjnej państwa, czyli stan docelowy, do którego chcemy dążyć, o ile chodzi o systemy państwowe, jest związany z europejskimi standardami – z European Interoperability Reference Architecture. W tym miejscu również mamy jednocześnie spójność, o ile chodzi o wewnętrzne, krajowe strategie i dokumenty, ale mamy spójność także, o ile chodzi o działania i strategię w ramach Unii Europejskiej. Ten model wpisuje się również w zasady unijne.

Krajowa Platforma Udostępniania Danych, referencyjnych, to jeden z elementów koncepcji bloków budowlanych architektury informacyjnej. Z założenia KPUD pozostają niezmienne. Mówiliśmy już o tej wizji podczas prac Komisji. Koncepcja KPUD składa się z rozwiązań centralnych, które zmierzają do udostępniania danych referencyjnych w ramach krajowej platformy, gdzie będzie zawarty katalog usług API, brama dostępu oraz kwestie portalu dewelopera, audytu, logowania. Dodatkowo KPUD będzie składał się z obszarowych platform udostępniania danych referencyjnych, czy to, o ile chodzi o kwestie danych osób fizycznych, podmiotów, położenia, adresów nieruchomości, środków transportu i wszystkich obszarów, które mamy wymienione w ustawie o informatyzacji. KPUD, tak jak cała architektura informacyjna państwa, będzie zawierał wspólne standardy udostępniania danych z rejestrów publicznych.

W rezultacie wdrożenia projektu KPUD, czyli tym drugim kroku po przyjęciu architektury informacyjnej państwa, będzie jeden proces integracji systemów, jedno miejsce z informacją o dostępnych usługach API, jedno okienko uzyskiwania uprawnień do danych i wspólne rejestry referencyjne.

Wizja API odsunęła się w czasie ze względu na rewizję Krajowego Planu Odbudowy, która spowodowała ograniczenie środków na to przedsięwzięcie. W związku z tym Ministerstwo Cyfryzacji zaplanowało dwa kroki. Pierwszym krokiem jest uspójnienie legislacyjne i wprowadzenie definicji architektury informacyjnej państwa oraz danie realnych narzędzi egzekwowania, uspójniania systemów. Drugim krokiem jest realizacja KPUD, czyli jednego z ważnych elementów całej architektury informacyjnej państwa.

Panie przewodniczący, Wysoka Komisjo, bardzo dziękuję.

Przewodniczący poseł Bartłomiej Pejo (Konfederacja):

Bardzo dziękuję, panie ministrze.

Otwieram dyskusję. Czy ktoś z państwa posłów chciałby zabrać głos?

Bardzo proszę, przewodniczący Cieszyński.

Poseł Janusz Cieszyński (PiS):

Dziękuję bardzo.

Panie przewodniczący, panie ministrze, z góry przepraszam, o ile z powodu mojego spóźnienia zapytam o coś, co było już powiedziane, ale ten temat jest bardzo interesujący. Chciałem zapytać o praktyczne narzędzia wpływu. Przeczytałem ten projekt ustawy i widzę, iż on idzie daleko. Natomiast pytanie, jakie są praktyczne narzędzia wpływu dla ministra cyfryzacji w zakresie egzekwowania zapisów związanych z interoperacyjnością, szczególnie wobec systemów legacy – w NFZ, w ZUS i w wielu innych miejscach w polskiej administracji.

Jak sobie poradzić z tym, iż z jednej strony chcemy być bardziej interoperacyjni, bo to jest rozsądne, bo też takie wytyczne daje nam Unia Europejska, a z drugiej strony jest jednak spore wyzwanie związane z tym, żeby to zrobić w praktyce. Bo systemy, które powstawały w ciągu ostatnich 5, 7, 10 lat już były w zupełnie innej filozofii niż takie, które istnieją od lat 15, 20, czy choćby 30. Tak się często składa, iż te drugie to są systemy najważniejsze – obsługujące najważniejsze procesy, zawierające najważniejsze dane. Pytanie, jak to realnie zrobić? Dzisiaj mamy Komitet Rady Ministrów do spraw Cyfryzacji, on też ma pewne uprawnienia, ale realia są takie, iż nikt w tych dużych instytucjach choćby nie zawraca sobie głowy jakimiś pytaniami, tylko wydaje się bardzo duże pieniądze na kolejne moduły do systemów, które pchają nas jeszcze głębiej w las braku interoperacyjności i jakiegoś braku trzymania się infrastruktury.

Od razu mówię, iż to nie jest żaden zarzut, bo to samo można powiedzieć o wszystkich rządach od 20 lat, bo nikt się z tym nie uporał. Pytanie, czy to jest ten moment, kiedy ta nowa ustawa, te nowe rozwiązania na to pozwolą? Jaki pan minister ma pomysł na to, żeby osiągnąć ten cel?

Dziękuję bardzo.

Przewodniczący poseł Bartłomiej Pejo (Konfederacja):

Dziękuję bardzo.

Proszę, panie ministrze.

