Odszkodowanie za uraz głowy i mózgu

Czytając ten artykuł dowiesz się, iż odszkodowanie za uraz głowy i mózgu może okazać się najwyższym świadczeniem jakie w można uzyskać w Polsce po wypadku. Wynika to oczywiście z tego, iż taki uraz może wywołać najdalej idące skutki w ludzkim organizmie. Mózg to centrum układu nerwowego u człowieka. Odpowiada praktycznie za każdą funkcję organizmu. Co za tym idzie przy jego uszkodzeniu każda z tych funkcji może zostać zaburzona. Po powstaniu i zdiagnozowaniu poważnych zaburzeń kwota odszkodowania liczona będzie w milionach złotych.

Odszkodowanie za uraz mózgu

Najwyższe odszkodowania zostaną uznane przez Sądy w przypadku poważnych urazów mózgu. Uraz taki może skutkować np. porażenie połowicze lub paraplegie uniemożliwiające samodzielne stanie lub chodzenie 0-1 ° w skali Lovette’a. Tak tragiczny skutek pozbawia osobę poszkodowaną pełnej umiejętności samodzielnej egzystencji. Z uwagi na to profesjonalnie przeprowadzone postępowanie sądowe może oprócz wysokiego zadośćuczynienia przynieść osobie poszkodowanej również dożywotnią rentę w wysokości kilku do kilkunastu tysięcy złotych miesięcznie. Jednak są to najwyższe kwoty o jakie można walczyć dopiero w Sądzie po urazie mózgu. Należy pamiętać, iż ubezpieczyciel nie będzie chciał wypłacić choćby dziesiątej części należnych świadczeń.

Jeśli oprócz niedowładów zostaną zdiagnozowane inne obrażenia wynikające z urazu głowy kwota odszkodowania i zadośćuczynienia będzie znacznie wyższa. Takimi przykładami diagnozy mogą być zespoły pozapiramidowe, padaczka, otępienie lub encefalopatie, zaburzenia adaptacyjne w tym psychozy, afazja itp. Powyższe schorzenia mogą skutkować całkowitą niezdolnością do samodzielnej egzystencji. Co za tym idzie koniecznością sprawowania nad taką osobą opieki w wymiarze choćby 24 godzin na dobę. Taka opieka może wynikać z całkowitej nieświadomości osoby poszkodowanej co do jej czynów. Czyny te mogą w najprostszych słowach doprowadzić do wyrządzenia sobie krzywdy. Osoby takiej nie powinno się pozostawiać samej choćby na chwilę. Pomocnym przy ocenie skutków wypadku jest rozporządzenie w sprawie uszczerbku na zdrowiu.

Najwyższe odszkodowania za uraz mózgu

Oszacowanie zadośćuczynienia biorąc pod uwagę powyższy akapit będzie trudne. Urazy te pozbawiają praktycznie osobę poszkodowaną życia jakie wiodła dotychczas. Uniemożliwiają jej również całkowicie powrót do względnej sprawności. jeżeli zatem osoba poszkodowana przed wypadkiem prowadziła bardzo aktywny tryb życia. Uprawiała sporty, opiekowała się dziećmi lub wnukami, świadczyła pomoc w wolontariacie lub wykonywała inne czynności, których w tej chwili już nie może. Taka osoba utraciła możliwość kontynuowania pasji, przyjemności, obowiązków społecznych czy rodzinnych. Jaka zatem kwota może zadośćuczynić jej poniesioną stratę. Kwota ta nie może być niższa od miliona złotych.

Jednak najwyższym świadczeniem jakie otrzyma tak poszkodowany człowiek będzie renta z tytułu zwiększonych potrzeb oraz renta uzupełniająca. Jest to odszkodowanie za uraz głowy i mózgu. Oszacowanie tych kwot jest już bardziej możliwe. Osoba wymagająca stałej opieki oraz stałego leczenia i rehabilitacji powinna otrzymać z tego tytułu rentę. Jest to renta z tytułu zwiększonych potrzeb. Przy konieczności sprawowania opieki przez 24 godziny na dobę świadczenie miesięczne nie powinno być niższe niż dwadzieścia tysięcy złotych. Kwota ta uzależniona jest od miejsca zamieszkania poszkodowanego. Renta uzupełniająca to wyrównanie świadczeń z ZUS do wynagrodzenia jakie poszkodowany otrzymywałby gdyby do wypadku nie doszło.

Wielomilionowe odszkodowanie

Przypuśćmy, iż poszkodowanym w wypadku była osoba w wieku 30 lat. Przed wypadkiem sprawna, pracująca, samodzielna. Po wypadku wymagająca stałej opieki ze strony osób trzecich. Zarówno ta osoba jak i jej rodzina nie chcą aby dalsza egzystencja odbywała się w domu opieki. Zatem rodzina chce pozostawić poszkodowanego w domu. Towarzystwo ubezpieczeń powinno ponieść wydatki z tym związane. Jak już pisaliśmy renta z tytułu zwiększonych potrzeb powinna wynieść minimum dwadzieścia tysięcy złotych.

Renta uzupełniająca to kilka dodatkowych tysięcy. Dla przykładu poszkodowany przed wypadkiem zarabiał 6.000,00 zł a renta z tytułu niezdolności do pracy w jego przypadku wynosi 2000 zł. Powinien on otrzymać od ubezpieczyciela dodatkowe 4.000,00 zł.

