2 miesięcy temu
Ile wynosi przerwa na karmienie piersią?
Prawo do przerw na karmienie piersią gwarantuje art. 187 Kodeksu pracy. Przepis ten uzależnia liczbę przerw od dobowego wymiaru czasu pracy kobiety, a ich długość od liczby karmionych dzieci. Pracownice, których wymiar czasu pracy wynosi więcej niż 6 godzin dziennie upoważnione są do:
- dwóch półgodzinnych przerw, jeżeli karmią jedno dziecko,
- dwóch 45-minutowych przerw, jeżeli karmią dwoje lub więcej dzieci.
Matkom karmiącym, pracującym więcej niż 4 godziny dziennie, ale mniej niż 6 godzin przysługuje jedna przerwa w pracy. Analogicznie będzie to półgodzinna lub 45-minutowa przerwa, w zależności od liczby karmionych dzieci.
Nie każda pracownica ma możliwość skorzystania z tego uprawnienia. Przerwa na karmienie piersią nie przysługuje kobietom, które pracują krócej niż 4 godziny dziennie.
Zasady udzielania przerw na karmienie piersią
Na wniosek pracownicy przerwy na karmienie mogą być udzielane łącznie, a także przypadać na początek lub koniec dnia pracy. Przepisy nie wprowadzają maksymalnego wieku dziecka, do jakiego można korzystać z tego uprawnienia. Przysługuje ono tak długo, dopóki kobieta karmi dziecko piersią.
Przerwa na karmienie piersią a wynagrodzenie
Kluczowe znaczenie w kontekście ustalenia wynagrodzenia za czas przerwy na karmienie piersią ma treść art. 187 Kodeksu pracy, a dokładniej zapis, iż pracownica ma prawo do przerw na karmienie piersią „wliczanych do czasu pracy”. Oznacza to, iż przerwy te traktowane są na równi z okresem wykonywania pracy i tak też są opłacane. Doskonale obrazuje to ewidencja czasu pracy, w której nie ma obowiązku oznaczania przerw na karmienie piersią.
W ten sposób zdefiniowana jest także tzw. przerwa śniadaniowa (art. 134 k.p.), czy 5-minutowa przerwa po każdej godzinie pracy przy obsłudze monitora ekranowego (§ 7 pkt 2 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 1 grudnia 1998 roku w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe). Ich również nie wyodrębnia się w ramach ewidencji czasu pracy, a za czas ich trwania pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia.
Rozporządzenie MPiPS w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy
Dosyć często można spotkać się z stanowiskiem, iż wynagrodzenie za czas przerwy na karmienie piersią należy obliczyć zgodnie z zapisami § 5 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 29 maja 1996 r. w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia oraz innych należności przewidzianych w Kodeksie pracy, czyli stosując zasady obowiązujące przy ustalaniu wynagrodzenia za urlop, z tym iż składniki wynagrodzenia ustalane w wysokości przeciętnej oblicza się z miesiąca, w którym przypadło zwolnienie od pracy lub okres niewykonywania pracy.
Trudno się z nim zgodzić, ponieważ przepis ten odnosi się do „zwolnienia od pracy” oraz „okresu niewykonywania pracy”, gdy przepisy przewidują zachowanie przez pracownika prawa do wynagrodzenia, a przerwa na karmienie piersią nie została w ten sposób zdefiniowana.
W powyższy sposób oblicza się np. wynagrodzenie za czas zwolnienia pracownika od pracy w celu sprawowania opieki nad dzieckiem w wieku do 14 lat (art. 188 k.p.), czy wynagrodzenie za czas niewykonywania pracy w związku z przeprowadzanymi badaniami lekarskimi (art. 229 § 3 k.p.).
Przerwa na karminie piersią traktowana jest na równi z okresem wykonywania pracy
Podsumowując, ponieważ czas przerwy od pracy na karmienie piersią traktowany jest na równi z okresem wykonywania pracy, a nie jako czas zwolnienia od pracy lub niewykonywania pracy, pracodawca zobowiązany jest jedynie do wypłaty wynagrodzenia zasadniczego, bez zmiennych składników wynagrodzenia ustalanych w wysokości przeciętnej.