Sekretarz stanu w MC Dariusz Standerski:

Bardzo serdecznie dziękuję za to pytanie, panie pośle.

Rzeczywiście poziom silosowości w dotychczasowych systemach jest zauważalny. On jest zauważalny choćby wtedy, kiedy przechodzimy z poziomu dyskusji, na przykład na naszej Komisji czy na komitetach rządowych, na poziom dyskusji medialnej czy publicznej, gdzie opinia publiczna często uważa, iż wszystkie te systemy są de facto zarządzane przez ministra cyfryzacji. Wczoraj miałem przyjemność otrzymać pytanie podczas debaty sejmowej o systemy będące w kompetencji ministra zdrowia, a dzisiaj są w kompetencji ministra zdrowia. Jak pan poseł słusznie wspomniał – Komitet Rady Ministrów do spraw Cyfryzacji… Różnica między stanem dzisiejszym a stanem docelowym, jaki chcemy zaproponować w projekcie ustawy, jest taka, iż dzisiaj Komitet Rady Ministrów do spraw Cyfryzacji ma podstawy jedynie w zarządzeniu Rady Ministrów. Jest to dokument wewnętrzny, nie ma jasnych podstaw ustawowych. W związku z tym, inaczej niż na przykład w Komitecie do Spraw Europejskich, KRMC nie jest tym miejscem obowiązkowym, nie jest tym miejscem, które wynika z ustawy, o ile chodzi o rozpatrywanie projektów. Dlatego dzisiaj widzimy ten problem, który chcemy rozwiązać właśnie dzięki nowelizacji ustawy o informatyzacji, gdzie to będzie już podstawa ustawowa i te rekomendacje rzeczywiście będą miały znaczenie.

Dodatkowo oprócz podstawy ustawowej dla KRMC oraz zdefiniowania architektury informacyjnej państwa w nowelizacji przedmiotowej ustawy wprowadzamy pojęcie strategii cyfryzacji państwa. Jak dobrze wiemy, projekty, które ubiegają się zarówno o dofinansowanie unijne, ale i także dofinansowanie z budżetu państwa, często muszą wykazać podstawy z dokumentów strategicznych. Dzięki temu powiązaniu strategii, architektury informacyjnej państwa oraz ustawowych podstaw dla KRMC widzimy możliwość ograniczenia tej silosowości, którą dzisiaj obserwujemy.

Nie można tutaj mówić, iż wszystko rozwiąże się z dnia na dzień, bo tak się nie stanie – to jest oczywiste. Budowane przez lata systemy, które nie odpowiadają warunkom interoperacyjności, nie zostaną wyłączone z dnia na dzień w celu budowania nowych, zgodnych z architekturą informacyjną państwa, bo wejdzie w życie nowa ustawa. Tak się nie stanie. Ten proces będzie trwał latami. Musimy mieć taką świadomość, ponieważ tak samo latami budowano silosowość, budowano odrębne standardy w budowaniu systemów. Za każdym razem, kiedy system będzie podlegał znacznym zmianom, będzie podlegał rozwojowi lub będzie zamieniany, to mamy nadzieję na to, iż wzmocniony Komitet Rady Ministrów do spraw Cyfryzacji będzie stał na straży architektury oraz strategii. Dlatego są to działania ewolucyjne, a nie rewolucyjne.

Jeżeli chodzi o kwestie perspektywy czasowej, to – tak jak pan poseł zauważył w pytaniu – mamy systemy działające kilka lat, ale mamy także systemy działające dużo dłużej. Przykładem jest ePUAP, a jest z nami już 17 lat. To jest ta dzisiejsza perspektywa, którą mamy, ale też mamy świadomość, iż otoczenie technologiczne, instytucjonalne zmienia się coraz szybciej, dlatego pytanie, jak długo będzie docelowo wprowadzana architektura informacyjna państwa w praktyce. Odpowiedź brzmi: jest to uzależnione od przyszłych nakładów na informatyzację państwa oraz od tego, ile będzie pieniędzy na rozwój lub zamianę starych systemów. Dlatego dyskusja o tym, jak gwałtownie będzie postępowało to ujednolicenie standardów, jest tak naprawdę dyskusją o tym, jak bardzo państwo w przyszłości będzie stawiało na nowe systemy, na rozwój istniejących systemów, nie tylko w zakresie cyberbezpieczeństwa – co jest jednak kluczowe, o ile chodzi o potencjalne luki w systemach – ale również w zakresie jednolitych i interoperacyjnych rozwiązań, które docelowo mogą przynieść nam oszczędności, o czym mówiłem na początku wystąpienia. Jest to zdecydowanie pytanie nie tylko o same narzędzia wpływu, ale również o kierunek prac nad informatyzacją. Ten kierunek będzie widoczny podczas prac nad strategią cyfryzacji państwa oraz prawdopodobnie w trakcie dyskusji sejmowej nad projektem ustawy o zmianie ustawy o informatyzacji, który w tej chwili znajduje się na poziomie po uzgodnieniach przed Stałym Komitetem Rady Ministrów.

