1 tydzień temu
- Członkowie ECN, czyli Europejskiej Sieci Konkurencji, popierają Wytyczne KE dotyczące artykułu 102 TFUE.
- Wypracowane podejście ułatwi stosowanie przepisów o nadużywaniu pozycji dominującej w całej Unii.
- Jest to ważne dla zapewnienia skutecznego egzekwowania prawa konkurencji.
Organy antymonopolowe państw członkowskich Europejskiej Sieci Konkurencji ECN z zadowoleniem przyjmują inicjatywę Komisji Europejskiej dotyczącą przyjęcia „Wytycznych” w sprawie stosowania artykułu 102 TFUE w zakresie praktyk wykluczających stosowanych przez przedsiębiorstwa dominujące.
Organy antymonopolowe państw członkowskich ECN aktywnie uczestniczyły w opracowaniu projektu „Wytycznych”. Stanowi to istotny krok w kierunku możliwego do zastosowania podejścia opartego na skutkach w odniesieniu do art. 102 TFUE. Jest najważniejsze dla zapewnienia skutecznego egzekwowania przepisów prawa konkurencji. Chociaż „Wytyczne” nie są prawnie wiążące dla krajowych organów ochrony konkurencji, mogą one znacząco przyczynić się do zwiększenia pewności prawnej oraz promowania spójnego stosowania art. 102 TFUE w zakresie praktyk wykluczających stosowanych przez przedsiębiorstwa dominujące.
Zgodnie z projektem „Wytycznych”, członkowie sieci ECN uważają, iż pojęcie nadużycia wykluczającego na gruncie art. 102 TFUE obejmuje różne rodzaje zachowań, które zakłócają skuteczną konkurencję ze szkodą dla interesu publicznego, innych uczestników rynku i konsumentów.
ECN podkreśla również, iż zdolność danego zachowania do wywołania skutków wykluczających może być wykazana dzięki różnych narzędzi jakościowych i ilościowych, w zależności od specyfiki danego przypadku, zgodnie z orzecznictwem sądów UE. W tym kontekście ECN zaznacza, iż w celu zapewnienia skutecznego i odstraszającego egzekwowania artykułu 102 TFUE, ciężar dowodu związany z wykazaniem skutków wykluczających musi być proporcjonalny do prawdopodobieństwa wyrządzenia szkody przez dane zachowanie.
Dlatego ECN zgadza się z interpretacją orzecznictwa sądów UE zawartą w projekcie „Wytycznych”, w zakresie istnienia domniemań prawnych w odniesieniu do niektórych rodzajów praktyk, mających wysoki potencjał wywoływania skutków wykluczających lub z samej swojej natury mogących je wywołać.
