1 miesiąc temu
Stan faktyczny i prawny
Spółka, która wystąpiła z wnioskiem o interpretację indywidualną, argumentowała, iż wszystkie wspomniane podmioty – stowarzyszenia, kluby i spółki zarządzające ligami – składają się z klubów sportowych i związków sportowych, a różnią się jedynie sposobem organizacji. Twierdziła, iż przepisy ulgi CSR powinny być interpretowane, uwzględniając cel wprowadzenia tej ulgi, czyli szerokie wspieranie działalności sportowej.
Organ podatkowy w początkowej fazie postępowania wezwał spółkę do uzupełnienia wniosku, domagając się doprecyzowania opisu sprawy i wyjaśnienia, czy stowarzyszenia, związki i spółki zarządzające ligami są klubami sportowymi w rozumieniu ustawy z 25.6.2010 r. o sporcie (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 1488; dalej: SportU). Spółka potwierdziła, iż wszystkie te podmioty spełniają kryteria klubu sportowego. Jednak ostatecznie Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: DKIS) przyznał rację spółce jedynie w odniesieniu do możliwości odliczania kosztów finansowania podmiotów działających faktycznie jako kluby sportowe.
W interpretacji indywidualnej DKIS uznał, iż przepisy ulgi CSR dotyczą wyłącznie finansowania klubów sportowych, a nie stowarzyszeń sportowych lub spółek zarządzających ligami zawodowymi. DKIS uzasadnił to stanowisko tym, iż przepisy SportU i ustawy z 15.2.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 278; dalej: PDOPrU) wyraźnie rozróżniają pojęcia klubu sportowego, związku sportowego i ligi zawodowej. Zaznaczył również, iż zwolnienia i ulgi podatkowe należy interpretować ściśle, stosując wykładnię językową.
Spółka zaskarżyła tę interpretację indywidualną, podnosząc zarzuty naruszenia przepisów postępowania i prawa materialnego. Sąd jednak uznał, iż DKIS nie popełnił błędów proceduralnych, i iż interpretacja przepisów podatkowych powinna opierać się na wykładni językowej, a nie celowościowej. Sąd podkreślił, iż ulga podatkowa przewidziana w art. 18ee PDOPrU dotyczy wyłącznie kosztów poniesionych na finansowanie klubów sportowych, a nie innych podmiotów.
Wyrok WSA w Krakowie jest kolejnym rozstrzygnięciem, które kładąc nacisk na językowe niejednoznaczne rozumienie, wydaje się stać wbrew sensowi wprowadzenia ulgi CSR.
To i podobne rozstrzygnięcia mogą mieć znaczący wpływ na poziom wykorzystania ulgi CSR, a co za tym idzie – promocję zdrowa fizycznego i rozwój sportu w Polsce. Ograniczenie odliczeń podatkowych do finansowania wyłącznie klubów sportowych może utrudnić zdobywanie finansowania dla innych ważnych organizacji sportowych, takich jak stowarzyszenia, federacje i spółki zarządzające ligami zawodowymi, bez których wiele rozgrywek nie byłoby możliwych.
Komentarz
Organizacje sportowe odgrywają kluczową rolę w promowaniu sportu, szkoleniu zawodników i zarządzaniu zawodami. Stowarzyszenia sportowe często działają na poziomie lokalnym, promując sport wśród dzieci i młodzieży, organizując zawody i tworząc społeczności, skupione wokół danej dyscypliny. Federacje sportowe natomiast dbają o rozwój danej dyscypliny na poziomie krajowym, zarządzając kadrą narodową, organizując mistrzostwa i reprezentując polskie sporty na arenie międzynarodowej. Spółki zarządzające ligami zawodowymi odpowiadają za organizację lig i rozgrywek zawodowych, zapewniając atrakcyjne widowiska dla kibiców i dając zawodnikom możliwość rozwoju kariery sportowej.