Bardzo serdecznie dziękuję.

Poseł Janusz Cieszyński (PiS):

Dziękuję.

Przewodniczący poseł Bartłomiej Pejo (Konfederacja):

Dziękuję.

Czy ktoś z państwa posłów chciałby jeszcze zabrać głos? Nie widzę.

Czy ktoś z gości chciałby zabrać głos w tym temacie? Bardzo proszę.

Ekspert Polskiej Izby Informatyki i Telekomunikacji, wiceprzewodniczący Komitetu Przełomowych Technologii Maciej Lewandowski:

Dziękuję bardzo, panie przewodniczący.

Maciej Lewandowski, wiceprzewodniczący Komitetu Przełomowych Technologii. Jako izba z uznaniem obserwujemy to porządkowanie otoczenia regulacyjnego w obszarze cyfryzacji, które dokonuje się od paru miesięcy. Z pewnością będziemy wspierać wysiłki i legislatora, i władzy wykonawczej w tym zakresie.

W odniesieniu do architektury informacyjnej państwa i proponowanych zmian w ustawie chciałbym się zapytać, czy to jest ten czas, kiedy rząd widzi potrzebę wprowadzenia do ustawy zasady jednorazowości? Pod zasadą jednorazowości od 2007 r. Polska cały czas się podpisywała. Zasada jednorazowości – w uproszczeniu – polega na tym, iż od obywatela czy od przedsiębiorcy nie oczekuje się przedstawienia informacji, które są w posiadaniu państwa, chociażby w innych rejestrach. Jest ona, po pierwsze, przydatna w codziennym życiu dla wszystkich. Po drugie również oddziałuje na koszty funkcjonowania biznesu. Innymi słowy przedsiębiorcy z Francji, z Belgii, z Niderlandów, którzy korzystają z tego w życiu codziennym, mają trochę mniejsze koszty funkcjonowania w ramach jednolitego rynku niż polskie firmy. Dlatego wydaje mi się, iż zależałoby nam na umocowaniu tej zasady właśnie w ustawie o informatyzacji działalności publicznej. Oczywiście zdajemy sobie sprawę – tak jak wskazał to tutaj pan minister, pan poseł Cieszyński – iż tak czy inaczej będzie to pewien proces dochodzenia do stanu idealnego. Dlatego razem z zasadą jednorazowości powinny również działać mechanizmy wymuszające przy każdym momencie aktu legislacyjnego dokonanie odpowiedniej oceny skutków regulacji, czy w tym przypadku, w jakim zakresie, jakim kosztem da się wdrożyć taką zasadę.

Druga rzecz, może trochę taka wpadkowa, wywołana państwa dyskusją na temat praktyki dotyczącej interoperacyjności. Pan minister wskazał, iż teraz ta praktyka będzie lepiej umocowana, ale wcześniej były już wykonywane pewne działania. O ile pamiętam rozporządzenie o interoperacyjności, to ono wymaga zbadania m.in. interoperacyjności pod kątem usług publicznych, które mogą mieć ponadgraniczny wymiar. Z definicji ponadgraniczny wymiar mają na przykład takie systemy jak KRS i KRZ, gdzie wprawdzie postępowania z udziałem podmiotów zagranicznych są znikomym procentem w stosunku do całego funkcjonowania systemu, głównie jest to krajowy obrót prawny, ale jednak się zdarzają. Teraz taki system jak KRZ, który w całości jest ucyfrowiony, gdzie cały obieg dokumentacji i kontakt z organem odbywa się w postaci elektronicznej, jest kompletnie odcięty od interakcji z osobami z innych państw członkowskich Unii Europejskiej. W związku z tym jest takie pytanie od strony praktycznej, skoro KRZ był wdrażany w momencie, kiedy były już negocjowane rozporządzenia unijne o doręczaniu pism w postępowaniu cywilnym, o jednolitym systemie informatycznym obsługującym postępowania ponadgraniczne i również było negocjowane rozporządzenie o interoperacyjności, to dlaczego w tym przypadku nie wykonano analizy interoperacyjności pod kątem działania tego systemu w ramach jednolitego obszaru wolności, sprawiedliwości i spraw wewnętrznych? Rozumiem, iż nie było mechanizmów, ale być może należało zapytać resort sprawiedliwości dlaczego.

Dziękuję.

Przewodniczący poseł Bartłomiej Pejo (Konfederacja):

Bardzo dziękuję.

Panie ministrze, proszę o odpowiedź.

Sekretarz stanu w MC Dariusz Standerski:

Bardzo dziękuję.

