
Konfrontacja to jedna z opcjonalnych czynności procesowych, której celem jest zebranie możliwie najdokładniejszego materiału dowodowego w sprawie karnej. Polega na bezpośrednim zestawieniu ze sobą osób, które złożyły sprzeczne lub znacząco różniące się od siebie zeznania. Konfrontacja pozwala wyjaśnić źródło tych rozbieżności i ułatwia ustalić prawdziwy przebieg zdarzenia danej sprawy.
Można powiedzieć, iż konfrontacja to szczególny rodzaj przesłuchania, w czasie którego jednocześnie uzyskuje się informacje od więcej niż jednego źródła dowodowego. Przeprowadza się ją przede wszystkim po to, by wyeliminować wszelkie sprzeczności w uzyskanych oświadczeniach czy zeznaniach i możliwie najprecyzyjniej odwzorować przebieg danego zdarzenia, powody jego zajścia itd.
Konfrontację w polskim prawie reguluje art. 172. Kodeksu postępowania karnego.
W jakich sytuacjach korzysta się z konfrontacji?
Konfrontacja jest stosowana w postępowaniu karnym, gdy występują istotne sprzeczności między zeznaniami świadków lub wyjaśnieniami podejrzanych, których nie można usunąć w inny sposób. Wykorzystuje się ją zwłaszcza w sprawach, gdzie zeznania kluczowych świadków wzajemnie się wykluczają lub gdy oskarżony i świadek przedstawiają odmienne wersje wydarzeń. Może być również przeprowadzona w sytuacjach, gdy istnieje podejrzenie, iż jeden z uczestników postępowania mógł celowo zniekształcić fakty lub działać pod wpływem nacisków.
Konfrontacja może zostać przeprowadzona z urzędu przez organ prowadzący postępowanie lub na wniosek stron postępowania, czyli np. podejrzanego, oskarżonego, obrońcy, pełnomocnika, pokrzywdzonego lub prokuratora. Decyzja o jej przeprowadzeniu zależy od oceny organu prowadzącego postępowanie, który rozstrzyga, czy istnieją istotne sprzeczności wymagające wyjaśnienia tą metodą. jeżeli konfrontacja zostanie uznana za zbędną, organ może odmówić jej przeprowadzenia.
Kto może wziąć udział w konfrontacji?
Zgodnie z art. 172 Kodeksu postępowania karnego, w konfrontacji mogą wziąć udział osoby przesłuchiwane w sprawie, czyli:
- oskarżeni,
- świadkowie,
- biegli,
- specjaliści.
Co ważne – konfrontowany może być świadek z oskarżonym. Żadne przepisy nie regulują w tym względzie ograniczeń czy specjalnych wykluczeń.
Jaki przebieg ma konfrontacja?
Konfrontacja rozpoczyna się od jednoczesnego wezwania przez sąd lub organ prowadzący postępowanie osób, których relacje zawierają istotne rozbieżności. Następnie odczytywane są fragmenty ich wcześniejszych wypowiedzi, które pozostają ze sobą w sprzeczności. Osoby te mają możliwość bezpośredniego odniesienia się do tych różnic, wyjaśnienia ich przyczyn oraz zadawania sobie nawzajem pytań. Konfrontacja może obejmować dwie lub więcej osób, w zależności od liczby źródeł sprzecznych informacji. Całość przebiegu tej czynności jest protokołowana, co umożliwia późniejszą analizę i ocenę przez sąd.
Pomoc prawnika przy konfrontacji
Prawnik odgrywa istotną rolę podczas konfrontacji, zapewniając wsparcie merytoryczne i dbając o przestrzeganie praw swojego klienta. Obrońca lub pełnomocnik może pomóc w przygotowaniu do tej czynności, analizując wcześniejsze zeznania i wskazując, na jakie aspekty należy zwrócić szczególną uwagę. Podczas samej konfrontacji czuwa nad jej prawidłowym przebiegiem, reaguje na ewentualne nieprawidłowości oraz pomaga w formułowaniu pytań czy odpowiedzi. Wsparcie prawnika jest szczególnie istotne, gdy istnieje ryzyko, iż konfrontacja zostanie wykorzystana do podważenia wiarygodności klienta lub wpłynie na jego sytuację procesową. Skorzystanie z pomocy prawnika zwiększa szanse na skuteczną obronę własnych interesów oraz uniknięcie błędów, które mogłyby negatywnie wpłynąć na wynik sprawy.
Potrzebują Państwo pomocy prawnej w sprawach z zakresu prawa karnego? Zapraszamy do kontaktu.
71 737 37 22
Kancelaria prawna Wrocław Sobota Jachira