1 rok temu
Ulga dla klasy średniej
Ulga dla klasy średniej stanowiła preferencję podatkową obowiązującą przez pierwsze półrocze 2022 r. Jej naczelnym przeznaczeniem było złagodzenie odczuwalności większych obciążeń publicznoprawnych z tytułu odprowadzanej składki zdrowotnej. Przypomnienia bowiem wymaga, iż za sprawą regulacji Polskiego Ładu, danina zdrowotna została przebudowana w ten sposób, iż co do zasady jej wysokość jest ustalana względem osiągniętego przychodu/dochodu (w zależności od wybranej formy opodatkowania). Ulga dla klasy średniej została przeznaczona dla podatników podatku dochodowego od osób fizycznych rozliczających się na zasadach ogólnych i dotyczy przychodu z:
- umowy o pracę,
- prowadzonej działalności gospodarczej.
Dodatkowym warunkiem, którego spełnienie uprawniało do skorzystania z omawianej preferencji podatkowej było osiąganie przychodu w wysokości od 68.412 zł do 133.692 zł brutto rocznie. Sposób skonstruowania ulgi dla klasy średniej sprawiał, iż choćby nieznaczne wykroczenie poza widełki przychodowe, automatycznie powodowało niemożność skorzystania z omawianej formy wsparcia dla podatników.
Zmiana stanu prawnego w trakcie roku
Mając na uwadze rosnące niepokoje społeczne wśród podatników, postanowiono o wdrożeniu szeregu przychylnych rozwiązań w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. Kluczowym posunięciem w kierunku modyfikacji przepisów PIT było obniżenie podstawowej stawki podatku na zasadach ogólnych – z 17 do 12% PIT - względem dochodu nieprzekraczającego 120 000 zł. Jednocześnie zadecydowano o wyeliminowaniu z systemu prawnego nowododanej preferencji podatkowej – ulgi dla klasy średniej.
Mimo iż obniżenie stawki podatku dla I progu podatkowego jest zmianą pozornie korzystną, to w rozliczeniach części podatników doszło do sytuacji, w której bardziej opłacalnym rozwiązaniem było skorzystanie z ulgi dla klasy średniej.
Mając na uwadze szereg wzajemnie kompensujących się zmian, postanowiono rozliczyć potencjalnych beneficjentów ulgi wedle zasad instytucji obowiązującej w 2023 r. – hipotetycznego podatku należnego.
Hipotetyczny podatek należny
Podstawowym założeniem hipotetycznego podatku należnego jest rozliczenie podatników w 2023 r., w taki sposób, aby zmiany stanu prawnego nie wpłynęły negatywnie na ich rachunek podatkowy. W związku z tym urzędy skarbowe podejmujące się weryfikacji zeznań rocznych za 2022 r. będą stały przed zadaniem porównania stanu prawnego obowiązującego w I połowie minionego roku podatkowego z drugim półroczem.
Ulga dla klasy średniej a rozliczenia małżonków
Weryfikując zeznania roczne za ubiegły rok, urzędy skarbowe będą stały przed dodatkowym zadaniem, polegającym na porównaniu rozliczeń wspólnych małżonków w oparciu o stan prawny z I i II półrocza 2022 r.
W świetle uchylonego art. 26 ust. 4c ustawy o PIT w przypadku wyboru przez małżonków metody wspólnego rozliczenia, każdy z małżonków mógł odliczyć ulgę dla klasy średniej obliczoną według wzoru określonego w ustawie, od połowy sumy łącznych przychodów uzyskanych przez małżonków w 2022 r.
Wyżej wskazany przepis przestał obowiązywać wraz końcem pierwszego półrocza 2022 r., ale w ramach hipotetycznego podatku należnego organ podatkowy jest obowiązany do wzięcia pod uwagę uchylonej regulacji przy obliczaniu hipotetycznego podatku należnego.
Rekomendacje PITax.pl Łatwe podatki
Mając na uwadze powyższe, warto porównać wartość zwrotu wynikającego ze złożonego zeznania rocznego z potencjalną nadpłatą, jaką byśmy otrzymali przy założeniu, iż stan prawny z I połowy 2022 r. wciąż obowiązuje. W przypadku wielu małżeństw może się okazać, iż rozliczenie PIT za miniony rok może okazać się znacznie bardziej korzystne, aniżeli po wyliczeniach adekwatnego dla nas organu podatkowego. Nie należy przy tym zapominać, iż źle oszacowany zwrot nadpłaty podatku, który jest realizowany po okresie 45 lub 90 dni (w zależności od formy złożenia zeznania rocznego), wiąże się z koniecznością przekazania dodatkowych środków podatnikowi – w tym zakresie przysługują dodatkowe odsetki podatkowe.