Oczywiście podzielam poparcie dla zasady jednorazowości. Architektura informacyjna państwa w obecnym wydaniu i też w przyszłym wydaniu dąży do spełnienia zasady jednorazowości. KPUD będzie właśnie jednym z narzędzi zyskania tej zasady. Na chwilę obecną oczywiście przeanalizujemy, ale nie wiem, czy wpisywanie zasady jednorazowości jest odpowiednie na poziom aktu legislacyjnego czy na poziom strategii oraz samej architektury. o ile mamy to wpisane na poziom architektury informacyjnej państwa, a ustawa wskazuje, iż AIP należy przestrzegać, to i tak to już mamy. Nie jestem pewny – z punktu widzenia prawnika – czy to jest akurat odpowiednie miejsce, o ile chodzi o ustawę, czy inne dokumenty nie będą tutaj wystarczające. Oczywiście to przeanalizujemy.

Natomiast o ile chodzi o pytanie o KRZ, to też chciałbym wiedzieć. To jest ta sfera silosowości, którą mamy teraz. To jest m.in. jeden z tych obszarów, w którym będziemy chcieli zachęcać, a później więcej niż zachęcać do tego, żeby te zasady interoperacyjności zostały zachowane, zwłaszcza iż transgraniczność będzie coraz częstszym przypadkiem, i to nie tylko ze względu na naturalną integrację i swobodny przepływ kapitału, towarów i usług, ale również ze względu na przepisy, które będziemy wprowadzać, m.in. piaskownice w zakresie sztucznej inteligencji, które już z definicji będą transgraniczne. Wtedy od razu przybędzie nam podmiotów i osób, które będą korzystały z tych rejestrów nie tylko w granicach jednego państwa.

Dziękuję.

Przewodniczący poseł Bartłomiej Pejo (Konfederacja):

Dziękuję, panie ministrze.

O głos poprosił pan prezes Kanownik. Bardzo proszę.

Prezes Związku Cyfrowa Polska Michał Kanownik:

Dziękuję bardzo, panie przewodniczący.

Panie ministrze, oczywiście moglibyśmy dyskutować godzinami o pewnych niuansach i szczegółach tego projektu i generalnie filozofii przyjętej przez rząd w kierunku likwidacji silosowości i budowania interoperacyjności itd. Oczywiście od strony biznesu, przedsiębiorców będzie pewnie absolutnie globalne i totalne poparcie dla tej idée fixe i trzymam kciuki, żeby to się udało, natomiast chciałbym wlać nieco pesymizmu w tę bardzo optymistyczną wizję, którą przedstawił nam pan minister, gdyż słyszymy o tym od wielu lat. Każdy minister cyfryzacji mówi bardzo ambitnie i bardzo trafnie o likwidacji silosowości, o interoperacyjności, zwiększaniu zakresu e-usług i upowszechnianiu tej domyślnej cyfryzacji usług. Natomiast potem niestety zderzacie się jako Ministerstwo Cyfryzacji z tą właśnie silosowością i zaczynają się problemy.

Chciałbym pana ministra zapewnić, iż ze strony przedsiębiorców resort cyfryzacji ma w tym zakresie pełne poparcie. Zrobimy wszystko, żeby przebijać się przez tę niemoc sprawczą i tę głęboko zakorzenioną silosowość. Zachęcamy Komisję i posłów wszystkich opcji, żeby w tym zakresie połączyć siły, bo to jest absolutnie w interesie i przedsiębiorców, i państwa. Pan minister wskazał na oszczędności z punktu widzenia administracji państwowej, oczywiście tak, i pewnie dałoby się je bardzo dokładnie wyliczyć, ale przede wszystkim jest to pewne usprawnienie – oszczędność czasowa, oszczędność funkcjonalności instytucji państwowych, ale także kooperacja między administracją a przedsiębiorcami, co u przedsiębiorców przekłada się na zwolnienie swoich mocy przerobowych i tworzenie nowych produktów, usług, zdobywanie nowych klientów. Polscy przedsiębiorcy zdecydowanie za dużo tracą czasu i marnują środków na obsługę administracyjną, na relacje z różnymi instytucjami i bazami danych państwowych. Uproszczenie, ujednolicenie, skrócenie tej ścieżki na pewno pomoże, i trzymamy kciuki. Mam nadzieję, iż z jednej strony ta interoperacyjność, antysilosowość, ale także dorozumienie cyfryzacji, dorozumienie usług cyfrowych weźmie w końcu, finalnie, górę w Polsce.

Panie ministrze, marzy mi się jeszcze ostatnia rzecz, którą rozpoczął Marek Zagórski jako minister cyfryzacji, czyli taki przegląd wszystkich postępowań administracyjnych w polskim państwie pod względem tego, które można byłoby zmienić w usługi cyfrowe bardzo gwałtownie i prosto, bez specjalnych inwestycji w technologię, bez walki z innymi organami administracji. Nie ukrywam, namawiałbym pana, panie ministrze, żeby dokończyć tę pracę, żeby ten audyt wszystkich postępowań, wszystkich urzędów przejrzeć pod względem tego, które można by było gwałtownie i sprawnie przekuć w wersje cyfrowe. To z całą pewnością bardzo pomoże samemu procesowi cyfryzacji i przedsiębiorcom w Polsce.

Trzymamy kciuki, chętnie pomożemy przebijać się z tą świadomością, wiedzą. Myślę, iż oprócz tej zastanej i skostniałej silosowości w dużym stopniu problemem jest także brak świadomości po stronie administracji różnych szczebli co do korzyści, które można osiągnąć, idąc właśnie w tym kierunku. Mam nadzieję, iż wspólnymi siłami uda nam się zbudować i tę świadomość, i chęć pójścia do przodu w modernizacji. Trzymamy kciuki. Natomiast zachęcałbym do tego przeglądu i szerokiej budowy w administracji idée fixe o priorytecie i pierwszeństwie dla usług cyfrowych.

Dziękuję.

Przewodniczący poseł Bartłomiej Pejo (Konfederacja):

Bardzo dziękuję.

Panie ministrze…

Sekretarz stanu w MC Dariusz Standerski:

Bardzo serdecznie dziękuję.

Tak jak wielokrotnie zapowiadałem, prace legislacyjne w ministerstwie podzieliliśmy na dwa etapy: pierwszy etap – nadrabianie zaległości, w szczególności we wdrażaniu przepisów unijnych, drugi etap – usprawnianie i dokonywanie wielu, wydawałoby się, drobnych zmian, które w pakiecie dają duży krok w zakresie cyfryzacji państwa. Bardzo cieszę się, iż projekt ustawy – Prawo komunikacji elektronicznej jest już w Senacie i jest już na bardzo zaawansowanym poziomie i iż ten projekt nie tylko z korzyścią dla obywatelek i obywateli, nie tylko z korzyścią dla budżetu państwa, który i tak ucierpiał ze względu na niewdrożenie tej ustawy, ale też z ulgą dla Departamentu Prawnego i Departamentu Telekomunikacji Ministerstwa Cyfryzacji zostanie zamknięty, podpisany, ogłoszony. Mamy na to gorącą nadzieję – iż będzie ta przestrzeń.

Drugi istotny element, czyli DSA, który znajduje się teraz w drugiej rundzie konsultacji, uzgodnień i opiniowania. Mamy nadzieję, iż również będzie szedł dalej. Ustawa o informatyzacji i jej nowelizacja to jest trzeci istotny element, bo to jest spełnienie kamienia milowego Komisji Europejskiej. Jesteśmy na tym etapie. Jak państwo, Wysoka Komisja może zauważyć, jesteśmy już bliżej końca tego etapu niż jego początku. W związku z czym będą już zasoby na to, żeby otworzyć etap, o którym mówił pan prezes Kanownik.

Natomiast bardzo dziękuję za te korekty w optymizmie urzędowym. Nie przez przypadek ten projekt ustawy, do którego się dzisiaj odnosimy, jest procedowany na początku kadencji. Uważamy, iż najpierw trzeba stworzyć podstawy i ewentualnie zderzyć je teraz, niż zderzać je na przykład na pół roku przed wyborami, ryzykując dyskontynuację projektu ustawy. Mamy oczywiście świadomość tego, iż po drodze mogą zdarzyć się rafy, dlatego robimy to teraz, a nie w 2026 r.

Dziękuję.

Przewodniczący poseł Bartłomiej Pejo (Konfederacja):

Bardzo serdecznie dziękuję.

Czy ktoś z państwa chciałby jeszcze zabrać głos? Nie widzę.

W takim razie zamykam dyskusję.

Przystępujemy do realizacji drugiego punktu dziennego porządku obrad.

Oddaję głos panu przewodniczącemu Grzegorzowi Napieralskiemu. Bardzo proszę.

Poseł Grzegorz Napieralski (KO):

Bardzo dziękuję, panie przewodniczący.

W moim obowiązku, ale też z wielką przyjemnością chciałbym przedłożyć podsumowanie półroczne pracy podkomisji stałej do spraw sztucznej inteligencji i przejrzystości algorytmów. Powołaliśmy ją w styczniu tego roku. Przypominam, iż ideą tego pomysłu było to, aby w jednym miejscu w parlamencie skupić wszystko to, co wiąże się ze sztuczną inteligencją i to, co będzie się działo, a dokładnie wiemy, iż jest to rewolucja, której skutków i tego, jak ona będzie wyglądała, nie jesteśmy w stanie do końca przewidzieć. Jesteśmy świadomi, iż jest to bardzo duże wyzwanie, szczególnie przed naszym państwem, ale myślę, iż i przed całym światem.

Powołaliśmy podkomisję, w której skład wchodzą parlamentarzyści ze wszystkich klubów parlamentarnych, co bardzo mnie cieszy, bo sztuczna inteligencja nie lubi podziałów politycznych. Ta praca, którą rozpoczęliśmy w tej kadencji, będzie się toczyć moim zdaniem cały czas – technologie będą się rozwijać i będą potrzebowały poważnej debaty politycznej na poziomie parlamentu.

Mam zaszczyt kierować podkomisją, ale mam również zastępców – pana posła Pawła Bliźniuka z Koalicji Obywatelskiej, pana posła Łukasza Osmalaka z Polski2050-TD oraz pana Dariusza Stefaniuka reprezentującego klub Prawo i Sprawiedliwość.

