Wyrokiem z 2 grudnia 2025 r. Sąd Apelacyjny w Warszawie (I ACa 2403/23; SSA Dagmara Olczak-Dąbrowska):
1) Oddalił apelację pozwanego Raiffeisen Bank International AG z siedzibą w Wiedniu od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie z 14 czerwca 2023 r. (XXV C 992/17; SSO Anna Ogińska-Łągiewka), którym ustalono nieważność umowy zawartej z d. Polbankiem EFG z lutego 2008 r. i zasądzono na rzecz kredytobiorców zwrot zapłaconych kwot z odsetkami od wezwania przedsądowego, z zastrzeżeniem iż zapłata nastąpi pod warunkiem zwrotu na rzecz banku kwoty wypłaconego kredytu.
2) Zasądził od pozwanego na rzecz powodów 4.050 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego.
Sąd zgodził się z argumentacją pełnomocnika powodów, iż teoria salda nie ma jakichkolwiek podstaw prawnych w przepisach obowiązującego prawa. Przepisy o bezpodstawnym wzbogaceniu nie przewidują dokonania przez sąd kompensaty z urzędu. Wyrok TSUE z 19 czerwca 2025 r. nie oznacza powrotu do teorii salda. Zapadł on bowiem w specyficznym stanie faktyczny, w którym bank wystąpił o zwrot kwoty kapitału. Wyrok TSUE miał na celu ochronę interesów konsumenta, a nie ochronę przedsiębiorcy, który wprowadził nieuczciwe zapisy do umowy kredytu.
Sprawę prowadził adw. dr Jacek Czabański oraz adw. Anna Wolna-Sroka.
Postępowanie apelacyjne trwało 30 miesięcy, a łączny czas postępowania to 104 miesiące.
