Sąd Apelacyjny w Warszawie I Wydział Cywilny wyrokiem z dnia 22 lipca 2024 r. w sprawie o sygn. I ACa 1770/22 (SSA Marzanna Góral) przeciwko mBank S.A. z siedzibą w Warszawie [po rozpoznaniu apelacji pozwanego od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie XXVIII Wydziału Cywilnego (SSR del. Michał Wójcicki) z dnia 13 lipca 2022 r. w sprawie o sygn.. XXVIII C 13597/21, zasądzającego od pozwanego na rzecz powoda kwotę (…) PLN i kwotę (…) CHF z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia (…) 2021 r. do dnia zapłaty, wskutek uznania, iż Umowa o kredyt hipoteczny dla osób fizycznych „mPlan” waloryzowany kursem CHF z 2007 r. jest nieważna]:
I. oddalił apelację pozwanego w całości;
II. zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę (…) PLN tytułem zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty.
W ustnych motywach rozstrzygnięcia Sąd Apelacyjny wskazał, iż rozstrzygnięcie Sądu I instancji było w całości prawidłowe, tzn. iż skoro sporna umowa kredytu (spłacona w całości) zawierała postanowienia niedozwolone (dotyczące indeksacji kredytu do waluty obcej) i skutkiem tego była nieważna, to zasadnym było dochodzenie przez powoda zwrotu świadczeń nienależnych spełnionych w wykonaniu tej umowy.
Sąd Apelacyjny nie podzielił podniesionego przez bank zarzutu braku legitymacji czynnej powoda, który oparty był na twierdzeniu, iż skoro umowa kredytu została zawarta przez dwóch kredytobiorców, to w ocenie banku powodowi nie przysługiwało roszczenie o zwrot świadczenia nienależnego w całości. W tym zakresie Sąd II instancji podzielił argumenty strony powodowej, zgodnie z którymi powód posiadał pełne prawo do domagania się zwrotu wszystkich świadczeń nienależnych spełnionych w wykonaniu nieważnej umowy ze względu na poniższe okoliczności.
Po pierwsze, pomiędzy kredytobiorcami doszło do zawarcia umowy o podział majątku wspólnego, na mocy której kredytowana nieruchomość przeszła na własność powoda, a powód zobowiązał się do dalszej spłaty kredytu.
Po drugie, dodatkowo strony zawarły umowę o zwolnienie z długu drugiego kredytobiorcy i stosowny aneks do umowy kredytu, w wyniku którego jedynym kredytobiorcą stał się powód.
Po trzecie, powód dokonywał spłaty kredytu z własnych środków pieniężnych, a po rozwiązaniu związku małżeńskiego dokonywał spłat samodzielnie, w związku z czym to powód posiadał legitymację procesową do dochodzenia od pozwanego zwrotu wszystkich świadczeń nienależnych.
Z uwagi na oddalenie apelacji banku w całości, Sąd II instancji zasądził na rzecz powoda koszty postępowania apelacyjnego.
Wyrok jest prawomocny, ale bank może jeszcze wnieść skargę kasacyjną.
Łącznie postępowanie w obu instancjach trwało 33 miesiące, z czego w II instancji trwało 20 miesięcy.
Sprawę prowadził r. pr. Grzegorz Godzina.
