Autonomiczne pojęcie przedsiębiorcy na gruncie przepisów o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji

3 godzin temu

Opis okoliczności faktycznych

Spółka G. prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie prowadzenie portali internetowych. Pozwana Naczelna Izba Aptekarska zwróciła się do adekwatnych organów z wnioskami o kontrolę przestrzegania przepisów przez spółkę G. w związku z działaniem aplikacji (…) oraz organizacją związanego z nią konkursu. Naczelna Izba Aptekarska zarzucała nieuprawnione pobieranie danych o stanie zdrowia polskich pacjentów, a następnie poddawanie tych pacjentów procesom profilowania oraz wprowadzenie konkursu, w którym w zamian za zachęcanie pacjentów do rezerwowania e-recept dzięki aplikacji, oferuje farmaceutom bon żywieniowy do restauracji. Powyższe działanie jest co najmniej poniżające dla osób wykonujących zawód zaufania publicznego, jakim są farmaceuci. Naczelna Izba Aptekarska opublikowała szereg artykułów, w których wskazywała na według niej nieprawidłowe działania spółki. Postępowania w tych sprawach nie zostały zakończone niekorzystnym dla powoda rozstrzygnięciem.

Publikacje prasowe oraz oświadczenia Naczelnej Izby Aptekarskiej spowodowały, iż działalność sieci aptek […] była postrzegana negatywnie. Powód wezwał pozwaną do zaprzestania rozpowszechniania nieprawdziwych informacji.

Stanowisko SO

Sąd Okręgowy zobowiązał Naczelną Izbę Aptekarską do usunięcia oświadczenia z 1.7.2020 r., opublikowanego na bliżej określonej stronie internetowej, zasądził na rzecz Stowarzyszenia „P.” kwotę 25 000 zł oraz oddalił powództwo w pozostałej części. U podstaw tego rozstrzygnięcia legło przekonanie, iż doszło do naruszenia dóbr osobistych powoda w postaci jego dobrego imienia (renomy).

Stanowisko SA

Sąd Apelacyjny na skutek apelacji obu stron zmienił częściowo wyrok w ten sposób, iż oddalił powództwo w części, w której zostało ono uwzględnione i oddalił apelację powoda. Przesłankami oddalenia powództwa były dwie okoliczności: brak bezpośredniego (zdaniem SA choćby pośredniego) odniesienia w spornym komunikacie do powodowej spółki i brak możliwości zidentyfikowania powoda jako podmiotu, którego dobre imię zostało naruszone, z drugiej zaś – odmówienie pozwanej statusu przedsiębiorcy na gruncie ZNKU.

Stanowisko SN

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu skargi kasacyjnej G. sp. z o.o. uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania.

Stanowisko Sądu Apelacyjnego nie mogło zostać przyjęte. Jak wynika z art. 24 KC, który znajduje odpowiednie zastosowanie do osób prawnych (art. 43 KC), uprawnionym do poszukiwania ochrony prawnej w sprawie o ochronę dóbr osobistych jest „ten, czyje dobro osobiste zostaje zagrożone cudzym działaniem”. Sprawa o ochronę dóbr osobistych jest zawsze sprawą dotyczącą ochrony konkretnego dobra oznaczonego podmiotu, naruszonego określonym działaniem oznaczonego pozwanego. Z żądaniem ochrony dóbr osobistych może wystąpić więc jedynie osoba bezpośrednio dotknięta naruszeniem – ta, której dobra zostały bezpośrednio naruszone działaniem sprawcy. Naruszenie dóbr osobistych określonego podmiotu nie wymaga jednak imiennego, bezpośredniego wskazania go w wypowiedzi; wystarczające jest powołanie jakichkolwiek danych, które pozwalają na zidentyfikowanie tego podmiotu i powiązanie treści analizowanej wypowiedzi z jego działalnością. Wystarczające jest, by wypowiedź ta mogła wpływać na odbiór określonego podmiotu w społeczeństwie, przy czym za miarodajne uznać należy przeciętne opinie ludzi rozsądnie i uczciwie myślących, z uwzględnieniem kontekstu sytuacyjnego wypowiedzi. Istotne wątpliwości budzi zatem kategoryczne stanowisko, iż dla przeciętnego odbiorcy komunikatu niemożliwe jest łatwe określenie jaki produkt (jaka działalność) jest krytykowany i kto za ten produkt odpowiada. Niewskazanie przez Naczelną Izbę Aptekarską wprost podmiotu odpowiedzialnego za krytykowane działania nie oznacza, iż analizowana wypowiedź nie dotyczy żadnego konkretnego podmiotu prawa; nie oznacza, iż nie stanowi ona zarzutu, który może godzić w dobra osobiste konkretnego podmiotu prawa, w szczególności powoda. Naruszenie art. 24 w zw. z art. 43 KC jest wystarczające dla uchylenia zaskarżonego orzeczenia, ponieważ przesłanką oddalenia powództwa w całości było właśnie odmówienie powódce legitymacji czynnej.

