4 godzin temu
Podatek od budynku mieszkalnego w gospodarstwie
W jednym z numerów „Angory” z 2022 r. był artykuł o podatku rolnym lub od nieruchomości z wyjaśnieniem, iż budynki wchodzące w skład gospodarstwa rolnego nie podlegają podatkowi od nieruchomości, ale rolnemu. Mam gospodarstwo rolne z siedliskiem zabudowanym m.in. budynkiem mieszkalnym, od którego to budynku burmistrz nalicza mi podatek od nieruchomości, na co dostałem nakaz płatniczy. Jak to jest w rzeczywistości? Czy mogę się odwołać? – Jan Kotara z Lądka-Zdroju
Od nakazu płatniczego będącego decyzją podatkową może się Pan odwołać w terminie 14 dni od jego otrzymania do samorządowego kolegium odwoławczego za pośrednictwem burmistrza, ale w opisanej sytuacji może Pan nie mieć racji. W numerze 18 „Angory” z 1 maja 2022 r. w artykule, do którego Pan nawiązuje, wyraźnie wskazano, iż w przypadku budynków znajdujących się na terenie gospodarstwa rolnego podatek od nieruchomości może być nienależny od budynków, ale nie wszystkich, ale wskazanych w treści art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy z 12 stycznia 1991 r. „O podatkach i opłatach lokalnych” (tekst jedn. Dz.U. z 2023 r., poz. 70 z późn. zm.). Na jego podstawie zwalnia się od podatku od nieruchomości budynki gospodarcze lub ich części:
a) służące działalności leśnej lub rybackiej;
b) położone na gruntach gospodarstw rolnych, służące wyłącznie działalności rolniczej;
c) zajęte na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej.
Zgodnie z treścią art. 2 ust. 2 ustawy z 15 listopada 1984 r. „O podatku rolnym” (tekst jedn. Dz.U. z 2024 r., poz. 1176 z późn. zm.), „Za działalność rolniczą uważa się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, roślin ozdobnych, grzybów uprawnych, sadownictwa, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego fermowego oraz chów i hodowlę ryb”.
Budynek mieszkalny nie służy działalności rolniczej, a już na pewno nie wyłącznie, zatem podlega podatkowi od nieruchomości.
Renta szkoleniowa decyzją sądu, a nie ZUS-u
W wyniku wypadku przy pracy stałem się niezdolny do pracy. ZUS zakwestionował długość moich okresów składkowych oraz niezdolność do pracy i wydał decyzję o odmowie przyznania mi z tego tytułu świadczenia. Odwołałem się od tej decyzji do sądu, ale sprawa trwa już drugi rok. Ponieważ jestem przekonany o swoich racjach, to chciałbym wnosić o przyznanie mi renty szkoleniowej, gdyż pracy w moim zawodzie już nie będę mógł wykonywać i chciałbym się przekwalifikować. Czy sąd ubezpieczeń społecznych może przyznać mi taką rentę, a jeżeli tak, to od jakiego momentu? – Mariusz Lewandowski
Odpowiedź na powyższe pytania znajduje się w treści uchwały z 27 listopada 2024 r. (sygn. III UZP 1/24) podjętej przez Sąd Najwyższy w składzie 7 sędziów, który orzekł, iż „W sprawie z odwołania od decyzji odmawiającej prawa do renty z uwagi na brak niezdolności do pracy (art. 57 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 12 i art. 13 ustawy z 17 grudnia 1998 r. „O emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych”) – w przypadku ustalenia celowości przekwalifikowania zawodowego ze względu na niezdolność do pracy w dotychczasowym zawodzie – sąd jest uprawniony do przyznania renty szkoleniowej (art. 60 ust. 1 tej ustawy) na okres 6 miesięcy od uprawomocnienia się wyroku i prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy na okres wsteczny od złożenia wniosku o świadczenie”.
Podsumowując, jeżeli w Pana sprawie rozpoznający odwołanie sąd uzna, iż był Pan osobą niezdolną do pracy i spełnia Pan warunki do otrzymania renty z tytułu niezdolności do pracy, to może – w przypadku, gdy spełnione są przesłanki ustawowe do przyznania renty szkoleniowej i zostaną one ustalone w toku postępowania odwoławczego od decyzji ZUS – przyznać taką rentę.
Zgodnie z treścią art. 60 ust. 1 ustawy z 17 grudnia 1998 „O emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych”; aktualnie jednolity tekst: Dz.U. z 2024 r. poz. 1631 z późn. zm.), „Osobie spełniającej warunki określone w art. 57, w stosunku do której orzeczono celowość przekwalifikowania zawodowego ze względu na niezdolność do pracy w dotychczasowym zawodzie, przysługuje renta szkoleniowa przez okres 6 miesięcy, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4”.
