8 miesięcy temu
Nad Polską wisi w tej chwili widmo kar za niewdrożenie w terminie ustawy o ochronie osób zgłaszających naruszenia prawa. Prace nad projektem przyspieszyły – nowy rząd wprowadził do niego poprawki i nadał status „pilny”, przez co projekt będzie procedowany w trybie odrębnym. Następnie zostanie skierowany bezpośrednio do Stałego Komitetu Rady Ministrów.
W związku z tym prawdopodobne jest, iż ustawa o ochronie sygnalistów zostanie przeprocesowana w błyskawicznym tempie. Jest to zła wiadomość dla podmiotów, które do tej pory nie podjęły działań i nie zidentyfikowały obowiązków, z jakimi przyjdzie im się zmierzyć.
Co zmieniło się w projekcie?
Nowe poprawki w projekcie ustawy dotyczą m.in zastąpienia Państwowej Inspekcji Pracy Rzecznikiem Praw Obywatelskich (podmiot mający pełnić rolę organu wsparcia). Nowa wersja projektu zawiera także istotne modyfikacje w zakresie wystawienia zgłaszającemu zaświadczenia o tym, iż jest objęty ochroną.
Podmioty, które podjęły pracę nad wdrożeniem procedur w oparciu o dotychczasowe projekty będą musiały wprowadzić niewielkie zmiany. Natomiast podmioty, które dotychczas nie podjęły pracy nad procedurami albo działają w oparciu o procedury grupowe lub wdrożone kilka lat temu, powinny poznać obowiązki oraz terminy, w jakich będą zobowiązane do wprowadzenia zmian. Jest to bardzo ważne, ponieważ procedury będą musiały zostać wprowadzone po upływie zaledwie miesiąca od wejścia w życie ustawy.
O wszelkich obowiązkach nakładanych na podmioty wspominamy w naszym przewodniku „Whistleblowing. Dlaczego warto i jak wdrożyć go w firmie?”. Wypełnij formularz i pobierz przewodnik.
Na bieżąco śledzimy postępy we wdrażaniu do polskiego porządku prawnego Dyrektywy o ochronie sygnalistów[1] i będziemy o nich informować. Chętnie wesprzemy Państwa we wprowadzeniu procedur wewnętrznych w tym zakresie – to dobry moment, by rozpocząć prace. Zapraszamy do kontaktu z autorami:
[1] Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1937 z dnia 23 października 2019 r. w sprawie ochrony osób zgłaszających naruszenia prawa Unii, zwana „dyrektywą 2019/1937”.
