Meble i AGD a cele mieszkaniowe – czyli co można odliczyć od podatku

O tym czy pod pojęciem celów mieszkaniowych kryje się zakup mebli i sprzętów AGD przeczytasz w niniejszym artykule.

Czym jest ulga mieszkaniowa?

Ulga mieszkaniowa jest rodzajem ulgi podatkowej, która oznacza nic innego jak pomniejszenie podstawy opodatkowania, kwoty podatku lub stawki podatkowej. Sprzedaż nieruchomości w ciągu 5 lat od końca roku, w którym została ona nabyta albo wybudowana oznacza konieczność zapłaty podatku dochodowego. Wskazać należy, iż ulga mieszkaniowa przysługuje w przypadku nabycia:

• własności (współwłasności) budynku mieszkalnego;
• własności (współwłasności) lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość;
• spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie;
• spółdzielczego prawa do domu jednorodzinnego albo udziału w takim prawie.

Jednakże opodatkowania można jednak uniknąć na mocy ulgi przekazują pieniądze na własne cele mieszkaniowe. Zgodnie z przepisem art. 21 ust. 1 pkt 131 z ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej ustawa PIT) wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o ile począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe.

Warunkiem korzystania ze zwolnienia jest wydatkowanie na określone w nim cele konkretnych pieniędzy, ale wartości przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości lub prawa do lokalu.

Ulga mieszkaniowa, podatek PIT a meble i AGD

Katalog wydatków, które można zakwalifikować jako poniesione na własne cele mieszkaniowe, znajduje się w art. 21 ust. 25 ustawy PIT.

Zgodnie z przepisem art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d ustawy PIT Za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego.

W powyższym przepisie mowa jest o remoncie czy też budowie, jednakże w ustawie PIT brak jest definicji tychże pojęć, dlatego należy odnieść się do przepisów prawa budowlanego, a w szczególności art. 3 pkt 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane, zgodnie z którym ilekroć mowa jest o budowie, to należy przez to rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego. Natomiast w przepisie art. 3 pkt 8, remontem jest wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Remont ma zatem na celu przywrócenie pierwotnego stanu technicznego i użytkowego środka trwałego wraz z wymianą zużytych składników technicznych, nie zmieniając przy tym jego charakteru i funkcji. Remont następuje w toku eksploatacji środka trwałego przez podatnika i jest wynikiem tej eksploatacji (zużycia). Wymiana zużytych elementów środka trwałego na nowe ma charakter odtworzeniowy, przywracający jedynie jego pierwotną wartość użytkową i niezmieniający jego charakteru.

Przykładowo Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 4 marca 1998 r., I SA/Gd 886/96 wskazał, że za remont budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w znaczeniu powszechnie stosowanym w zakresie inwestycji uważa się prace budowlane mające na celu utrzymanie lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego we adekwatnym stanie, przywrócenie jego pierwotnej zdolności użytkowej, którą utracił w wyniku upływu czasu i eksploatacji wraz z wymianą dotychczas użytkowanych zużytych składników ich wyposażenia technicznego takich jak: dotychczasowej instalacji wodnej, kanalizacyjnej, centralnego ogrzewania, ciepłej wody, gazu przewodowego lub tylko określonych elementów tych instalacji.

A jeżeli zastanawiasz się czy można rozliczyć wydatki na remont lokalu, w którym prowadzisz działalność gospodarczą, to przeczytaj tej artykuł.

Wobec powyższego za remont, o którym mowa w ustawie PIT należy uznać prace dotyczące lokalu lub budynku jako całej nieruchomości i jej części składowych, które służą niewątpliwie utrzymaniu lokalu we adekwatnym stanie, doprowadzeniu go do pierwotnej albo pożądanej zdolności użytkowej. Często przez remont np. lokalu mieszkalnego rozumiemy jego wykończenie i wyposażenie w elementy takie jak podłoga, okna, drzwi, instalacje wodne, kanalizacyjne, gazowe, grzewcze czy też zabudowę meblową.

Analizując przepisy ustawy PIT wydatkami będą prace związane z remontem, który oznacza doprowadzenie do pierwotnej bądź pożądanej zdolności użytkowej, a nie wydatki na wyposażenie np. lokalu mieszkalnego w postaci zakupu pralki, lodówki, zmywarki, kanapy czy też stołu, bowiem nie stanowią one wydatków własne cele mieszkaniowe. Takie zatem wydatki nie mieszczą się w katalogu wydatków wymienionych w przepisie art. 21 ust. 25 ustawy PIT, jednakże od tej zasady został określony wyjątek przez Ministerstwo Finansów w piśmie z dnia 13 października 2021 r., nr DD2.8202.4.2020.

Pismo ogólne Ministra Finansów jako wyjątek od przepisów ustawy PIT

Jak już wcześniej wskazano, za wydatki, które spełniają kryteria określone w przepisie art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d ustawy PIT można uważać wykonanie robót budowlanych czy też wymianę wyposażenia technicznego budynku lub lokalu w postaci instalacji wodnej, kanalizacyjnej, centralnego ogrzewania, ciepłej wody, gazu przewodowego. Co oznacza, iż wydatki przykładowo na zakup:

• kuchenki gazowej czy też elektrycznej;
• płyty indukcyjnej;
• piekarnika;
• zmywarki;
• okapu;

Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 sierpnia 1999 r. w sprawie warunków technicznych użytkowania budynków mieszkalnych:

