Apelacja banku została oddalona w całości!
W dniu 24 listopada 2025 r. Sąd Apelacyjny w Warszawie (SSO del. Joanna Machoń, VI ACa 2680/23) wydał wyrok, w którym:
1. Zmienia zaskarżony wyrok częściowo, iż w pkt. 3 zasądza od Raiffeisen Bank International AG z siedzibą w Wiedniu na rzecz powodów dalsze odsetki ustawowe za opóźnienie od kwot 134.981,27 PLN i 49.205,11 CHF za okres od dnia 21.12.2019 do dnia 01.06.2022 r.
2. Oddala apelację pozwanego w całości.
3. Zasądza od Raiffeisen Bank International AG z siedzibą w Wiedniu na rzecz powodów kwotę 9.100 PLN wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się rozstrzygnięcia zawartego w tej części do dnia zapłaty, tytułem zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego.
W niniejszej sprawie apelacje wywiodły obie strony. W ocenie Sądu Apelacyjnego, apelacja strony powodowej zasługiwała na uwzględnienie w całości. Apelujący w tym środku odwoławczym zmierzali do zmiany rozstrzygnięcia poddanego kontroli instancyjnej poprzez zasądzenie dalszych odsetek ustawowych, wskazując na fakt, iż roszczenie w tym przedmiocie stało się wymagalne jeszcze przed wytoczeniem niniejszego postępowania na skutek przedsądowego wezwania do zapłaty. Zdaniem Sądu Apelacyjnego, rację należy przyznać skarżącym powodom, albowiem w ocenie Sądu należy opowiedzieć się za tym poglądem, iż o wymagalności roszczenia nie przesądza pouczenie powodów w toku postępowania o skutkach nieważności umowy, a skuteczność (i jakby ta kwestia winna być poddana kontroli sądu), a zatem skuteczność wezwania do zapłaty, czyli zasady wyrażone w artykule 481 kc. W okolicznościach niniejszej sprawy, takie wezwanie zostało do akt sprawy przedłożone. Przedłożono również dokumenty wskazujące na daty doręczenia tego wezwania przeciwnikowi. I zdaniem Sądu, wezwanie to należało uznać za skuteczne, a to z tego względu, iż w treści tego wezwania powodowie powoływali się na nieważność przedmiotowej umowy. W związku z powyższym, wszystkie elementy wskazujące na to, iż działali oni ze świadomością właśnie skutków nieważności tej umowy w okolicznościach niniejszej sprawy, zostały wykazane. W związku z tym należało uwzględnić zasadną w tym przedmiocie apelację wywiedzioną przez stronę powodową i zasądzić dalsze odsetki w sposób i w terminach, w jakim domagali się tego powodowie.
Natomiast apelacja pozwanego jako niezasadna, została oddalona w całości. Sąd Odwoławczy nie miał wątpliwości, iż powodowie, zawierając przedmiotową umowę, działali jako konsumenci. W ocenie Sądu Odwoławczego nie może budzić wątpliwości, iż pozostałe przesłanki wyrażone w artykule 385¹ § 1 k.c. również w okolicznościach niniejszej sprawy zostały wykazane, albowiem przedmiotowe postanowienia, na które powoływali się czy które kwestionowali powodowie, niewątpliwie nie zostały z nimi indywidualnie uzgodnione, a zostały zawarte na umowie, która miała charakter umownego wzorca, który został sporządzony i skonstruowany przez stronę pozwaną jako profesjonalistę. Prawdzie postanowienia te dotyczyły świadczeń głównych, ale nie zostały sformułowane w sposób jasny, precyzyjny i umożliwiający konsumentowi na zbadanie w dacie zawarcia umowy wszystkich ekonomicznych skutków związanych z przedmiotową umową, w związku z czym nie było zatem przeszkód, aby te postanowienia zostały poddane pod osąd Sądu Okręgowego. Sąd Okręgowy w ocenie Sądu Odwoławczego przeprowadził trafny wywód prawny, stąd tylko korektą, w której Sąd Okręgowy upatruje nieważności umowy w sprzeczności z zasadami określonymi w artykule 353¹ kc. Zdaniem Sądu Odwoławczego, tej nieważności należy upatrywać właśnie w tym, iż w przedmiotowej umowie występowały postanowienia spełniające kryterium niedozwolonych postanowień umownych, a nie sama sprzeczność z naturą, czy z istotą stosunku prawnego, bądź też zasadą swobody umów, za jaką opowiadał się w uzasadnieniu Sąd Okręgowy. Niemniej jednak, sankcja, którą w niniejszej sprawie zastosował Sąd Okręgowy jest jak najbardziej trafna. Przesądził trafnie o nieważności umowy. W związku z tym przedmiotowy wyrok, jak wcześniej wskazano, jedynie z pewną korektą, o ile chodzi o rozważania natury prawnej, wyrok ten jako trafny musi się ostać, i dlatego też apelację strony pozwanej oddalono na podstawie artykułu 385 kpc.
O kosztach w instancji odwoławczej orzeczono zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik spraw.
Wyrok jest prawomocny.
Sprawę prowadziła adw. Anna Wolna-Sroka z Kancelarii Adwokackiej Czabański Wolna-Sroka S.K.A.
