W dniu 5 września 2024 r. Sąd Okręgowy w Warszawie XVI Wydział Gospodarczy (XVI GC 245/23; SSO Beata Dzierżko) w sprawie z powództwa (…) sp.j. p-ko Raiffeisen Bank International AG w Wiedniu wydał wyrok, w którym:
I. zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 86.383,58 CHF wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 14 lutego 2023 r. do dnia zapłaty;
II. zasądził od pozwanego na rzecz powoda koszty postępowania w kwocie 31.328,00 PLN, w tym kwotę 10.800,00 PLN tytułem kosztów zastępstwa procesowego, wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty.
W ustnych motywach rozstrzygnięcia Sąd wskazał, że:
a) w niniejszej sprawie Umowę Kredytu Firmowego na Zakup lub Remont Nieruchomości zawartą z Polbank EFG w 1,2 mln. zł w 2007 r. przez przedsiębiorcę na zakup lokalu na siedzibę firmy należało zgodnie z żądaniem pozwu przesłankowo uznać za nieważną;
b) w umowie kredytu brak jest bowiem obiektywnych i weryfikowalnych zasad obliczania kursów kupna i sprzedaży oraz rat kredytu, co powoduje, iż umowa jest sprzeczna z istotą stosunku zobowiązaniowego;
c) sposób ustalania kursu w umowie i regulaminie był skonstruowany w sposób wadliwy, skutkujący naruszeniem art. 353(1) k.c. w zw. z art. 58 k.c., a sprzeczność ta przekłada się na nieważność całej umowy;
d) Sąd Okręgowy posiłkował się w tym zakresie poglądem wyrażonym m.in. w wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie w wyroku z dnia 16 grudnia 2021 r. w sprawie V ACa 587/20;
e) jednocześnie sposób wykonywania umowy kredytu był nieistotny, ponieważ treść umowy wskazywała na brak określenia kwoty kredytu i wysokości rat kredytu poprzez odwołanie się do kursów kupna i sprzedaży ustalanych przez bank w jego włąsnych tabelach kursowych, a które to kursy w ciągu dnia zmieniały się choćby kilkukrotnie;
f) skutkiem powyższego staje się obowiązek pozwanego zwrotu świadczeń nienależnych, które w niniejszej sprawie obejmowały świadczenia spełnione w okresie 3 lat sprzed wniesienia pozwu, co oznacza, iż roszczenie to nie uległo przedawnieniu;
g) Sąd Okręgowy nie uwzględnił też podniesionego przez pozwanego zarzutu zatrzymania, uznając, iż był on niezasadny, albowiem – choćby przy założeniu, iż taki zarzut bankowi
przysługuje – łączna kwota spłat kredytu przewyższyła kwotę kapitału kredytu.
Ponadto w tej sprawie jeszcze przed złożeniem pozwu przedsiębiorca dokonał potrącenia wierzytelności tytułem roszczenia o zwrot kwot zapłaconych bankowi ponad 3 lata przed wniesieniem pozwu z roszczeniem banku o zwrot kwoty wypłaconego kredytu – co przy przyjęciu, iż roszczenia te nie były przedawnione, doprowadziło do umorzenia całości wierzytelności banku. Trudno byłoby zaś przyjąć, iż z jednej strony wierzytelność banku o zwrot kwoty kredytu nie była przedawniona przy jednoczesnym przedawnieniu roszczenia przedsiębiorcy o zwrot kwot zapłaconych później.
Wyrok jest nieprawomocny.
Postępowanie trwało w I instancji 19 miesięcy.
Sprawę prowadzi adw. dr Jacek Czabański oraz r.pr. Grzegorz Godzina.