• przez instalację gazową należy rozumieć układ przewodów gazowych w budynku wraz z armaturą, wyposażeniem i urządzeniami gazowymi, mający początek w miejscu połączenia przewodu z kurkiem głównym gazowym odcinającym tę instalację od przyłącza, a zakończenie na urządzeniach gazowych wraz z tymi urządzeniami,
• przez instalację wodociągową należy rozumieć układ przewodów wody zimnej w budynku wraz z armaturą i wyposażeniem, mający początek w miejscu połączenia przewodu z zaworem odcinającym tę instalację od wodomierza umieszczonego na przyłączu wodociągowym, a zakończenie w punktach czerpalnych wody zimnej,
• przez instalację elektryczną należy rozumieć układ przewodów i kabli w budynku wraz ze sprzętem i osprzętem elektroinstalacyjnym, urządzeniami, aparaturą rozdzielczą i sterowniczą, układem pomiarowo-rozliczeniowym, urządzeniami zabezpieczającymi i ochronnymi oraz uziemieniami, mający początek na zaciskach wyjściowych wewnętrznych linii zasilających w złączu i koniec na gniazdach wtyczkowych, wypustach oświetleniowych i zainstalowanych na stałe odbiornikach zasilanych energią elektryczną.

We wspomnianym wcześniej piśmie z dnia 13 października 2021 r. Ministerstwa Finansów, nr DD2.8202.4.2020 wskazano, że:

• Co istotne, z uwagi na nieostry charakter pojęcia „własnych celów mieszkaniowych” należy uznać, iż sam „cel mieszkaniowy” w danym budynku (lokalu) realizowany jest pośrednio dzięki możliwości zabezpieczenia i realizacji w nim podstawowych potrzeb życiowych człowieka;
• Urządzenia, takie jak kuchenka gazowa, elektryczna lub gazowo-elektryczna, płyta indukcyjna lub ceramiczna, piekarnik, zmywarka, pralka, lodówka, czy okap kuchenny, można więc w tej chwili uznać za standardowe wyposażenie każdego budynku (lokalu) o funkcjach mieszkalnych, niezbędne do zabezpieczenia prawidłowej egzystencji człowieka. Urządzenia te w większości wymagają uwzględnienia w projekcie budowlanym ich planowanego rozmieszczenia oraz instalacji specjalnych przyłączy.
• Powyższe urządzenia AGD służą realizacji potrzeby egzystencjalnej jaką jest możliwość przygotowania posiłków. Przy czym nie ma podstaw, by z powyższego katalogu wyłączyć lodówkę, która choć nie wymaga specjalnego przyłącza, również często jest uwzględniana w planach zagospodarowania przestrzeni mieszkalnej – zwłaszcza w przypadku lokali mieszkalnych o niewielkiej powierzchni, a jej przeznaczeniem jest przechowywanie żywności, co bezspornie związane jest z realizacją podstawowych potrzeb życiowych. Zatem również ze względu na funkcjonalność i przeznaczenie społeczne urządzenia te należy traktować jako elementarne części budynku (lokalu) o charakterze mieszkalnym;
• Tym samym, aby w budynku (lokalu) możliwa była realizacja własnych celów mieszkaniowych, w pierwszej kolejności budynek (lokal) ten musi być przystosowany do realizacji i zabezpieczenia podstawowych potrzeb życiowych człowieka. Zaznaczyć jednak należy, iż za sprzęt umożliwiający realizację podstawowych potrzeb życiowych nie można uznawać tzw. „małego AGD”, czyli ekspresów do kawy, tosterów, opiekaczy, kuchenek mikrofalowych, itp. Są to bowiem akcesoria, a nie elementarne przedmioty, bez których pomieszczenie kuchenne utraciłoby częściowo swą funkcjonalność.

Z kolei w przypadku kwalifikacji mebli, najczęściej wykonanych na wymiar i mebli, które są przeznaczone pod zabudowę sprzętu, czy charakteryzujących się trwałym związkiem z obiektem budowlanym, najczęściej lokalem mieszkalnym, to wskazać należy, iż stanowią koszty uzyskania przychodu jako nakłady zwiększające wartość nieruchomości. A co szczególnie istotne, to przyczyniają się do realizacji własnego celu mieszkaniowego.

Tym samym wydatki poniesione na zakup i montaż mebli i AGD, takich jak:

• kuchenka gazowa, elektryczna;
• płyta indukcyjna, piekarnik;
• zmywarka;
• lodówka;
• pralka;
• okap kuchenny;
• oświetlenie;
• meble wolnostojących albo na wymiar, które charakteryzuje trwały związek z obiektem budowlanym lub jego częścią np. lokalem mieszkalnym

Podsumowanie

Mimo, iż przepisy ustawy PIT mogą wskazywać na to, iż meble czy sprzęt AGD nie mogą być uznane za wydatek poniesiony na cele mieszkaniowe, to z pomocą przyszedł Minister Finansów, który w piśmie ogólnym rozwiązał pojawiające się wątpliwości podatników i uznał, przedmiotowe wydatki za możliwe do zwolnienia. Takie wydatki są niezbędne i racjonalne, bowiem wynikają często z projektów instalacyjnych i przyłączeniowych dla danej nieruchomości. Ich zakup, a następnie montaż pozwalają z sposób funkcjonalny korzystać z danego lokalu, a co za tym idzie mieszczą się w pojęciu celów mieszkaniowych.

Adrianna Glapiak,
Autorka tekstów prawnych na ifirma.pl

Prawnik posiadająca wieloletnie doświadczenie w doradztwie prawnym oraz podatkowym. Na co dzień swoją wiedzę i doświadczenie poszerza dzięki pracy jako specjalista do spraw prawnych, a czas wolny poświęca na podnoszeniu kwalifikacji w zakresie aspektów prawnych w e-commerce i social mediach oraz szeroko pojętym prawie autorskim.