3 lat temu
Bardzo dobra wiadomość z NSA (sygn. II FSK 670/19). Dzisiaj uprawomocnił się wyrok wrocławskiego WSA (I SA/Wr 843/18), który potwierdził, iż przepisy o klauzuli GAAR nie mogą mieć zastosowania do czynności dokonanych przed ich wejściem w życie (15 lipca 2016r.). Pogląd WSA brzmiał następująco:
„(…) Umknęło jednak uwadze organu interpretacyjnego, iż czynność nabycia znaków towarowych (…) miała miejsce w sierpniu 2013 r. a przekształcenie spółki w kwietniu 2015r. Tym samym czynności te nie mogły być przedmiotem oceny przez organ interpretacyjny pod kątem zastosowania art. 119a O.p. Poza analizą znajduje się również kwestia uzyskania korzyści w postaci amortyzacji przez Wnioskodawcę przedmiotowych znaków towarowych. Organ podatkowy nie jest uprawniony do stosowania art. 119a O.p. z mocą wsteczną wbrew wyraźnemu zapisowi art. 7 ustawy zmieniającej i intencji ustawodawcy. Powyższe stanowi nie tylko naruszenie rzeczonego przepisu ale również art. 120 O.p. i art. 121 § 1 O.p. w zw. z art. 14h O.p. (…)”.
NSA oddalił dziś skargę kasacyjną organów podatkowych od ww. wyroku WSA, wskazując w ustnych motywach rozstrzygnięcia, iż w zakresie stosowania klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania istnieje wyraźna cezura czasowa – czynności dokonane przez 15 lipca 2016 r. nie mogą być oceniane pod kątem zastosowania art. 119a Ordynacji podatkowej.
O tej problematyce na bazie uchwał Rady do Spraw Przeciwdziałania Unikaniu Opodatkowania nr 4-9/2021 pisaliśmy na naszym blogu (link: https://www.dzp.pl/blog/tax/co-naprawde-wynika-z-przepisu-wprowadzajacego-gaar-uwagi-na-tle-uchwal-rady-puo-nr-4-9-2021-z-notatnika-litygatora-podatkowego-odcinek-4/) poddając krytyce stanowisko Rady wyrażone w tych uchwałach promujące retroaktywność przepisów o GAAR.
Zdaje się, iż do krytyki zakusów na retroaktywność przyłącza się również NSA. Czy możemy mieć nadzieję, iż ukształtuje się linia orzecznicza, która położy kres tej praktyce Szefa KAS?