Zaskarżenie uchwały odmownej
Jestem właścicielem jednego z lokali we wspólnocie mieszkaniowej składającej się z kilkunastu mieszkań. Czy w przypadku, gdy na zebraniu właścicieli nie zostanie przegłosowana jakaś uchwała (tzn. większość właścicieli zagłosuje przeciwko), to właściciel lokalu, który głosował za jej przyjęciem, może zaskarżyć takie rozstrzygnięcie do sądu na podstawie ustawy o własności lokali? – Marek Lewandowski
Z ostatniego orzeczenia Sądu Najwyższego wynika, iż nie. Zgodnie z treścią art. 25 ust. 1 ustawy z 24 czerwca 1994 r. „O własności lokali” (tekst jedn. Dz.U. z 2021 r., poz. 1048), „Właściciel lokalu może zaskarżyć uchwałę do sądu z powodu jej niezgodności z przepisami prawa lub z umową właścicieli lokali albo jeżeli narusza ona zasady prawidłowego zarządzania nieruchomością wspólną lub w inny sposób narusza jego interesy”. Takie powództwo może być wytoczone przeciwko wspólnocie mieszkaniowej w terminie 6 tygodni od dnia podjęcia uchwały na zebraniu ogółu właścicieli lokali albo od dnia powiadomienia wytaczającego powództwo o treści uchwały podjętej w trybie indywidualnego zbierania głosów (art. 25 ust. 1a).
W uchwale podjętej 20 listopada 2024 r. (sygn. III CZP 20/23) w poszerzonym składzie 7 sędziów Sąd Najwyższy orzekł, iż „Niepodjęcie uchwały z powodu nieuzyskania większości głosów właścicieli lokali popierających uchwałę nie może prowadzić do uwzględnienia powództwa na podstawie art. 25 ust. 1 ustawy z 24 czerwca 1994 r. «O własności lokali»”. Sąd Najwyższy uzasadnił swoje orzeczenie tym, iż nie ma czegoś takiego jak uchwały negatywne, które mogłyby zostać zaskarżone, a odmowa podjęcia uchwały (a więc zajęcie przez większość głosujących stanowiska przeciwnego do jej treści) nie jest równoznaczna z podjęciem uchwały o treści do niej przeciwnej.
SN przyjął dominujący już wcześniej pogląd, iż odmowa przez wspólnotę wyrażenia zgody na dokonanie określonej czynności oznacza niewyrażenie przez wspólnotę stanowiska w sprawie i niedokonanie określonej czynności prawnej, co skutkuje niemożnością zaskarżenia i kontroli takiej uchwały. Przykładowo, w wyroku z 20 września 2018 r. (sygn. I ACa 182/18) Sąd Apelacyjny w Katowicach również podkreślił, iż „Jeżeli za podjęciem uchwały nie głosuje większość właścicieli, to uchwała nie zapada, czyli nie zostaje podjęta. Nie ma prawnej możliwości kontrolowania według reguł określonych w art. 25 ustawy «O własności lokali» uchwały, która nie została podjęta. Nieprzewidzianej żadnym przepisem ustawy o własności lokali kontroli sądowej podlegałaby, przy takim założeniu, decyzja właścicieli, czy podjąć uchwałę o proponowanej (poddanej pod głosowanie) treści, czy nie. Wnioskowane przez powodów uchylenie uchwały o treści negatywnej musiałoby doprowadzić do nakazania wspólnocie podjęcia uchwały, której nie chciała podjąć”.
Dyspozycja wkładem na wypadek śmierci
W przypadku mojej śmierci chciałabym, aby moi najbliżsi mogli bez konieczności przeprowadzenia formalności spadkowych wypłacić z mojego rachunku bankowego określoną kwotę pieniędzy. Czy jest taka możliwość? – Janina Krakowiak
Tak – może Pani złożyć w banku tzw. dyspozycję wkładem na wypadek śmierci. Zgodnie z treścią art. 56 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. „Prawo bankowe” (tekst jedn. Dz.U. z 2024 r., poz. 1646), „Posiadacz rachunku oszczędnościowego, rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowego lub rachunku terminowej lokaty oszczędnościowej może polecić pisemnie bankowi dokonanie – po swojej śmierci – wypłaty z rachunku wskazanym przez siebie osobom: małżonkowi, wstępnym, zstępnym lub rodzeństwu określonej kwoty pieniężnej (dyspozycja wkładem na wypadek śmierci)”.
Kwota powyższej wypłaty – bez względu na liczbę wydanych dyspozycji – nie może być wyższa niż dwudziestokrotne przeciętne miesięczne wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku, ogłaszane przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego za ostatni miesiąc przed śmiercią posiadacza rachunku (obecnie to daje 165 326 zł).
