TSUE o „ginie bezalkoholowym”. Rewolucyjne orzeczenie, które zmieni sektor NoLo w całej UE

Najnowsze orzeczenie TSUE w sprawie ginu bezalkoholowego otwiera nowy etap regulacyjny dla dynamicznie rozwijającego się rynku NoLo. Rynek napojów NoLo – produktów bezalkoholowych i niskoprocentowych – znalazł się w centrum uwagi regulatorów unijnych. Najnowszy wyrok Trybunału Sprawiedliwości UE w sprawie tzw. „Virgin Gin Alkoholfrei” wyznacza przełomowe kierunki dla producentów, importerów i dystrybutorów, których portfolio opiera się na nazwach inspirowanych tradycyjnymi napojami spirytusowymi. Wyrok w sprawie TSUE gin bezalkoholowy staje się kluczowym punktem odniesienia dla całego rynku NoLo. Orzeczenie otwiera nowy etap regulacyjny dla dynamicznie rosnącej kategorii NoLo, ograniczając możliwość używania nazw sugerujących alkoholowość. Dla wielu marek może to oznaczać konieczność zmiany nazewnictwa, etykiet, opakowań, a choćby głębokiej przebudowy strategii komunikacji marketingowej. Dla przedsiębiorców działających w segmencie NoLo decyzja TSUE gin bezalkoholowy ma znaczenie wykraczające poza standardowe regulacje produktowe. Temat ten został szeroko omówiony w publikacji portalu Wiadomości Handlowe, gdzie komentarza udzieliła mec. Małgorzata Kran, ekspertka z Kancelarii Prawnej Chałas i Wspólnicy, wskazując na najważniejsze ryzyka prawne oraz konsekwencje dla przedsiębiorców działających w branży FMCG. Sprawa TSUE gin bezalkoholowy pokazuje, iż marki NoLo muszą dostosować nie tylko nazwy, ale także strategię marketingową. Co oznacza wyrok TSUE dotyczący ginu bezalkoholowego? Poniżej prezentujemy pełny komentarz mec. Małgorzaty Kran. W dniu 13 listopada 2025 r. TSUE udzielił odpowiedzi na pytanie prejudycjalne Sądu krajowego Landgericht Potsdam (Niemcy) w sprawie C-563/24– Verband Sozialer Wettbewerb / PB Vi Goods (tzw. sprawa „Virgin Gin Alkoholfrei”). Pytanie dotyczyło: „Czy art. 10 ust. 7 i art. 12 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/787 z dnia 17 kwietnia 2019 r., jest nieważny z powodu naruszenia art. 16 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej w zakresie, w jakim zabrania on prezentacji lub etykietowania napojów bezalkoholowych jako „ginu bezalkoholowego”? Posiłkowo: Czy wykładni art. 10 ust. 7 lub art. 12 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2019/787 należy dokonywać w ten sposób, iż zgodnie z tymi przepisami prezentacja lub etykietowanie napoju bezalkoholowego jako „ginu bezalkoholowego” nie jest zakazana wyłącznie z tego względu, iż napój nie osiągnął minimalnej objętościowej zawartości alkoholu wymaganej do oznaczenia jako „gin” i nie został wytworzony poprzez aromatyzowanie jagodami jałowca alkoholu etylowego pochodzenia rolniczego (lecz: wody)? Główne tezy wydanego orzeczenia przez TSUE: Powód: – gin jest napojem spirytusowym aromatyzowanym jałowcem, wytwarzanym poprzez aromatyzowanie jagodami jałowca (Juniperus communis L.) alkoholu etylowego pochodzenia rolniczego; – zakaz obejmuje także użycie tej nazwy z dodatkami takimi jak „bezalkoholowy”, „0,0%”, „alkoholfrei”, „w stylu”, „o smaku ginu” itp. – wszystkie takie kombinacje są zabronione. jest proporcjonalny, bo: – chroni konsumentów przed wprowadzeniem w błąd (przy określeniu „bezalkoholowy” konsument może błędnie zakładać, iż produkt ma inne cechy prawdziwego ginu), – chroni renomę i reputację prawdziwego ginu oraz całego sektora napojów spirytusowych UE, – zapobiega nieuczciwej konkurencji i korzystaniu innych podmiotów na renomie tradycyjnych producentów ginu. Wyrok ma charakter precedensowy i bezpośrednio dotyczy wszystkich 44 kategorii napojów spirytusowych z załącznika I rozporządzenia 2019/787. W praktyce od listopada 2025 r. wszystkie te nazwy są nielegalne w całej UE-27 (w tym w Polsce). Co to oznacza