Długo wyczekiwana pomoc dla projektów niskoemisyjnych jest już faktem

1 rok temu

Rozporządzenie umożliwiające udzielanie pomocy dla projektów niskoemisyjnych weszło w życie1. Tym samym, od 5 października mamy już komplet aktów prawnych wdrażających w Polsce punkt 85. Komunikatu Komisji Europejskiej – Tymczasowe ramy kryzysowe i przejściowe (TCTF). Więcej o TCTF pisaliśmy na blogu.

Projekty niskoemisyjne są zdefiniowane w ustawie i obejmują m.in. produkcję baterii i ich komponentów, wiatraków czy paneli słonecznych. Są to produkty, które mają przyczynić się do transformacji Europy w kierunku gospodarki o zerowej emisji netto.

Warunki udzielania pomocy dla projektów niskoemisyjnych

Rozporządzenie umożliwia ubieganie się o pomoc w najwyższych dopuszczalnych przez Komisję Europejską limitach. Wyjątkiem są inwestycje w zakresie produkcji pomp ciepła oraz produkcji kluczowych komponentów przeznaczonych do bezpośredniego użytku jako materiał do produkcji pomp ciepła, gdzie przewidziano obniżenie intensywności aż o połowę od standardowych wartości.

Pomoc dla projektu niskoemisyjnego jest udzielana, o ile łącznie są spełnione następujące warunki:

  1. projekt niskoemisyjny stanowi inwestycję początkową w rozumieniu art. 2 pkt 49 rozporządzenia nr 651/2014 (to standardowe przesłanki dla nowej inwestycji, przyjmowane na potrzeby pomocy regionalnej)
  2. przedsiębiorca poniesie co najmniej równowartość 110 mln. euro wydatków,
  3. przedsiębiorca utworzy co najmniej 50 nowych miejsc pracy w związku z realizacją projektu niskoemisyjnego,
  4. przedsiębiorca spełnieni co najmniej 5 z 14 warunków uzupełniających:
  • utworzenie wyspecjalizowanych miejsc pracy,
  • wzrost netto liczby pracowników ponad minimalny próg,
  • poniesienie kosztów kwalifikowalnych ponad minimalny próg,
  • współpraca ze szkołami ponadpodstawowymi lub podmiotami tworzącymi system szkolnictwa wyższego i nauki,
  • status MŚP,
  • lokalizacja inwestycji na obszarze zagrożonym wykluczeniem,
  • robotyzacja i automatyzacja procesów,
  • inwestycja w OZE,
  • wykorzystanie potencjału zasobów ludzkich,
  • wspieranie zdobywania wykształcenia i kwalifikacji zawodowych oraz kooperacja ze szkolnictwem branżowym,
  • tworzenie powiązań regionalnych,
  • podejmowanie działań w zakresie opieki nad pracownikiem,
  • prowadzenie działalności gospodarczej o niskim negatywnym wpływie na środowisko,
  • prowadzenie działalności B+R.

Projekt niskoemisyjny będzie można realizować przez 7 lat.

Do rozporządzenia dołączony został wzór wniosku, który przedsiębiorcy zainteresowani tą pomocą powinni złożyć do ministra adekwatnego ds. gospodarki. W przypadku pozytywnej decyzji ministra, przedsiębiorca zawrze umowę o dotację, która szczegółowo ureguluje zobowiązania obu stron.

Polski program pomocy to jeden z najważniejszych czynników decyzyjnych odnośnierozpoczęcia nowych inwestycji w projekty niskoemisyjne właśnie w naszym kraju. Budżet programu jest ograniczony, a jednocześnie o pomoc można ubiegać się jedynie do końca 2025 roku. W związku z tym plany inwestycyjne wymagają szybkiej weryfikacji w kontekście tego, co oferuje teraz państwo polskie.

Konieczna notyfikacja programu pomocowego

Pomoc udzielana będzie w okresie obowiązywania decyzji Komisji Europejskiej o zgodności pomocy publicznej z rynkiem wewnętrznym. Takiej decyzji jeszcze nie wydano, ale na stronie UOKiK widnieje informacja, iż postępowanie prenotyfikacyjne przed Komisją zostało już zainicjowane. Komisja zatwierdzając programy innych państw członkowskich, działała dotychczas bardzo sprawnie. Pozostaje liczyć na to, iż również w tym przypadku akceptacja nastąpi szybko, umożliwiając polskim przedsiębiorcom udzielenie nowej formy pomocy.

Idź do oryginalnego materiału