Z szacunkiem, ale także ze smutkiem przyjęliśmy decyzję Pana Prezydenta. Życie nastolatków, ich bezpieczeństwo jest najwyższą wartością. Najwyższą wartością dla młodego człowieka jest także jego rodzina. Takie cele przyświecały ustawie o dostępie młodych ludzi do psychologa. Ta ustawa była krokiem w kierunku pomocy dzieciom w najtrudniejszym momencie ich życia.
Na skutek kryzysu zdrowia psychicznego w Polsce odchodzi więcej nastolatków niż ofiar wypadków drogowych. W samym 2023 r. odnotowano 145 takich tragedii, w tym 138 wśród nastolatków w wieku 13 – 18 lat. Te liczby nie są jedynie statystyką – stoją za nimi prawdziwe osoby, doświadczenia, emocje, codzienne wyzwania.
Ustawa o dostępie do psychologa umożliwiała młodzieży od 13. roku życia samodzielnie skorzystanie ze wsparcia psychologicznego w ramach publicznej ochrony zdrowia. Gwarantowało więc to pewność, iż młodzi ludzie będą mieć kontakt wyłącznie ze specjalistami najwyższej klasy, co jest jednoznacznie uregulowane przez prawo, a nie z szarlatanami.
Regulacje prawne zakładały również informowanie rodzica, włączanie go w proces udzielania pomocy, dlatego też wyłączyliśmy z ustawy leczenie, pozostając przy konsultacji – by nie naruszać w żaden sposób istoty praw rodzicielskich. Celem było włączenie rodziców w sprawy dziecka.
Celem ustawy było umożliwienie młodej osobie zrobienia pierwszego, najważniejszego kroku, czyli zwrócenie się o pomoc. Dzięki tym rozwiązaniom tysiące nastolatków mogłoby wiedzieć, iż nie muszą pozostawać w swoim cierpieniu w samotności. Dawała możliwość wysłania pierwszego, często bardzo cichego sygnału, iż w jego życiu dzieje się coś niepokojącego.
Nadal wierzmy, iż dbałość o dobro psychicznie dzieci łączy, a nie dzieli. A sprawy młodzieży są priorytetem.