Pierwsze spotkanie, które odbyliśmy, bardzo istotne, z udziałem pana premiera Krzysztofa Gawkowskiego, który nakreślił nasz plan pracy i tak naprawdę ideę całej podkomisji, co powinniśmy robić. W tym spotkaniu uczestniczył również dyrektor NASK, pan dr Radosław Nielek. Muszę państwu powiedzieć, co mnie najbardziej cieszy, za co jestem bardzo wdzięczny – we wszystkich spotkaniach podkomisji uczestniczy przedstawiciel Ministerstwa Cyfryzacji w randze ministra i w randze wiceministra. Chciałbym za to bardzo serdecznie podziękować panu Dariuszowi Standerskiemu. Jest to bardzo istotne dla prac w parlamencie, iż właśnie ministrowie czy wiceministrowie przybywają na takie gremia, i to oni referują i informują nas o ważnych wydarzeniach, ważnych kwestiach, które padają.

Mamy to wszystko w sprawozdaniu, więc nie chciałbym tego wszystkiego czytać i powtarzać. Skupiliśmy się na kilku bardzo ważnych wątkach, to są kwestie dotyczące systemu ochrony zdrowia i użycia sztucznej inteligencji. Omówiliśmy akt, który został przyjęty przez Parlament Europejski, i co z tego wynika. Pan minister Standerski dokładnie pokazał nam tę naszą drogę, którą przyjęliśmy jako kraj. Podziękowania i duma, iż jesteśmy w czołówce, o ile chodzi o państwa europejskie w zakresie wdrażania przepisów i budowania całego systemu prawnego dotyczącego sztucznej inteligencji. Kolejna kwestia, to oczywiście ochrona danych osobowych, bo wszystko jest super, ale chcielibyśmy też ochronić naszą prywatność. Jest to dla nas bardzo istotne. Rozmawialiśmy również, i jest to ważne, o aspektach moralnych, filozoficznych dotyczących sztucznej inteligencji. Wydawałoby się to dosyć niebywałe, iż o kwestiach etycznych czy moralnych rozmawiamy tak bardzo wprost na posiedzeniach podkomisji. Okazało się, iż w budowaniu systemów czy budowaniu przepisów, które będą brały w ryzy sztuczną inteligencję, ważne jest, żebyśmy pod uwagę wzięli ten aspekt etyczny czy moralny.

Na pracy podkomisji przyjęliśmy też takie założenie, iż chcemy spoglądać również na inne kraje, nie tylko Unii Europejskiej, i uczyć się. Tak jak siedzimy tutaj z byłym ministrem, obecnym wiceministrem, jesteśmy z każdej partii politycznej, to kwestie dotyczące sztucznej inteligencji są dla nas czymś nowym. Jako parlamentarzyści, którzy będziemy podejmowali ważne decyzje w tej kwestii, bo za chwilę będą pojawiały się akty prawne, musimy mieć też wiedzę i wiedzieć, co za tym się kryje. Mamy też taki plan, żeby spoglądać na tych, którzy są przed nami, którzy sobie z tym lepiej radzą albo którzy są uważani za liderów – tak jak powiedziałem – nie tylko w Europie, ale i na świecie.

Udało nam się podjąć współpracę – nie będę wyliczał wszystkich izb gospodarczych, które uczestniczą w posiedzeniach. Pan prezes Kanownik uśmiecha się, bo też zawsze przychodzi na te spotkania. Izby gospodarcze, które bardzo mocno nas wspierają, i za to bardzo chciałbym podziękować. Uczelnie, takie jak Uniwersytet Łódzki, Uniwersytet Warszawski czy Akademia Leona Koźmińskiego. Instytucje państwowe, ale też ministerstwa, jak Ministerstwo Sprawiedliwości, Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji, Ministerstwo Cyfryzacji, Ministerstwo Zdrowia, Ministerstwo Edukacji Narodowej. Sztuczna inteligencja będzie wszędzie. Te resorty wspierały naszą podkomisję. Nie zwalniamy tempa.

Dzięki uprzejmości przewodniczącego Pejo jako przewodniczącego Komisji, bo jego ranga jest wyższa, udało nam się spotkać też z tymi, którzy wdrażają tę sztuczną inteligencję na co dzień, czyli te olbrzymie firmy, z którymi mamy do czynienia – mówiąc szczerze – również my, politycy, choćby Meta przez Facebooka czy Amazon, czy Google, czy Apple. Staraliśmy się rozmawiać z nimi i popatrzyć na to od tej strony bardziej inżynierskiej, technicznej. Oni żyją tym na co dzień. Wszystko to, co związane jest z tą technologią, wprowadzają u siebie, w swoich produktach. Oni widzą, co tam dzieje się ciekawego, więc te dyskusje – za co jeszcze raz bardzo dziękuję przewodniczącemu – były dla nas bardzo interesujące i bardzo ważne.