dla producentów i dystrybutorów w Polsce? Wzrośnie aktywność konkurencji, która może kierować skargi o nieuczciwą konkurencję. Wzrośnie aktywność organizacji branżowych (np. stowarzyszeń producentów whisky i rumu). jeżeli chodzi o rynek wina bezalkoholowego i piwa bezalkoholowego, to podlegają one innemu systemowi regulacyjnemu. Piwo nie zostało objęte ochroną, o której mowa w Rozporządzenia 2019/787. Wino jest regulowane przez odrębne przepisy UE Rozporządzenie (UE) nr 1308/2013 (wspólna organizacja rynków rolnych) + rozporządzenie 2019/33. Od 18 listopada 2021 roku, po wyroku TSUE w sprawie C-328/20, w którym Trybunał orzekł, iż użycie nazwy „wino” jest zarezerwowane wyłącznie dla produktów zawierających alkohol, co ma na celu ochronę konsumentów i renomy tradycyjnych win UE. TSUE dopuścił wyłącznie nazwy takie jak: W orzeczeniu tym wskazano jasno, iż nie wolno używać słów „wino” w połączeniu z „bezalkoholowy”, „0%”, itp., bo to wprowadza w błąd konsumenta co do składu i pochodzenia. Co istotne w tej sprawie: Polska transponowała ww. wyrok dot. wina, poprzez ustawę o jakości handlowej artykułów rolnych i spożywczych (Dz.U. 2023 poz. 1980) [dalej Ustawa o jakości handlowej] oraz rozporządzenie Ministra Rolnictwa z 2022 r. IJHARS od 2023 r. prowadzi kontrole – np. w 2024 r. wycofano 12 partii produktów z etykietą „wino 0%”. Od 1 marca 2023 r. do Ustawy o jakości handlowej wprowadzono art. 40a, którego celem było wzmocnienie sankcji administracyjnych IJHARS za fałszowanie i niezgodne etykietowanie produktów rolno-spożywczych. Artykuł ten umożliwił nałożenie wyższych kar pieniężnych za naruszenia dotyczące jakości handlowej (nawet do kilku mln zł kary). jeżeli chodzi o technologie produkcji, to ma istotne znaczenie, gdyż legalność nazwy zależy od technologii produkcji: jeżeli produkt nigdy nie przeszedł fermentacji alkoholowej, to zawsze jest tylko „napojem bezalkoholowym”. Piwo i wino z zawartością alkoholu poniżej 0,5% objętości nie jest uznawane za napój alkoholowy w rozumieniu polskiego prawa. Natomiast, jeżeli produkt przeszedł fermentację a potem został dealcoholizowany, do poziom 0,5% i mniej przestaje być uznawany za „napój alkoholowy”. Nazwa jest ściśle chroniona i ściśle związana z minimalną zawartością alkoholu. Alkohol jest elementem definicji, a brak tego określenia oznacza, brak prawa do nazwy (w odniesieniu np. do spirytusu). Przy winie alkohol nie jest warunkiem definicyjnym. Kluczowa jest fermentacja i pochodzenie z winogron. Wobec powyższego, określenie wino dealkoholizowane jest zgodne z prawem. W konsekwencji przedmiotowy wyrok TSUE z dnia 13 listopada 2025 r. nie przenosi się automatycznie na wino bezalkoholowe. Wyrok TSUE w sprawie „Virgin Gin” to kolejny krok w kierunku precyzyjnego nazewnictwa, chroniącego zarówno konsumentów, jak i tradycyjny sektor rolny UE. Dla polskich przedsiębiorców oznacza to pilną potrzebę audytu etykiet i strategii marketingowych, z naciskiem na zgodność z prawem unijnym. W dłuższej perspektywie, choć zakaz jest restrykcyjny, może pobudzić innowacje na rynku, podnosząc przejrzystość rynku bezalkoholowych alternatyw. Branża powinna monitorować ew. przepisy regulujące te kwestie, gdyż prawdopodobnie będziemy mieli okazje doświadczyć kolejnych zmiany podejścia do reklamy tego co tak naprawdę jest alkoholem, a co nie. Dynamicznie rosnący segment NoLo, choć obiecujący biznesowo, właśnie znalazł się w obszarze intensywnego nadzoru regulacyjnego. Wyrok TSUE ma charakter precedensowy i w praktyce wymusza na przedsiębiorcach pilną analizę portfolio, etykiet i komunikacji marketingowej. Kancelaria Chałas i Wspólnicy wspiera producentów, dystrybutorów, importerów i sieci handlowe w audycie zgodności produktów NoLo z prawem unijnym, przygotowaniu bezpiecznych strategii brandingowych