Umowa o kredyt bankowy to umowa wzajemna w rozumieniu Kodeksu Cywilnego, wobec czego banki mogą korzystać z prawa zatrzymania. Taką uchwałę podjął Sąd Najwyższy po zapytaniu Rzecznika Finansowego.
Zapytanie w celu ujednolicenia praktyki
Rzecznik Finansowy w efekcie prowadzonych działań zauważył, iż banki w sposób masowy powołują się na prawo zatrzymania w sporze z konsumentem, której przedmiotem jest umowa o kredyt bankowy walutowy. Kierując swoje zapytanie do Sądu Najwyższego, rzecznik dążył do ujednolicenia stosowanej w tej kwestii praktyki.
Prawo zatrzymania oznacza, iż zobowiązany do wydania cudzej rzeczy może ją zatrzymać aż do chwili zaspokojenia lub zabezpieczenia przysługujących mu roszczeń o zwrot nakładów na rzecz oraz roszczeń o naprawienie szkody przez rzecz wyrządzone (art. 461 kodeksu cywilnego).
Umowa o kredyt bankowy umową wzajemną — uchwała Sądu Najwyższego
Izba Cywilna Sądu Najwyższego w składzie siedmiorga sędziów w dniu 28 lutego 2025 roku podjęła uchwałę w odpowiedzi na powyższe zapytanie. Uznano w niej, iż „Umowa o kredyt bankowy (art.61 ust. 1 ustawy Prawo bankowe) jest umową wzajemną w rozumieniu art. 489 par. 2 Kodeksu cywilnego”. Wynika to z faktu, iż w przypadku umowy o kredyt bankowy obie strony zobowiązują się w taki sposób, iż świadczenie jednej z nich ma być odpowiednikiem świadczenia drugiej. Świadczenia stron są ze sobą powiązane, co świadczy o ich wzajemności.
Treść uchwały jest korzystna dla banków. Oznacza bowiem, iż w dalszym ciągu mogą one stosować prawo zatrzymania.
Banki i przerwy serwisowe. Komunikaty ING Banku Śląskiego, PKO BP i Banku Pocztowego
Polenergia z linią gwarancyjną od konsorcjum banków. Jednym z nich jest Bank Pekao
Czytaj więcej
Opłata karna – gdzie najszybciej zamkniesz rachunek bez płacenia?
Jak płacić zegarkiem?
Jesteś czynnym podatnikiem VAT? Obowiązuje Cię konkretny termin płatności VAT