Kolejna kwestia, dotycząca niespełnienia przez pozwaną warunków do uznania jej za przedsiębiorcę w rozumieniu ZNKU, również była nieprawidłowo rozstrzygnięta. Pojęcia przedsiębiorcy i działalności gospodarczej występujące w ZNKU mają charakter samodzielny i autonomiczny, a sama ustawowa definicja przedsiębiorcy jest szeroka. W świetle wskazanej ustawy niezależnie od rozmiarów działalności oraz jej charakteru ubocznego w stosunku do zasadniczej, podstawowej działalności, można uznać Naczelną Izbę Aptekarską jako przedsiębiorcę.

Naczelna Izba Aptekarska może prowadzić działalność gospodarczą. Co więcej, podkreślenia wymaga, iż art. 2 ZNKU posługuje się pojęciem „uczestniczenia” w działalności gospodarczej, a więc pojęciem znaczeniowo bardziej pojemnym niż samo „prowadzenie” działalności gospodarczej. W szczególności działanie w celu osiągnięcia zysku (zarobkowe) nie jest konieczną przesłanką zakwalifikowania określonego podmiotu jako przedsiębiorcy. Przedsiębiorcami w rozumieniu tego przepisu mogą więc być także podmioty prowadzące działalność zawodową, nie w celu osiągnięcia zysku. Oczywiście, owo działanie, by miało charakter „zawodowy”, musi odpowiadać określonym cechom (stałość, ciągłość, organizacja). Określony podmiot może zaś, prowadząc działalność zawodową, uczestniczyć w działalności gospodarczej. Uczestniczeniem w obrocie gospodarczym jest szeroki krąg zachowań, które mogą mieć wpływ na bieżące albo przyszłe wyniki działalności przedsiębiorców lub interesy klientów. O tym, czy takie uczestnictwo zachodzi, decyduje nie tylko wola danego podmiotu, ale przede wszystkim obiektywna ocena charakteru i rozmiaru jego działania. Cechy te mogą powodować, iż dany podmiot, sam nie działając w celu osiągnięcia zysku, oddziałuje na określoną sferę gospodarczą. Przez uczestniczenie w działalności gospodarczej należy bowiem rozumieć każde zachowanie mające charakter zawodowy bądź zarobkowy, o ile pozostaje ono w związku z wykonywaniem działalności gospodarczej przez podmiot trzeci i nie polega na korzystaniu z towarów bądź usług takiego przedsiębiorstwa.

Stanowisko Sądów meriti co do tego, iż pozwana nie spełniała warunków uznania jej za przedsiębiorcę w rozumieniu ZNKU, a zatem jako uczestniczącej w działalności gospodarczej, jest błędne. Dla zakwalifikowania podmiotu jako przedsiębiorcy nie ma przy tym znaczenia, iż wydając komunikat z 1.7.2020 r. Naczelna Izba Aptekarska działała w ramach realizacji obowiązków organu samorządu aptekarskiego i iż nie kierowała się dążeniem do osiągnięcia dochodu. Istotne jest to, czy pozwana aktywnie działa na rynku, w tym przypadku rynku aptecznym, dysponując możliwością oddziaływania na ten rynek i wpływania na bieżące albo przyszłe wyniki przedsiębiorców (prowadzących działalność apteczną) lub interesy klientów.

Komentarz

Przesłankami oddalenia powództwa przez Sąd II instancji było po pierwsze uznanie braku legitymacji czynnej Izby jako przedsiębiorcy na gruncie ZNKU. Drugim elementem było wskazanie na brak bezpośredniego odniesienia w treści mającej naruszyć renomę powódki do samej powodowej spółki, przy jednoczesnym braku możliwości zidentyfikowania jej jako podmiotu, którego dobre imię zostało naruszone.

Sąd Najwyższy podkreślił, iż ustawowa definicja przedsiębiorcy jest szeroka. Pojęciem przedsiębiorcy objęte zostały nie tylko osoby będące podmiotami gospodarczymi w rozumieniu odpowiednich przepisów i wpisane do rejestrów działalności gospodarczej, ale wszystkie podmioty uczestniczące w obrocie gospodarczym. W istocie bowiem zakres podmiotowy ustawy określa uczestniczenie w działalności gospodarczej przez działalność zarobkową lub zawodową, choćby wykonywaną ubocznie. Przepisom ZNKU podlegają w zakresie, w jakim uczestniczą w działalności gospodarczej, także takie podmioty jak np. związki zawodowe, fundacje czy stowarzyszenia zarejestrowane, których podstawowe zadania i działalność nie mają charakteru gospodarczego. W ocenie SN nie ma więc znaczenia rozmiar działalności gospodarczej oraz jej charakter uboczny w stosunku do działalności zasadniczej.

Idź do oryginalnego materiału