Odsetki ustawowe za opóźnienie zasądzone od doręczenia odpisu pozwu, zarzut zatrzymania nieuwzględniony, całość kosztów na rzecz kredytobiorców, pomimo częściowego cofnięcia roszczenia o zapłatę!
W dniu 29 października 2024 r. Sąd Apelacyjny w Warszawie (SSA Marzena Konsek-Bitkowska, Katarzyna Jakubowska-Pogorzelska, Anna Strączyńska, I ACa 1442/23) wydał wyrok, w którym:
I. oddalił apelację PKO BP w całości,
II. zasądził od pozwanego na rzecz powodów 8.100 PLN tytułem zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego.
Apelacja banku dotyczyła wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 31 maja 2022 r., sygn. XXVIII C 4318/21- ustalającego nieważność i zasądzającego całość roszczenia kredytobiorców łącznie z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od doręczenia odpisu pozwu pozwanemu do dnia zapłaty.
Przedmiotem analizy Sądu była umowa kredytu mieszkaniowego d. Nordea Bank Polska S.A. ze stycznia 2009 r.
Po przeprowadzeniu rozprawy Sąd wydał wyrok, w którym oddalił apelację banku w całości wobec całkowitej bezzasadności argumentów podnoszonych przez bank. Sąd I instancji prawidłowo ustalił stan faktyczny oraz uznał przedmiotową Umowę za nieważną w oparciu o przepisy dotyczące ochrony konsumentów. Sąd wskazał na bogate i ujednolicone orzecznictwo SN oraz TSUE, jak również podkreślił, iż bank wykorzystał przewagę informacyjną i wystawił powodów na niczym nieograniczone ryzyko kursowe.
Sąd nie uwzględnił podniesionego przez bank zarzutu zatrzymania.
Jednocześnie, w sprawie bank przedłożył jako wniosek dowodowy oświadczenie o potrąceniu złożone przez powodów w związku z otrzymaniem wezwania do zwrotu kwoty wypłaconego kapitału, choć jednocześnie we wskazanym piśmie bank podniósł, iż nie uznaje skuteczności złożonego oświadczenia o potrąceniu. Strona powodowa cofnęła częściowo roszczenie o zapłatę (w potrąconym zakresie).
W ustnych motywach rozstrzygnięcia Sąd wskazał, iż powodowie słusznie sformułowali roszczenie zgodnie z teorią dwóch kondykcji, a następnie w związku z otrzymanym wezwaniem do zapłaty skorzystali z możliwości złożenia oświadczenia o potrąceniu. W związku z powyższym nie można uznać, iż częściowe cofnięcie roszczenia o zapłatę skutkuje przegraniem sprawy w tym zakresie, a wręcz przeciwnie – poprzez potrącenie doszło do zaspokojenia roszczenia powodów.
Jednocześnie, Sąd podkreślił, iż bank powinien się liczyć z odpowiedzialnością za formułowanie umów zawierających niedozwolone postanowienia umowne, zwłaszcza w świetle faktu, iż pozwany przez całe postępowanie zachowywał się nielojalnie i zajmował sprzeczne wewnętrznie stanowisko. W konsekwencji całość kosztów postępowania winna spocząć na pozwanym banku.
Wyrok jest prawomocny.
Sprawę prowadziła adw. Anna Wolna-Sroka oraz adw. Maria Rozbicka z Kancelarii Adwokackiej Czabański Wolna-Sroka S.K.A.
