Zarządzanie w sytuacjach kryzysowych

2 lat temu

Rozporządzenie (WE) nr 178/2002

Rozporządzenie Wykonawcze Komisji (UE) nr 2019/1715

Dyrektywa 2001/95/WE

ZARZĄDZANIE W SYTUACJACH KRYZYSOWYCH Każdego roku wzrasta liczba produktów żywnościowych wycofanych z rynku. Niewątpliwie konieczność wycofania produktów jest sytuacją kryzysową. W takim przypadku ważne jest, aby dane przedsiębiorstwo działo szybko, a także adekwatnie. Prawidłowe postępowanie powinno przyczynić się do pozostawienia reputacji producenta w stanie nienaruszonym. Eliminacja produktów z rynku wiąże się ze znaczącymi kosztami. Poniesione straty często przyczyniają się do pogorszenia sytuacji finansowej przedsiębiorstwa, a w skrajnych przypadkach choćby do upadłości. W związku z tym Towarzystwa ubezpieczeniowe odpowiedziały na zapotrzebowanie rynku na pomoc w sytuacjach kryzysowych, wprowadzając ubezpieczenie CPI. Na początek jednak należy skierować uwagę na istotę powstawania nieprzewidzianych sytuacji. Wówczas pozwoli to, na lepsze zrozumienie konsekwencji wycofania produktu z rynku. Niebezpieczny środek spożywczy Zgodnie z Rozporządzeniem (WE) nr 178/2002 za niebezpieczny środek spożywczy uznaje się produkt, który jest szkodliwy dla zdrowia, a także nie nadaje się do spożycia przez ludzi. Taki produkt nie może być wprowadzony do obrotu handlowego. Podczas podejmowania decyzji, iż dana żywność jest niebezpieczna, należy uwzględnić między innymi: natychmiastowe, krótkotrwałe i długofalowe skutki spożywania danej żywności dla zdrowia konsumenta. Dodatkowo należy zwrócić uwagę, czy dany środek spożywczy nie może spożywany przez ludzi z powodu zanieczyszczenia czynnikami obcymi, czy też z powodu rozkładu, psucia się lub gnicia. W przypadku gdy niebezpieczny środek spożywczy stanowi część partii, Rozporządzenie (WE) nr 178/2002 uwzględnia założenie, iż cała żywność w tej partii stanowi istotne zagrożenie. Odstępstwem reguły jest sytuacja, w której szczegółowa ocena pozostałej części partii nie dostarczy dowodów świadczących o niebezpieczeństwie całej partii.

RASFF

RASFF (ang. Rapid Alert System for Food and Feed) jest to System Wczesnego Ostrzegania o Niebezpiecznej żywności i paszach. System ten służy do wymiany informacji pomiędzy organami urzędowej kontroli w Europie będącymi członkami tego systemu. Przekazywane informację dotyczą między innymi żywności, pasz i materiałów do kontaktu z żywnością. Zgodnie z Rozporządzeniem Wykonawczym Komisji (UE) nr 2019/1715 punkty kontaktowe sieci RASFF przekazują powiadomienia o zagrożeniu punktowi kontaktowemu Komisji w ciągu 48 godzin od momentu otrzymania informacji o wstąpieniu ryzyka. W Polsce zgodnie z Ustawą o bezpieczeństwie żywności i żywienie siecią systemu RASFF kieruje Główny Inspektor Sanitarny. W przypadku wstąpienia zagrożenia, GIS wydaje ostrzeżenia publiczne, która można znaleźć na oficjalnej stronie Urzędu.

RAPEX

System RAPEX (ang. Rapid Alert System for dangerous non-food products) został utworzony dla zapewnienia wysokiego poziomu ochrony zdrowia i bezpieczeństwa konsumenta. Podstawą prawną utworzenia systemu RAPEX jest Dyrektywa 2001/95/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 grudnia 2001 r. W odróżnieniu od Systemu RASFF jego zadaniem jest informowanie o zagrożeniach występujących w produktach nieżywnościowych.

CPI

CPI (ang. Contaminated Product Insurance) jest wyspecjalizowanym ubezpieczeniem, które zostało skierowane do przedsiębiorstw działających w branży spożywczej. Zakres ubezpieczenia obejmuje pomoc przy wycofaniu produktu z rynku. Producent żywności w chwili wystąpienia zanieczyszczenia w żywności otrzyma kompleksową pomoc ze strony prawników, a także specjalistów z zakresu zarządzania w sytuacjach kryzysowych. Taki rodzaj pomocy z pewnością przyczynia się do zminimalizowania kosztów wycofania produktu z rynku, a co najważniejsze pozwoli zachować dobre imię przedsiębiorstwa. AUTORZY: