W 2023 r. do sejmu trafił projekt nowelizacji ustawy Prawa restrukturyzacyjnego oraz niektórych innych ustaw. Jest on odpowiedzią na dyrektywę UE o restrukturyzacji i upadłości[1], która miała być wdrożona przez Polskę do 2022 r.
Projekt miał wejść w życie 26 listopada 2024 r., jednak z nieznanych powodów został wycofany przez wnioskodawców. Jak wynika z wykazu prac legislacyjnych i programowych Rady Ministrów, ma on zostać ponownie procedowany, a termin jego wdrożenia przewidziano na III kwartał 2024 r. Co dokładnie ma zmienić?
Cel unijnej dyrektywy
Głównym celem dyrektywy o restrukturyzacji i upadłości jest:
- ujednolicenie regulacji dotyczących postępowań restrukturyzacyjnych w krajach członkowskich, w celu zapewnienia prawidłowego funkcjonowania rynku wewnętrznego,
- wprowadzenie mechanizmów umożliwiających precyzyjne określenie przesłanek determinujących jak najszybsze podjęcie działań, które mają służyć ustaleniu trudności finansowych przedsiębiorcy,
- ograniczenie negatywnych skutków niewypłacalności poprzez wprowadzenie tzw. narzędzi wczesnego ostrzegania.
Planowane rozwiązania
Jak wynika z komunikatu zamieszczonego na stronie Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, projekt zakłada m.in. usunięcie dotychczasowych wątpliwości interpretacyjnych związanych z objęciem układem wierzytelności podmiotów zabezpieczonych rzeczowo.
Dodatkowe założenia przewidują:
- rozszerzenie katalogu dokumentów dołączanych przez dłużnika do wniosku o otwarcie postępowania upadłościowego – m.in. o informacje dotyczące wpływu otwarcia tego postępowania na zatrudnienie w przedsiębiorstwie dłużnika oraz wskazanie podmiotów, których plan restrukturyzacji nie dotyczy, wraz ze wskazaniem przyczyn nieobjęcia ich planem;
- modyfikację mechanizmu zatwierdzania układu wbrew sprzeciwowi grupy wierzycieli, pozwalającego sądowi na zatwierdzenie układu, który nie uzyskał poparcia wszystkich grup wierzycieli, ale który pozwoli w większym stopniu zaspokoić roszczenia wierzycieli;
- jednolite uregulowanie wstrzymania indywidualnych czynności egzekucyjnych wobec dłużnika w okresie od otwarcia postępowania z zakresu restrukturyzacji zapobiegawczej do chwili zawarcia układu (wprowadzenie zawieszenia czynności egzekucyjnych zgodnie z prawem na okres 4 miesięcy od dnia otwarcia postępowania oraz możliwości przedłużenia tego zawieszenia przez sąd na dalszy okres, łącznie nieprzekraczający 12 miesięcy);
- doprecyzowanie zasad uwzględniania przez sąd dowodu z opinii biegłego w postępowaniu restrukturyzacyjnym;
- doprecyzowanie ochrony nowego oraz przejściowego finansowania dłużnika w toku postępowania restrukturyzacyjnego;
- wzmocnienie ochrony transakcji, które były racjonalne i niezwłocznie konieczne do negocjowania planu restrukturyzacji poprzez zagwarantowanie, iż nie będą one mogły zostać uznane za bezskuteczne, nieważne lub niepodlegające wykonaniu z tego powodu, iż dokonano ich ze szkodą dla ogółu wierzycieli.
Proponowane zmiany mają więc unowocześnić regulacje z zakresu prawa restrukturyzacyjnego i upadłościowego, a także wyeliminować nieprawidłowości w procesie wyboru doradców restrukturyzacyjnych do pełnienia funkcji nadzorcy, zarządcy lub syndyka.
Będziemy informować o postępach legislacyjnych planowanego projektu, a jeżeli mają Państwo pytania do tego tematu, zapraszamy do kontaktu!
[1] Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1023 z dnia 20 czerwca 2019 r. w sprawie ram restrukturyzacji zapobiegawczej, umorzenia długów i zakazów prowadzenia działalności oraz w sprawie środków zwiększających skuteczność postępowań dotyczących restrukturyzacji, niewypłacalności i umorzenia długów, a także zmieniająca dyrektywę (UE) 2017/1132