Wyrokiem z 9 września 2024 r. Sąd Apelacyjny w Warszawie (V ACa 1942/22; SSA Joanna Mrozek) oddalił apelację banku od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie z 29 września 2022 r. (II C 537/20; SSO Marcin Polakowski).
Umowa kredytu zawarta z Kredyt Bankiem (obecnie Santander Bank Polska) w czerwcu 2008 r. jest nieważna ze względu na nieuczciwość postanowień indeksacyjnych, których eliminacja prowadzi do nieważności umowy.
Bez znaczenia dla oceny statusu konsumenta po stronie powodowej był fakt, iż w domu była zarejestrowana działalność gospodarcza, skoro nastąpiło to już po zawarciu umowy, a ponadto w przeważającej części dom był wykorzystywany jako miejsce zamieszkania.
Odsetki za opóźnienie powinny być zasądzone od dnia wezwania banku do zwrotu świadczeń. Nieskuteczny był podniesiony zarzut potrącenia. Zarzut potrącenia nie został bowiem zgłoszony we właściwym terminie, zgodnie z wymogiem art. 203(1) kpc. Podniesienie zarzutu potrącenia w odpowiedzi na pozew nie było skuteczne także ze względu na brak wymagalności roszczenia banku. Zarzut zatrzymania w ogóle nie może być zaś uwzględniony.
Wyrok jest prawomocny, ale bank może złożyć skargę kasacyjną do Sądu Najwyższego.
Postępowanie w II instancji trwało 24 miesiące, a łączny czas postępowania to 55 miesięcy.
Sprawę prowadził adw. dr Jacek Czabański oraz adw. Dominika Helios.