Dotychczas publikowane statystyki dotyczące skorzystania z dodatkowego odliczenia w ramach Ulgi CSR za lata 2022-2023 prezentują się następująco:
Wysokość odliczenia
| Rok Podatek | CIT | PIT |
| 2022 | 60,111* | 21,469* |
| 2023 | 96,433* | 21,469* |
*wartości w tys. PLN
Liczba podatników
| Rok Podatek | CIT | PIT |
| 2022 | 708 | 1141 |
| 2023 | 1031 | 1293 |
Podsumowując, zarówno w przypadku podatku CIT, jak i PIT, można zaobserwować wzrost zarówno wysokości odliczenia, jak i liczby podatników korzystających z ulgi w roku 2023 w porównaniu do roku 2022. Niemniej, nie są to wyniki napawające przesadnym optymizmem, gdyż zgodnie z publikacją GUS dotyczącej kultury fizycznej w 2022 roku, w Polsce działało 14 476 zarejestrowanych klubów sportowych i 70 związków sportowych.
Warto zastanowić się nad potrzebą zmiany przepisów, by umożliwić szersze wsparcie dla różnych podmiotów sportowych, zachowując jednocześnie przejrzystość i sprawiedliwość dla wszystkich podatników. Czy obecny system ulg podatkowych jest wystarczająco elastyczny, by wspierać różnorodne formy sponsoringu sportowego? Czy restrykcyjne podejście do definicji „klubu sportowego” nie ogranicza możliwości rozwoju i wspierania innych, ważnych organizacji sportowych? Odpowiedzi na te pytania mają najważniejsze znaczenie dla przyszłości polskiego sportu i jego efektywnego finansowania.
Jednym z możliwych rozwiązań jest wprowadzenie bardziej elastycznych przepisów dotyczących odliczeń podatkowych, które uwzględniałyby różnorodność organizacji sportowych w Polsce. Mogłoby to obejmować rozszerzenie możliwości odliczania kosztów sponsoringu na stowarzyszenia sportowe, federacje i spółki zarządzające ligami zawodowymi, które spełniają określone kryteria, np. posiadają statut non-profit, działają na rzecz rozwoju sportu w Polsce oraz mają przejrzysty system zarządzania finansami. Inną możliwością jest również rozważenie wprowadzenia specjalnych ulg podatkowych dla sportowych organizacji, które działają na rzecz rozwoju sportu wśród dzieci i młodzieży, promują zdrowy tryb życia i wspierają integrację społeczną. Aktualna ulga CSR zdaje się nie do końca realizuje ten cel społeczny. Dyskusja na temat przyszłości sponsoringu sportowego w Polsce powinna obejmować również kwestię przepisów podatkowych, gdyż te obecne, które często są interpretowane w sposób restrykcyjny, mogą utrudniać sponsoring i ograniczać możliwości wspierania sportu w Polsce.
Wyrok WSA w Krakowie jest sygnałem, który skłania do refleksji nad przyszłością sportowego sponsoringu w Polsce. Konieczna jest dyskusja i poszukiwanie rozwiązań, które umożliwią rzetelne finansowanie wszystkich organizacji sportowych i tym samym wspomogą rozwój sportu w Polsce. Promowanie kultury sportowej wśród dzieci i młodzieży oraz zdrowego trybu życia może przynieść jedynie pozytywne aspekty, które w domyśle miała wypełniać ulga CSR. Tym samym, ważnym jest, by jak najwięcej podatników mogło wesprzeć organizacje sportowe, a w konsekwencji skorzystać z omawianej ulgi.
Dodatkowo, należy zwrócić uwagę na pewną niekonsekwencję ustawodawcy. O ile w obszarze kultury funkcjonuje klarowny i precyzyjny wykaz organizacji sportowych, które mogą być beneficjentami wsparcia, o tyle w kontekście ulg podatkowych odwołanie do przepisów o charakterze nietaxonomicznych zaciera obraz i wprowadza niepewność. Takie rozwiązanie, odsyłające do ustaw, których cele są odmienne od celów podatkowych, wydaje się być mniej przejrzyste i może prowadzić do rozbieżnych interpretacji. Ujednolicenie kryteriów kwalifikacji organizacji sportowych, na przykład poprzez odniesienie się do wypracowanych standardów znanych z obszaru kultury, mogłoby znacząco uprościć system i uczynić go bardziej dostępnym dla wszystkich zainteresowanych.
Wyrok WSA w Krakowie z 19.11.2024 r., I SA/Kr 705/24