Ważna rzecz, która pozostało przed nami – po spotkaniu dotyczącym użycia sztucznej inteligencji w systemie ochrony zdrowia Komisja Cyfryzacji, Innowacyjności i Nowoczesnych Technologii wystąpiła do Komisji Zdrowia o wspólne posiedzenie, bo uznaliśmy, iż jedną z priorytetowych spraw jest kwestia ochrony naszego zdrowia i użycia sztucznej inteligencji. Jak pokazały badania robione przez Akademię Leona Koźmińskiego, to tu jest właśnie najwięcej obaw, nie tylko po stronie pacjentek i pacjentów, ale również lekarzy, lekarek, którzy mają pewne obawy co do sztucznej inteligencji. Chcielibyśmy zorganizować duże posiedzenie dwóch Komisji.

Myślę, iż tak naprawdę ta podkomisja powinna pracować jeszcze częściej. Od czasu powołania odbyliśmy sześć–siedem spotkań. To był bardziej przegląd, dyskusja wprowadzająca niż coś konkretnego. Skoro mówimy o kaskadowym układaniu naszej pracy, chcielibyśmy teraz przejść na wyższy poziom naszego zaangażowania w pracę. Myślę, iż chcielibyśmy być wsparciem dla ministra cyfryzacji, a szczególnie dla pana ministra Standerskiego, który zajmuje się tym w ministerstwie. Chcielibyśmy starać się łączyć nie tylko instytucje państwowe – tutaj, na miejscu, w parlamencie – ale również środowiska gospodarcze, naukowe. Tak jak powiedziałem, sztuczna inteligencja będzie tak naprawdę towarzyszyła nam już niestety wszędzie, gdzie tylko będzie taka możliwość.

Chciałbym podziękować wszystkim kolegom i koleżankom za tę współpracę. Jeszcze raz dziękuję panu ministrowi za obecność, bo – patrząc na moje doświadczenie parlamentarne – powtórzę jeszcze raz, iż jest to rzadkość. Patrzę na to z naprawdę wielkim uznaniem. Jeszcze raz dziękuję i proszę o kolejne wsparcie, kolejną naszą współpracę. Patrzę na panią Joannę, na panią profesor, które nigdy nie opuszczają naszej podkomisji, więc bardzo dziękuję za wsparcie i za krytyczne uwagi, bo również jest to dla nas istotne.

Bardzo dziękuję, panie przewodniczący.

Przewodniczący poseł Bartłomiej Pejo (Konfederacja):

Bardzo dziękuję.

Ze swojej strony pragnę podkreślić, iż te informacje, które przedstawił pan przewodniczący, wskazują i mówią nam o słuszności podjęcia decyzji co do powołania podkomisji. Dziękuję również wszystkim zaangażowanym osobom, na czele z panem przewodniczącym, za sprawne prowadzenie tych podkomisji, i czekamy na więcej. Tak jak powiedział pan przewodniczący, jesteśmy otwarci i w podkomisji, i w Komisji – jak państwo wiecie – na głos strony społecznej. W najbliższym czasie, jeszcze w tym roku, planujemy szerokie konsultacje związane właśnie ze sztuczną inteligencją, Komisje wyjazdowe i konsultacje z fachowcami i praktykami, również spoza państw europejskich. Bardzo dziękuję.

Otwieram dyskusję. Kto z państwa chciałby zabrać głos?

Bardzo proszę, panie prezesie.

Prezes Związku Cyfrowa Polska Michał Kanownik:

Panie przewodniczący, dziękuję.

Bardzo krótko, dziękuję za informację. Pan przewodniczący Napieralski bardzo szeroko omówił zakres prac tej podkomisji. Faktycznie wynika z tego niezbędność funkcjonowania podkomisji, więc jako przedsiębiorcy chylimy czoła, iż taka decyzja zapadła i taka podkomisja pracuje.

Zwracam uwagę na dwa kierunki, o których wspomniał pan przewodniczący, dwa resorty, które są – myślę – szczególnie istotne w tej dyskusji. Pierwszym jest zdrowie. Jest ogrom wątpliwości i obaw, ale to jest także ten resort, ten zakres, który stwarza jedne z największych możliwości pokazania atutów i korzyści płynących z tej technologii dla Kowalskiego, ale również dla polskich przedsiębiorców z wykorzystaniem technologii tworzenia nowych usług w tym zakresie.

Cieszę się, iż jest to jeden z priorytetów podkomisji, ale szczególne uznanie chciałbym skierować w kierunku resortu sprawiedliwości. Przez wiele lat to był resort chyba najbardziej odporny na cyfryzację i nowe technologie. O dziwo, także tam udało się zaszczepić idée fixe, iż da się cyfryzować wymiar sprawiedliwości ku korzyści wszystkich stron na sali sądowej. Mam nadzieję, iż będzie się rozwijał zespół, który pracuje w resorcie sprawiedliwości do spraw AI, i będą robione kolejne kroki w tym zakresie. Panie przewodniczący, rekomenduję, żeby jeszcze bardziej wzmocnić ten aspekt.

Generalnie wielkie brawa i podziękowania za pracę w podkomisji. Panie przewodniczący, przede wszystkim chciałbym podziękować za to, iż ta podkomisja stała się faktycznie takim bardzo otwartym, szerokim forum dialogu pomiędzy administracją, parlamentem a przedsiębiorcami, naukowcami. Podkomisja jest zawsze otwarta na głosy i chwalące, i krytyczne – zgadzam się. Czujemy się współgospodarzami naszego tematu na podkomisjach. W imieniu przedsiębiorców chciałbym za to bardzo podziękować. Mam nadzieję, iż będzie jeszcze więcej posiedzeń i poruszanych tematów i ten urobek będzie jeszcze większy. Serdeczne podziękowania dla pana przewodniczącego i całego składu podkomisji za to, co udało się już zrobić. Niewątpliwie doceniamy, ale niezmiennie prosimy o więcej.

Dziękuję bardzo.

Przewodniczący poseł Bartłomiej Pejo (Konfederacja):

Dziękuję, panie prezesie.

Bardzo proszę, panie ministrze.

Sekretarz stanu w MC Dariusz Standerski:

Serdecznie dziękuję, panie przewodniczący.

Wysoka Komisjo, chciałbym również bardzo podziękować panu przewodniczącemu podkomisji za inicjatywę i całej podkomisji za pracę w ostatnich sześciu miesiącach z tego względu, iż podkomisja stała się realnym centrum dyskusji publicznej o politykach związanych ze sztuczną inteligencją. Z punktu widzenia Ministerstwa Cyfryzacji jest to też ważne miejsce nie tylko do udzielania informacji z prac ministerstwa, ale także uzyskiwania cennych informacji, wkładu w wymianę opinii od innych instytucji i organizacji pozarządowych, przedsiębiorstw. To jest dla nas również bardzo ważna platforma w celu przygotowania się nie tylko do wdrożenia aktu o sztucznej inteligencji, ale również wdrożeń w zakresie sztucznej inteligencji godnej zaufania. Dzięki temu też wokół Komisji Cyfryzacji, Innowacyjności i Nowoczesnych Technologii tworzy się ekosystem dyskusji, o którym mówił pan przewodniczący Pejo, za co również bardzo dziękuję. Ze swojej strony, zgodnie z oczekiwaniami, obiecuję tylko więcej informacji i więcej dyskusji.

Bardzo dziękuję.

Przewodniczący poseł Bartłomiej Pejo (Konfederacja):

Serdecznie dziękuję, panie ministrze.

Czy ktoś z państwa chciałby jeszcze zabrać głos w tym punkcie?

Bardzo proszę, przewodniczący Cieszyński.

Poseł Janusz Cieszyński (PiS):

Czułbym, iż te podziękowania dla pana przewodniczącego Napieralskiego byłyby niekompletne, gdybym nie zabrał głosu. Zupełnie szczerze mówię, iż wiele jest podkomisji, zespołów, a myślę, iż ta jest wyjątkowa – jako jedna z niewielu zajmuje się czymś konkretnym, można dowiedzieć się czegoś ciekawego, pan przewodniczący dba o to, żeby były interesujące tematy i żeby każdy mógł zabrać głos. Chciałbym podziękować. Liczę na to, iż będzie więcej, szczególnie takich projektów, o których pan prezes Kanownik zapomniał wspomnieć – o tej bardzo dobrej ustawie, którą przyjęła podkomisja, ja z kolei ją zapamiętałem. Będzie bardzo dobrze, o ile takich projektów będzie więcej.

Dziękuję bardzo.

Przewodniczący poseł Bartłomiej Pejo (Konfederacja):

Dziękuję serdecznie.

Czy ktoś z państwa chciałby jeszcze zabrać głos? Nie widzę.

Zamykam dyskusję.

Pozostał nam ostatni punkt porządku obrad – sprawy bieżące – w którym rozpatrzymy wniosek o objęcie patronatem Komisji debaty naukowej organizowanej przez Centrum Cyfryzacji Zdrowia na temat potrzeb cyfryzacji ze strony świadczeniodawców usług zdrowotnych, dobrych praktyk w tym zakresie oraz wskazań legislacyjnych. Pismo z wnioskiem otrzymaliście państwo na sejmowe skrzynki mailowe oraz iPady.

Otwieram dyskusję. Czy ktoś z pań i panów posłów chciałby zabrać głos w tej sprawie? Nie widzę.

W takim razie zamykam dyskusję.

Czy jest sprzeciw wobec przyznania patronatu Komisji? Nie widzę.

Stwierdzam, iż Komisja Cyfryzacji, Innowacyjności i Nowoczesnych Technologii objęła patronatem debatę naukową organizowaną przez Centrum Cyfryzacji Zdrowia na temat potrzeb cyfryzacji ze strony świadczeniodawców usług zdrowotnych, dobrych praktyk w tym zakresie oraz wskazań legislacyjnych.

Na tym wyczerpaliśmy porządek dzienny posiedzenia. Serdecznie dziękuję.

Zamykam posiedzenie.