Do renty z tytułu zwiększonych potrzeb należy doliczyć stałe koszty leczenia i rehabilitacji. Może to być średnio 1.000,00 zł miesięcznie.

Zliczając powyższe, ubezpieczyciel powinien wypłacać miesięcznie kwotę 25.000,00 zł. Rocznie jest to 300.000,00 zł. Mężczyźni w Polsce żyją średnio 73,4 lata a kobiety 81,1 lat. Mnożąc roczną rentę przez liczbę pozostałych lat życia w przypadku mężczyzny otrzymamy 13.020.000,00 zł odszkodowania. W przypadku kobiety odszkodowanie wyniesie 15.330.000,00 zł. Tak mówimy tu o trzynastu i piętnastu milionach złotych odszkodowania.

Renta bieżąca a kapitalizacja

Renta bieżąca może zostać skapitalizowana w ramach ugody z ubezpieczycielem. W takim przypadku osoba poszkodowana otrzyma zamiast bieżących dożywotnich świadczeń jedną choćby wielomilionową wypłatę. W przypadku osób mniej poszkodowanych, które utraciły np. władzę w nogach ale potrafiły się przystosować, znalazły pracę dalej sobie radzą w miarę możliwości, kapitalizacja renty może im przynieść środki na dalszy rozwój lub spełnienie marzeń. Jednak w przypadku osób wymagających stałej opieki i kompletnie niesamodzielnych kapitalizacja może ich pozbawić w dłuższym czasie środków do życia. Oczywiście o ewentualnej kapitalizacji zawsze decyduje osoba poszkodowana.

Minusem kapitalizacji renty jest również brak możliwości jej waloryzacji. Kapitalizacja zawsze będzie polegać na oszacowaniu świadczenia wg ówczesnej wartości pieniądza. Po takim zabiegu i gwałtownej utracie wartości pieniądza nie będzie możliwości zwaloryzowania tej kwoty.

Odszkodowanie za uraz głowy bez urazu mózgu

Czasem mimo poważnie wyglądającego urazu głowy może dojść jedynie do niewielkiego rozstroju zdrowia. Często są to potłuczenia, blizny czy pęknięcie czaszki. To ostatnie wydaje się być poważnym urazem, jednak najczęściej nie skutkuje on dużymi następstwami. Można w takiej sytuacji mówić o dużym szczęściu. Czasem wystarczyłoby aby w trakcie wypadku głowa uderzyła kilka centymetrów dalej np. o krawężnik i skutki byłyby dużo poważniejsze. Niemniej jednak również w takiej sytuacji możemy walczyć o odszkodowanie i zadośćuczynienie. Zadośćuczynienie przy np. oskalpowaniu wraz z ubytkiem kości czaszki powyżej 2,5 cm może wynieść choćby kilkaset tysięcy złotych.

Podjęcie działań mających na celu możliwie jak najszerszą diagnostykę

Powierzając swoją sprawę kancelarii, która ma doświadczenia w tak skomplikowanych sprawach macie Państwo pewność, iż uzyskacie możliwie najwyższe odszkodowanie za uraz głowy i mózgu. Jak wskazaliśmy powyżej kwota zadośćuczynienia w tym przypadku może być mimo swojej wielości tylko małą częścią świadczeń. Aby jednak uzyskać wszystko co nam przysługuje musimy rozpocząć pełną diagnostykę.

W AP Odszkodowania kierujemy dokumentację medyczną do naszych orzeczników w celu dokonania analizy pod kątem dalszej diagnostyki. Należy pamiętać, iż szpitalny oddział ratunkowy czy choćby oddział neurochirurgiczny to miejsca ratowania życia. Tam nie wykonuje się szerszych badań i konsultacji. Dopiero po wyjściu ze szpitala rozpoczyna się to co w walce o odszkodowanie jest najważniejsze. Przy urazach mózgu podstawowymi specjalistami będą neurochirurg, neurolog, neurologopeda, okulista, laryngolog i psychiatra.

Płatność za prowadzenie sprawy o odszkodowanie za uraz głowy i mózgu

Przy tak poważnych i dużych sprawach prowizja dla kancelarii za uzyskanie wszystkich świadczeń może wynieść choćby kilka procent. Podstawowym wynagrodzeniem jest prowizja od świadczeń jednorazowych czyli zadośćuczynienia i odszkodowania w tym skapitalizowanej renty. Natomiast przy uzyskiwaniu bieżącej renty to maksymalnie jej sześciokrotność. Mając jednak na uwadze, iż jest ona wypłacana dożywotnio i czas jej trwania może wynieść kilkadziesiąt lat, sześciokrotność może stanowić poniżej 1 % uzyskanego odszkodowania. Ta byłoby w przytoczonym powyżej przypadku poszkodowanej kobiety w wieku 30 lat. Otrzymywałaby ona rentę przez 613 miesięcy. Wynagrodzenie zatem stanowiłoby poniżej 1 %.

Ponadto z uwagi na prowizyjny charakter wynagrodzenia możecie mieć pewność, iż kancelaria będzie walczyła o możliwie najwyższą kwotę.